علیرضا محمدی در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه زیستگاه  لاکپشت مهمیزدار غالبا دشت‌ها و تپه ماهورهایی با پوشش گیاهی مناسب و منابع آبی سطحی است، اظهار کرد: لاکپشت مهمیز دار روز فعال بوده و در ساعات گرم روز در زیر بوته‌ها و یا در درون سوراخ ها به استراحت می‌پردازد. 

وی با اشاره به اینکه حضور این جانوران صبور در زیستگاه‌ها نشانی از کیفیت بالای آن اکوسیستم‌هاست، تصریح کرد: برخی گونه‌های لاکپشت به شدت در خطر انقراض قرار دارند که با به صدا درآمدن این زنگ قطر اجرای اقدامات مدیریتی برای جمعیت‌ها و زیستگاه‌های آنها ضروری به نظر می‌رسد. 

محمدی با بیان اینکه از شکار برای مصرف گوشت آنها در برخی کشورها تا دزدیدن تخم‌ها از عوامل کاهش جمعیت آنهاست، افزود: عامل اصلی که جمعیت لاکپشت‌های خشک‌زی از جمله لاکپشت مهمیز دار را تهدید می‌کند ایجاد آلودگی‌ها با منشاء انسانی است که این آلودگی‌ها  علاوه بر نابودی خود جانور به شدت زیستگاه‌های آنها را تحت تاثیر قرار داده است. 

این متخصص حیات وحش خاطرنشان کرد: متاسفانه در سال‌های اخیر ورود گونه‌هایی از لاکپشت‌های غیر بومی در کشور نظیر لاکپشت گوش قرمز که با اهداف نگهداری به عنوان حیوان خانگی وارد کشور می‌شوند و رهاسازی آنها در طبیعت ایران آنها را به عنوان گونه‌های مهاجمی تبدیل کرده است که می‌تواند علاوه بر رقابت با گونه‌های بومی، با خوردن تخم سایر گونه‌های جانوری و پوشش گیاهی آسیب جدی به طبیعت کشورمان وارد آورد.  

محمدی با اشاره به اینکه روز جهانی لاکپشت‌ها در ۲۳ می (۲ خرداد) فرصتی برای آشنایی بیشتر با گونه‌های لاکپشت و زمینه‌ساز آگاهی بیشتر و حفاظت از این گونه‌های جانوری را بیش از پیش فراهم می‌سازد، تصریح کرد:  لاکپشت‌ها خزندگانی خونسرد  از راسته لاک پشت‌سانان (Testudines) هستند که سن آنها گاهی بیش از عمر انسان است و بعضا تا ۲۰۰ سال نیز عمر می‌کنند. 

رئیس اداره امور نظارت بر حیات وحش حفاظت محیط زیست استان همدان با بیان اینکه بیشتر بدن به وسیله یک لاک استخوانی پوشیده شده که در واقع از دنده های آنها مشتق شده است، خاطرنشان کرد: بزرگترین لاکپشت‌ها که روی زمین زیست می‌کنند لاکپشت‌های پشت چرمی هستند که رشدی بیش از سه متر و وزنی افزون‌بر ۳۰۰ کیلوگرم را پیدا می‌کنند. 

وی با اشاره به اینکه این گونه‌های جانوری در انواع زیستگاه‌های آب شور اقیانوسی، آب‌های شیرین تالاب‌ها، رودخانه‌ها و مناطق کوهپایه‌ای زندگی می‌کنند، یادآور شد: قطب جنون تنها نقطه‌ایست که لاکپشت ها در آن یافت نمی‌شوند. لاکپشت‌های دریایی بیشتر وقت خود را در داخل دریا سپری می‌کنند و تنها برای جفت‌گیری و تخم‌گذاری به آب‌های کم عمق و ساحلی می‌آیند. 

محمدی اظهار کرد: در بسیاری از جزایر جنوب کشورمان لاکپشت‌های ماده از اواسط اسفند تا اواخر اردیبهشت برای تخم‌ریزی شب هنگام به ساحل این جزایر می‌آیند و پس از تخم‌گذاری با شن‌های موجود در ساحل تخم‌ها را می‌پوشانند که پس از گذشت حدود دو ماه در ابتدای فصل گرم جوجه لاکپشت‌ها از تخم خارج شده و از طریق انعکاس نور دریا راه خود را به دریا پیدا می‌کنند. 

این متخصص حیات وحش تأکید کرد: توصیه شده است در زمان خروج نوزادان لاکپشت در شب هنگام از روشن کرد چراغ باید خودداری کرد چون موجب ایجاد خطا در آنها و حرکت اشتباه به سمت جاده‌ها و گاها مرگ آنها می‌شود. 

به‌گزارش ایسنا، از ۲۵۰گونه لاکپشت در دنیا ۱۰ گونه از آنها در ایران شناسایی شده‌اند که بیشتر آنها دریایی بوده و در آبهای خلیج فارس و دریای عمان زیست می‌کنند.

انتهای پیام