در این یادداشت آمده است؛

انگل تک یاخته، انتامیبا هیستولیتیکا که عامل ابتلاء به بیماری آمی‌بیاز است، با فریب دستگاه ایمنی بدن انسان تکه‌هایی از سلول‌های سنگ‌فرشی مجرای گوارشی را با پاهای کاذب خود جدا ساخته، فرو برده و سپس با این اجزای سلولی میزبان، خودش را مخفی ساخته و از شناسایی توسط سیستم دفاعی بدن انسان فرار می‌کند. در واقع، طی فرآیند تروگوسیتوز (Trogocytosis)، این انگل خود را در لباس مُبّدل پروتئین‌های میزبان (CD۵۵, CD۴۶) پوشانده تا مانع شناسایی شود.

آمیب با آب یا غذای آلوده و در برخی موارد از راه حشراتی مانند مگس خانگی و سوسری‌ها، وارد بدن انسان شده که می‌تواند با تهاجم به بافت‌های مغز، ریه و کبد و ایجاد آبسه‌های وخیم کبدی، ریوی و مغزی منجر به مرگ افراد شود.

محققان اخیراً کشف کرده‌اند که انگل با خوردن این پروتئین‌های تنظیم ایمنی (بخشی از فرآیند حذف با این پروتئین‌های ثبوت کمپلمان: CD۵۵, CD۴۶) از سطح سلول‌های انسان و با پوشش(استتار) شبیه به سلول میزبان، آمیب را از نابودی نجات بخشیده که به تخریب بیشتر بافت‌های فرد آلوده و نهایتاً اسهال آمیبی می‌انجامد.

رعایت بهداشت فردی با نوشیدن آب سالم و ضدعفونی کردن صیفی جات و پیشگیری از آلودگی غذا توسط حشرات و فروشندگان دوره گرد مواد غذایی و نیز درمان با تتراسیکلین خوراکی و ۵-نیتروایمیدازول جزو روش‌های پیشگیری و کنترل است.

انتهای پیام