به گزارش ایسنا، حسین افشین در آئین ملی جایزه علامه طباطبایی با بیان اینکه در این سرزمین، ستاره‌هایی بی‌صدا می‌تابند؛ نه در قاب رسانه‌ها، نه در صحنه سیاست، بلکه در سکوت آزمایشگاه‌ها، در عمق کتاب‌ها، در لحظاتی که کسی جز خدا ناظر نیست، ادامه داد: دانشمند، فقط معلم نیست، معمار آینده است. استاد، فقط پژوهشگر نیست، ستون تمدن و فرهنگ یک کشور است. 

وی با بیان اینکه ما امروز این‌جا نیستیم تا صرفاً از شما تجلیل کنیم، اظهار کرد: ما آمده‌ایم تا شهادت دهیم که در دل هر جوان پویای این سرزمین، نوری روشن شده، نوری که ریشه‌اش در زیست علمی و زیست انسانی شماست و جایزه علامه طباطبایی، یک آیین تکریم نیست؛ بلکه سنگ بنای یک فرهنگ است. 

افشین با تاکید بر اینکه این جایزه یادآوری می‌کند که علم، باید در مدار افتخار باشد و افتخار، نه در شهرت، بلکه در خدمت به دانایی جمعی معنا پیدا می‌کند، خاطر نشان کرد: از این منظر، تجلیل از استادان برجسته، تجلیل از عقلانیت، از پشتکار و از اخلاق علمی است. آنانکه دهه‌ها نه با شعار، بلکه با شعور ساختند.

معاون علمی رئیس‌جمهور با تاکید بر اینکه کار نخبگی، کار نمایشی نیست، افزود: دانشمند، بازیگر رسانه نیست. ما در این سرزمین، هرگاه صدایی از آزمایشگاه برخاسته، آن را با تردید شنیده‌ایم؛ هرگاه کسی در میدان علم درخشیده، گفته‌ایم لابد صحنه‌آرایی است. این بی‌اعتمادی، نه به اشخاص، که به ماهیت نخبگی برمی‌گردد. چرا که کار نخبگان، خاموش، آهسته و عمیق است و این خصلت نخبگی است.

وی هدف برگزاری این جلسه را فهم عظمت کار نخبگانی دانست و خاطرنشان کرد: جایزه علامه طباطبایی فقط یک جایزه نیست، یک عهد است. عهدی که ما، به عنوان بنیاد ملی نخبگان بسته‌ایم با الگوهایی که خودشان هرگز نخواستند الگو باشند. در این مسیر تازه، ما نخبگی را فقط در افتخار گذشته نمی‌بینیم؛ در اثربخشی امروز و در روشن‌گری فردا می‌جوییم.

به نقل از معاونت علمی ریاست‌جمهوری، رئیس بنیاد ملی نخبگان با بیان اینکه استاد، فقط یک آموزگار نیست، بلکه بانی یک جهان‌بینی است، یادآور شد: بنیاد ملی نخبگان، در دوره جدید، نه‌تنها برای دانش‌آموزان و دانشجویان که برای شما، برای سرمایه‌های دانایی، توانایی و مانایی کشور دغدغه دارد. در آیین ما، معجزه پیامبر کتاب بود و امروز پدیده این سرزمین، شما هستید که هنوز به علم، تربیت و حقیقت وفادار مانده‌اید.

افشین خاطر نشان کرد: این وفاداری بی‌صدا را امروز با این جایزه صدا می‌زنیم که بدانید اگر دیر آمدیم، بی‌تفاوت نیامدیم و اگر این مسیر را با هم ادامه دهیم، شاید روزی نه‌چندان دور، جوانی در گوشه‌ای از این خاک، با دیدن نام شما، بگوید: «من هم می‌توانم.»

انتهای پیام