در دل صحن‌ها و رواق‌های حرم رضوی، جایی که هر قدم با ذکر و دعا و اشک و شوق برداشته می‌شود، لحظه‌ای ناب در سکوتی روحانی آغاز می‌شود؛ لحظه‌ای که دو دل عاشق در سایه‌سار بارگاه ملکوتی امام رضا(ع)، پیوندی آسمانی را رقم می‌زنند.

در حالی‌که زائران با چشمانی خیس از دلتنگی و دل‌هایی لبریز از امید به سوی ضریح نورانی روانه‌اند، عروس و دامادی جوان در ورودی رواق شیخ طوسی ایستاده‌اند. خطبه عقد در میان زمزمه‌ دعاها و نگاه‌های سرشار از شوق و امیدبخش سایرین، طنین‌انداز می‌شود. «أنکحتک و زوّجتک...» عبارتی ساده اما سرشار از معنا، که نه تنها سرنوشت دو نفر را به هم گره می‌زند، بلکه روح را به پرواز در می‌آورد.

ازدواج در حرم امام رضا(ع) تنها یک مراسم عقد ساده نیست. اینجا، نقطه‌ آغاز زندگی‌هایی است که با توسل و ارادت شروع می‌شود. جایی که زوج‌ها، به‌جای آینه و شمعدان، در پرتو نور، ایمان و عشق قدم برمی‌دارند و به‌جای سفره عقدهای رنگارنگ، سادگی و صفا را به‌عنوان زینت در روز نخست زندگی‌شان برمی‌گزینند.

بیش از ۱۸ هزار عقد دائم تنها در سال جاری در قالب طرح «پیوند آسمانی» در حرم مطهر برگزار شده‌ است. این آمار، نشان از عطش جوانانی دارد که دل‌های‌شان را برای اولین نذر مشترک، پیشکش ضریح رضوی می‌کنند.

در مراسم عقد حرم، خبری از صحنه‌آرایی و تجملات رایج نیست. نه قند بر سر عروس و داماد ساییده می‌شود و نه از نورافکن‌های رنگی خبری است، اما در چهره‌ عروس با چادر سفید و نگاه آرام داماد، چیزی دیده می‌شود که در هیچ جشن باشکوهی یافت نمی‌شود، خلوص، آرامش و یقین.

سنتی زنده در قاب امروز

آیین عقد درحرم رضوی، سنتی دیرینه است که سال‌هاست میان زائران و خادمان حرم برقرار مانده. در گذشته، زوج‌ها در گوشه‌ای از صحن، کنار خانواده‌شان می‌نشستند و خطبه عقد را با صدای آرام و دعایی زیر لب می‌شنیدند. امروز این مراسم در فضایی سامان‌یافته‌تر در رواق شیخ طوسی برگزار می‌شود، اما آنچه همچنان باقی مانده، سادگی و معنویت جاری در لحظه عقد است.

برگزاری این مراسم تحت شرایط خاصی انجام می‌شود. تنها عقد دائم مجاز به برگزاری در این فضاست و این آیین با نظم و مراقبت ویژه‌ای از سوی متولیان حرم انجام می‌شود تا شأن و حرمت فضای معنوی محفوظ بماند. از تمام جزئیات حضور روحانی برای قرائت خطبه گرفته تا رعایت پوشش ساده و آراسته زوجین به‌گونه‌ای تنظیم شده تا فضای ملکوتی حرم تحت‌الشعاع جلوه‌های دنیایی قرار نگیرد.

از پنجره فولاد تا عمق زندگی

پس از پایان مراسم عقد، زوج‌ها با گام‌هایی آرام و قلب‌هایی سرشار از اشتیاق، به سوی پنجره فولاد می‌روند. دستان‌شان درهم گره خورده، چشمان‌شان خیس از اشک شوق و دل‌های‌شان پر از نجواهای ناپیداست. برخی در دل می‌گویند «یا امام رضا، زندگی‌مان را مثل حرمت، گرم و نورانی کن...»

در کنار این گنبد طلایی، عشقی شکل می‌گیرد که عمق آن نه در زرق‌ و برق ظاهری، بلکه در توسل و توکل نهفته است. زوج‌هایی که زندگی‌شان را در این مکان مقدس آغاز کرده‌اند، از حس عمیقی سخن می‌گویند که سال‌ها بعد نیز خاموش نشده است. برخی از آن‌ها با کودکان‌شان دوباره به اینجا بازمی‌گردند، تا خاطره آن روز آغاز را دوباره زندگی کنند.

روزی برای پاسداشت عشق علوی

مراسم عقد در حرم امام رضا(ع) به مناسبت‌هایی چون روز ازدواج، بیش از پیش جلوه‌ای خاص پیدا می‌کند؛ به‌ویژه در روزی که به ‌نام ازدواج حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) در تقویم رسمی کشور ثبت شده و یادآور الگویی بی‌بدیل از زندگی مشترک ساده، صادقانه و الهی است.

در چنین روزی حرم رضوی بیش از همیشه مملو از جوانانی است که با نیت تأسی به سیره علوی و فاطمی، زندگی‌شان را به امام رضا(ع) گره می‌زنند و آغاز مشترک‌شان را در جوار ضریح مقدس برکت می‌بخشند. اینجا، جایی است که عشق با دعا آغاز می‌شود و همین دعاها، چراغ زندگی را تا همیشه روشن نگاه می‌دارند.

انتهای پیام