هفته معلم امسال نیز به پایان رسید و فرصت مغتنمی برای باز تعریف جایگاه والای معلم در شکل دادن به فردای کشور بود.

 در سخنرانی هایی که در این هفته و در راستای تجلیل و تکریم از مقام معلمان داشتم درباره «مدرسه صلح و معلم صلح ساز» نکاتی را در حد بضاعت دانش آموزی‌ام بیان کردم و برضرورت «پرورش نسلی مداراگر و وطن دوست» مطالبی را مطرح کردم.

معلمان بعنوان رهبران تربیتی نقش کلیدی در پرورش شهروندان صلح طلب و مسئول ایفا می‌کنند. از این‌رو، روش‌های کاربردی برای تبدیل کلاس و مدرسه به محیط مساعد برای پرورش فرهنگ صلح، به شرح زیر است:

ایجاد جوی امن و اعتمادساز، آموزش مهارت‌های حل تعارض، نصب تابلوهای توافق نامه، تلفیق صلح در برنامه‌های روزمره، بازی‌های همکاری محور، تشکیل کمیته و نمایشگاه صلح در مدارس، الگوسازی و تقویت رفتار صلح جویانه.

از آنجا که نسل امروز، فردای ایران را می‌سازد و دانش آموزی که در مدرسه صلح بزرگ شده در زندگی اجتماعی گفتگو، توافق و تفاهم را به جای خشونت برمی‌گزیند و پیشنهادگری و ابتکار را جایگزین نزاع قدرت می‌کند لذا نقش معلمِ صلح ساز فراتر از آموزگار دروس، الگویی زنده از رفتار صلح جویانه است.

معلم صلح ساز، «معمارِ همزیستی و امیدبخشِ فردایی روشن» است و می‌توان با گسترش مدرسه صلح و حمایت از جوانان خلاق و مسئول، نسلی متعهد به وفاق، همدلی و عدالت پرورش و ستون‌های توسعه پایدار و مسیر دموکراسی را مستحکم کرد لذا برای دست یابی به چنین چشم اندازی، نظام آموزش و پرورش و دلسوزان این حوزه باید گام های بنیادین بردارند؛ از جمله:

اصلاح برنامه‌های درسی به نحوی که مهارت‌های صلح آموزی، تفکر انتقادی و کار تیمی به صورت میان رشته‌ای و کاربردی تدریس شوند. توانمندسازی معلمان از طریق دوره‌های تخصصی صلح و انضباط مثبت.

گسترش فعالیت‌های فوق برنامه مانند باشگاه‌های وفاق و پروژه‌های اجتماعی-فرهنگی، ارزیابی و پایش مستمر نتایج آموزش صلح در شاخص‌های رفتاری و اجتماعی دانش آموزان.

لذا با اتخاذ چنین تدابیری و سرمایه گذاری هوشمندانه در ارتقای نیروی انسانی مدرسه محور، قادر خواهیم بود در آینده‌ای نزدیک جامعه‌ای پویا، مبتکر و مداراگر را تحویل دهیم؛ نسلی که میراث‌دار فرهنگ، حافظ هویت ملی و پیشگام توسعه‌ی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی کشور در مسیر پیشرفت، عقلانیت و معنویت ایران خواهد بود.

انتهای پیام