به گزارش ایسنا، عصر ایران نوشت: آهنگ «ایران» با صدای محمد نوری، یکی از ماندگارترین و تأثیرگذارترین آثار موسیقی ایرانی است که با مضامین ملی و وطنپرستانه، حس غرور و عشق به ایران را در شنونده برمیانگیزد. این اثر، که به نامهای «ایران» و «ای وطن» شناخته میشود، از برجستهترین کارهای محمد نوری به شمار میرود.
شعر آهنگ «ایران» سرودهی تورج نگهبان و آهنگسازی آن توسط محمد سریر انجام شده است. این اثر برای اولینبار در آلبومی به نام «دلاویزترین» در سالهای ۱۳۶۰ منتشر شد. شعر این آهنگ با بیانی پراحساس و لحنی حماسی، به ستایش فرهنگ، تاریخ و هویت ایران میپردازد و حس وطندوستی را در شنونده تقویت میکند.
این آهنگ را در اینجا بشنوید:
تورج نگهبان با زبانی ساده و سرشار از عشق به ایران، این ترانه را سرود که یکی از زیباترین آثار او به شمار میرود. ملودی این اثر، ساختهی محمد سریر، فضایی حماسی و در عین حال احساسی خلق میکند و به محمد نوری امکان میدهد تا قدرت صدای بینظیر خود را به نمایش بگذارد.
آهنگ «ایران» یا «ای وطن»، یکی از شاهکارهای محمد نوری، از محبوبیت ویژهای برخوردار است. این اثر نخستینبار در دوران پس از انقلاب اسلامی و در حالی منتشر شد که ایران درگیر جنگ تحمیلی بود. به همین دلیل، این آهنگ با تقویت حس وطنپرستی و ایستادگی، تأثیر عمیقی بر مردم گذاشت.
آهنگ «ای ایران» از جمله آثار برجستهای است که بهسرعت مورد استقبال هواداران محمد نوری و موسیقی ایرانی قرار گرفت. بسیاری از مخاطبان، حتی امروز، در شبکههای اجتماعی اظهار میکنند که شنیدن این آهنگ مو بر تنشان سیخ میکند و شعر و موسیقی آن هرگز کهنه نمیشود. در ادامه متن شعر این قطعه آماده است:
در روح و جان من میمانی؛ ای وطن
به زیر پافتد آن دلی؛ که بهر تو نلرزد!
شرح این عاشقی…
ننشیند در سخن؛ که بهر عشق والای تو همه جهان نیارزد!
ای ایران ایران! دور از دامان پاکت
دستِ دگران، بد گهران
ای عشق سوزان! ای شیرینترین رویای من
تو بمان؛ در دل و جان…
ای ایران ایران!
گلزارِ سبزت؛ دور از تو راج خزان جور زمان
ای مهرِ رخشان…
ای روشنگر دنیای من به جهان؛ تو بمان
سبزی سر چمن سرخی خون من
سپیدی طلوع سحر؛ به پرچمت نشسته
شرح این عاشقی؛ ننشیند در سخن!
بمان که تا ابد هستیم، به هستی تو بسته
ای ایران ایران! دور از دامان پاکت
دستِ دگران، بد گهران
ای عشق سوزان! ای شیرینترین رویای من
تو بمان؛ در دل و جان…
ای ایران ایران!
گلزارِ سبزت؛ دور از تاراج خزان جور زمان
ای مهرِ رخشان…
ای روشنگر دنیای من به جهان؛ تو بمان
انتهای پیام
نظرات