بنیامین کرد در گفت‌وگو با ایسنا، افزود: در بررسی‌های میدانی انجام‌شده، بیش از ۳۶۰ گونه گیاهی بومی و خاص اقلیم کوهستانی و نیمه‌خشک خاش و تفتان شناسایی شده‌اند؛ تنوعی که از نظر علمی، زیست‌محیطی و اقتصادی ارزش جهانی دارد.

وی افزود: این منطقه با وجود شرایط سخت اقلیمی، به لطف ارتفاعات تفتان، خاک خاص و سازگاری طبیعی گونه‌ها، به مأمن گیاهان دارویی و درختان کهنی چون بنه (پسته کوهی)، بادام کوهی، انجیر کوهی، کهور، قیچ، گون، آویشن، درمنه، کما، کلپوره، گل گاو زبان، اسپند و شیرین‌بیان تبدیل شده است.

کرد گفت: طبق آمارهای جهانی، بیش از ۳۹۰ هزار گونه گیاهی در دنیا شناسایی شده که تنها بخش کوچکی از آن‌ها خواص دارویی دارند، بنابراین ثبت ۳۶۰ گونه در منطقه‌ای محدود از سیستان و بلوچستان، جایگاه خاش و تفتان را در نقشه تنوع زیستی جهانی برجسته می‌کند.

وی با اشاره به تهدیدات موجود افزود: متأسفانه در سال‌های اخیر شاهد پدیده‌ای نگران‌کننده مثل پیوند گونه‌های زراعی مثل زردآلو و پسته به پایه‌های بومی مانند بادام کوهی و بنه هستیم بنابراین این اقدام ممکن است در کوتاه‌مدت سودآور به نظر برسد، در بلندمدت باعث نابودی گونه‌های مقاوم، کاهش تنوع ژنتیکی و تخریب ساختار اکولوژیک منطقه می‌شود.

وی تأکید کرد: گیاهان بومی این منطقه طی قرون متمادی با خشکسالی و فقر منابع تطبیق یافته‌اند و دستکاری در ساختار آن‌ها بدون پشتوانه علمی، به منزله دخالت در توازن طبیعی است که تبعاتی برگشت‌ناپذیر خواهد داشت.

رئیس اداره منابع طبیعی خاش با اشاره به ظرفیت‌های دارویی و اقتصادی این گونه‌ها تصریح کرد: اگر از این تنوع طبیعی به‌صورت اصولی حفاظت و بهره‌برداری شود، خاش و تفتان می‌توانند به یکی از قطب‌های مهم تولید گیاهان دارویی در کشور و منطقه بدل شوند.

انتهای پیام