در تحقق شعار سال، استفاده از همه ظرفیت‌ها برای دستیابی به بهترین نتیجه با مشارکت مردمی با حمایت دولتی مدنظر است که در این میان کشاورزان نقش خود را به‌خوبی ایفا کرده‌اند و با وجود تمام چالش‌هایی که در این حوزه با آن مواجه هستیم همچنان در عرصه تولید گام‌های اساسی برداشته و در بیشتر حوزه‌ها رشد قابل توجهی داشته‌اند.
صنعت دیرینه و رو به افول خطه مازندران صنعت «نوغانداری» است، گرچه تلاش برای احیاء این صنعت نیمه جان انجام شده است اما به دلیل فراهم نبودن زیرساخت مناسب و عدم حمایت لازم نفس‌هایش به شماره افتاده است.
برگزاری جشنواره «اوشم» در بابلکنار و بندپی بابل
این صنعت که مورد توجه مردم بخش بابلکنار و بندپی بابل بوده و بیشتر مردم در حوزه نوغانداری فعالیت دارند اقدام به برگزاری جشنواره «اوشم» یا «ابریشم» برای دومین بار در این منطقه کردند که در این خصوص گفت‌وگویی داشتیم با بخشدار بابلکنار تا از نیاز و چالش‌های موجود این حوزه مطلع شویم.
بخشدار بابلکنار هدف از برگزاری این جشنواره را معرفی این صنعت ریشه‌دار مازندران برای احیاء مجدد برشمرد و گفت: دعوت از سرمایه گذاران بخش خصوصی برای رونق این صنعت با وجود ظرفیت موجود در منطقه برای ایجاد شرکت تولیدی داشته باشند وهمچنین درخواست حمایت از متولیان امر این حوزه برای فراهم کردن زیرساخت‌های مناسب برای ایجاد انگیزه و رشد و احیاء صنعت نوغانداری است.
فعالیت ۶۰۰ نوغاندار در ۱۳ روستای منطقه بابلکنار
عیسی نصرالهی از توزیع ۷۲۰ جعبه تخم نوغان بین پرورش دهندگان منطقه بابلکنار خبر داد و گغت: ۶۰۰ نفر از ۱۳ روستای منطقه در این صنعت فعالیت می‌کنند.
وی با اشاره به اینکه منطقه بابلکنار با توجه به فعالیت گسترده در حوزه نوغانداری اما اتحادیه نوغانداری ندارد، افزود: در چند سال قبل تسهیلات کارگشا به مردم منطقه برای ایجاد تلنبار اختصاص یافت، همچنین وجود منابع طبیعی و برخی قانون‌های دست و پاگیر مانند اخذ مجوز سبب شده تا مردم با ساخت تلنبار در حوزه منابع طبیعی دچار مشکل شوند ضمن اینکه مشکل اقتصادی نیز چالش جدی مردم منطقه برای رفع نیازها جهت ادامه فعالیت است.
بخشدار بابلکنار خواستار همکاری بنیاد علوی در این حوزه برای پرداخت تسهیلات به تولیدکنندگان بخش شد و تصریح کرد: مردم منطقه از داشتن ماشین پیله تنی محروم هستند و این امر سبب شده تا مجبور به خام فروشی به واسطه‌ها باشند که اگر دولت در این حوزه بتواند تسهیلات لازم برای استقرار این تکنولوژی در منطقه داشته باشد شاهد رونق این صنعت خواهیم بود.
وی از توزیع ۶۰۰ اصله نهال توت در منطقه خبر داد و یادآور شد: توزیع بی موقع این اصله‌ها در ۲۵ فروردین سبب خشک شدن این نهال‌ها شده و آورده‌ای برای تولیدکننده‌ها نداشته است.
وی با اشاره به اینکه باید توزیع جعبه نوغان ونهال و دیگر امکانات برای تولیدکنندگان رایگان باشد تا انگیزه ادامه فعالیت داشته باشند، بیان کرد: باید حمایت در بابل بخصوص در منطقه بابلکنار که دو بخش بزرگ ما در این صنعت فعالیت دارند، بیشتر شود.
قیمت گذاری بعد از فروش پیله‌ها کمک به جیب واسطه هاست
نصرالهی با اشاره به اینکه صنعت نوغان در حال از بین رفتن است، ادامه داد: با وجودی که تا ۱۰ روز دیگر تشکیل پیله داریم اما تاکنون قیمت مصوب اعلام نشده واین چالش جدی تولیدکنندگان است قیمت گذاری بعد از فروش پیله‌ها کمک به جیب واسطه هاست.
وی با بیان اینکه این پیله‌ها به دلالان تربت حیدریه، تربت جام و خراسان رضوی فروخته می‌شود، خاطرنشان کرد: این درحالی است که تولیدکننده بدون اطلاع از قیمت مصوب اقدام به فروش پیله به واسطه‌ها می‌کنند.
بخشدار بابلکنار با بیان اینکه منطقه بزرگ بابلکنار تنها دو دستگاه نخ ریسی دارد، یادآور شد: این دستگاه‌ها نمی‌تواند پیله را تبدیل به نخی کند که قابلیت تجاری و اقتصادی داشته باشد.
وی ادامه داد: تخصیص تسهیلات و پیگیری برای رفع این نیاز از سوی فرمانداری و جهاد کشاورزی امری ضروریست که تاکنون شاهد اقدام اساسی در این حوزه نبودیم.
ضرورت تشکیل اتحادیه نوغانداری
بخشدار بابلکنار به لزوم تشکیل اتحادیه نوغانداری تاکید کرد و گفت: شایسته نیست منطقه‌ای که در سال بیش از ۱۰۰ تن پیله ابریشم تولید می‌کند فاقد اتحادیه نوغانداران باشد زیرا تشکیل این اتحادیه می‌تواند ظرفیت سازی کند.
جلوگیری از خام فروشی
وی به چالش خام فروشی در حوزه نوغانداری اشاره و ادامه داد: اگر مکانی مناسب برای خشک کردن این پیله‌ها داشته باشیم و همچنین بتوانیم تولید نخ ابریشم کنیم می‌توان با قیمت مناسب‌تر به بازار عرضه کرد و در اقتصاد مردم منطقه تاثیرگذار باشد.
نصرالهی خاطرنشان کرد: دلالان با خرید پیله به قیمت ناچیز و تبدیل آن به نخ می‌توانند چندین برابر به فروش برسانند وتولید کننده همانند دیگر حوزه‌ها تنها خستگی تولید را به دوش می‌کشد.
حمایت کمیته امداد
وی با قدردانی از حمایت کمیته امداد برای خرید پیله از کشاورزان افزود: ورود جهادی کمیته امداد در توزیع رایگان تخم نوغان، اصله توت و مهم‌تر از همه خرید پیله به‌عنوان حامی کلیدی مردم منطقه و کوتاه کردن دست دلالان قابل تقدیر است.
وی با اشاره به اینکه نوغانداری صنعت ریشه‌دار در مازندران است، یادآور شد: در گذشته مازندران کارخانه حریربافی یا نساجی مختص به ابریشم داشت که به دلیل عدم هماهنگی بین عرضه و تقاضا در این صنعت این کارخانه منحل شد.
نصرالهی با بیان اینکه نیاز به فرهنگ سازی برای معرفی این صنعت دیرینه مازندران به نسل جوان داریم، خاطرنشان کرد: ورود سرمایه گذاران بخش خصوصی در این عرصه برای رونق این صنعت، امری ضروریست.
وی ادامه داد: وجود سه منطقه بابلکنار، بندپی و لفور با تولید گسترده این ظرفیت را دارد که جوابگوی یک کارخانه تولیدی منسجم همانند گیلان باشد.
وی افزود: برای نجات این صنعت روبه نابودی نیازمند ورود دستگاه‌های متولی به این عرصه برای حمایت همه جانبه هستیم.
هدر رفت اصله توت با تغییر اقلیم
عضو شورای بخش بابلکنار و تولیدکننده این حوزه نیز در گفت‌و گو با ایسنا، اظهار کرد: با وجود تغییر اقلیم آب و هوایی فصل کاشت درخت به قبل اسفندماه رسید اما توزیع اصله توت امسال در فروردین ماه انجام شد باوجودی که یک‌هزار اصله بین تولیدکنندگان توزیع شد اما به سبب زمان نامناسب تمام اصله‌ها خشک شد و جز هدر رفت اعتبار ثمره‌ای نداشت.
غلامحسین گران با اشاره به اینکه به سبب عدم حمایت از این صنعت امسال سه جعبه تخم نوغان گرفته‌ام، افزود: مشکل ما خام فروشی پیله به سبب عدم دستگاه نخ ریسی است.
حمایت کمیته امداد در خرید پیله
گران خاطرنشان کرد: اطلاع رسانی توسط کمیته امداد برای خرید پیله در منطقه انجام شد که همیشه اقدام به خرید بالاتر از واسطه‌ها می‌کنند.
وی با اشاره به اینکه این حوزه نیازمند فراهم‌سازی زیرساخت‌های ضروری است، گفت: رونق صنعت نوغانداری بدون امکانات و تجهیزات امکان‌پذیر نیست، امروزه روش سنتی پاسخگوی این حوزه نبوده و به دستگاه‌های مدرن نیاز است.
وی ادامه داد: پیله نوغان قابل نگهداری نبوده و زمان‌بندی خاصی برای استفاده دارد لذا وجود دستگاه‌های خشک‌کن و ریسندگی مهم‌ترین رکن توسعه این صنعت است.
گران یادآور شد: بسیاری از تولیدکنندگان در این حوزه جزو مشاغل خانگی مطرح می‌شوند ولی آیا تسهیلات لازم برای خرید تجهیزات برای این افراد فراهم می‌شود؟
عضوشورای بخش بابلکنار با بیان اینکه شهرستان بابل یکی از شهرهای بسیار مهم درصنعت نوغانداری است که با نبود تجهیزات و امکانات پیشرفته با رکود مواجه است، افزود: شاهد کاهش میزان تولید در منطقه هستیم.
قیمت مصوب پاسخگوی رنج تولیدکننده نیست
تولیدکننده نمونه کشوری از روستای لمارون بخش بابلکنار نیز در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: صنعت نوغانداری را از والدین خود به ارث برده‌ام و حدود ۲۷ سال در حوزه تولید ابریشم فعالیت دارم.
کبری محمدی وجود امکانات مورد نیاز را عامل مهم توسعه صنعت نوغانداری برشمرد و افزود: اختصاص تسهیلات مورد نیاز به تولید کنندگان برای رفع نیازهای ضروری از جمله ساخت تلنبار و خرید دستگاه نخ ریسی از ضروریات است که باید متولیان امر ورود یابند تا شاهد احیا این صنعت دیرینه که رو به نابودی است باشیم.
ضرورت حمایت از نوغانداران
این تولیدکننده با اشاره به اینکه به سبب عدم حمایت از بخش تولید نوغان امسال بجای ۱۰ جعبه تنها دو جعبه تخم نوغان داشتم، تصریح کرد: خام فروشی از چالش جدی تولید کنندگان منطقه است که بازار سودجویان را بسیار داغ کرده است.
محمدی خاطرنشان کرد: با وجودی که تا یک هفته دیگر پیله‌ها تشکیل می‌شود و به دلیل نبود دستگاه نخ ریسی و کارخانه خشک کردن پیله، مجبور به فروش پیله خام هستیم؛ هنوز نرخ مصوب پیله مشخص نشده و این مهم‌ترین چالش تولیدکننده است.
وی یادآور شد: به سبب وضعیت آب و هوایی مناسب منطقه و کیفیت برگ توت، کیفیت نخ تولیدی این منطقه از نظر ضخامت و لطافت بهتر از نخ‌هایی مناطق دیگر است.
وی خواستار توزیع به موقع اصله نهال توت بین تولیدکنندگان شد و گفت: با ورود کمیته امداد به این عرصه گرچه مشکل فروش ما تا حدودی حل شد اما هنوز در بحث قیمت نامناسب دچار مشکل هستیم.
نوغانداری شغل دوم ۸۰ درصد مردم لمارون
این کارآفرین نمونه کشوری در صنعت نوغانداری کمبود مواد اولیه و مکان مناسب برای نوغانداری را مهم‌ترین مشکل این حوزه برشمرد و گفت: همچنین خام فروشی یکی از محوری‌ترین مشکلات تولیدکنندگان منطقه است، نوغانداری که شغل دوم بیش از ۸۰ درصد مردم لمارون است، اما نبود دستگاه ریسندگی و خشک کن سبب شده تا مردم مجبور به خام فروشی پیله شوند و با قیمت بسیار ناچیز به دلالان استان‌های دیگر بفروشند.
محمدی تهیه نژاد اصلاح شده نهال توت، بازار فروش مناسب، ارائه تسهیلات کم بهره برای خرید دستگاه نخ ریسی و خشک‌کن را مهم‌ترین اقدام در بهبود وضعیت نوغانداران برشمرد.
انتهای پیام
نظرات