مریم داری‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: واقعیت این است که حمله جنایت‌کارانه به خبرنگاران و سازمان صداوسیمای ایران از سوی رژیم صهیونیستی یک اقدام پُر تکرار است، این رژیم رکورددار کشتار خبرنگاران است و تاریخ قضاوت سختی در رابطه با این حملات خواهد داشت.
این دانش‌آموخته علوم ارتباطات هدف اصلی از حمله به رسانه ملی را کوری چشم حقیقت دانست و گفت: جنایت اصلی آن‌ها علیه اطلاعات است و مشخص است که از نشر حقیقت و اطلاعات ترس دارند، آن‌ها می‌خواهند هر مانعی بر سر راه اهدافشان را از بین ببرند و خبرنگاران را هدف قرار می‌دهند. اما در ایران، با تعهد رسانه‌ای دلیرانه خبرنگاران، به این هدف نخواهند رسید.
وی افزود: جالب است که حمله به سازمان صداوسیما در لحظه‌ای رخ داد که مجری شبکه خبر در حال خواندن بیانیه شورای‌عالی امنیت ملی بود، این هم‌زمانی نشان‌دهنده نقض آشکار قواعد بین‌المللی و دروغ بودن ادعای آزادی بیان آن‌ها است.
داری‌پور ادامه داد: پیام والاتر این حادثه، نمایش شجاعت خبرنگاران، به‌ویژه زنان خبرنگار ایرانی است که در بحبوحه بحران نیز رسالت خود را فراموش نمی‌کنند و به تعهد و مسئولیت کاری خود پایبند هستند.
این دانش‌آموخته علوم ارتباطات تصریح کرد: حقیقت ماجرای حمله به صداوسیمای ایران این بود که می‌خواستند صدای حقیقت خاموش شود، اما این نمایش قهرمانانه رسانه‌ها در هنگام حمله بیشتر موجب اعتماد مخاطبان به رسانه شد و آن‌ها به هدف خود نرسیدند، این اتفاق تأثیر بیشتری در همدلی رسانه‌ها داشت و باید گفت که قرارگرفتن در بستر همدلی و مبنای عقلانیت و عدالت برای رسانه‌ها باید محور اصلی فعالیت آن‌ها باشد.
این مدرس رسانه خاطرنشان کرد: رسانه‌ها علی‌رغم حضور در روزهای پر التهاب باید وظیفه حرفه‌ای خود را به‌خوبی انجام دهند، ما نیازمند بازسازی رسانه‌ای متعادل هستیم، یعنی سیاست‌گذاری رسانه‌ای مبتنی بر سلامت روان مخاطبان باشد، رسانه‌ها باید ضمن بیان حقیقت، مراقب امید و کرامت انسانی مخاطبان باشند و تحلیل‌هایی که ارائه می‌دهند باید از منابع اصلی باشند.
داری‌پور تأکید کرد: مهم‌ترین اقدام رسانه‌ها در این شرایط این است که مردم را در محتواهای خود ببینند و به آن‌ها بفهمانند که در رنج، دغدغه و درد مردم شریک هستند. همچنین باید از نظرات متخصصان جامعه‌شناسی و روان‌شناسی در نشر روایت‌هایشان استفاده کنند و مراقب روحیه ملی مردم باشند.
انتهای پیام
نظرات