برای کمک به رفع این مشکل، دانشمندان مؤسسه «علم و فناوری کره» (KIST)، نوع خاصی دستگاه حافظه ایجاد کردهاند که به خوبی کار میکند و سپس با خیال راحت در آب حل میشود.
این گروه پژوهشی به سرپرستی دانشمندان، سانگو چو و یونگو جو، ماده جدیدی توسعه دادهاند که میتواند دادههای الکترونیکی را بهطور موثر ذخیره کند و فقط طی چند روز بهطور کامل در آب تجزیه شود و هیچ اثری از خود باقی نگذارد. این ماده برای بدن انسان، بیخطر است و آن را برای ایمپلنتهای پزشکی مفید میکند و همچنین کنترل زمان شروع تجزیه را به دانشمندان ارائه میدهد.
دانشمندان با تنظیم ضخامت و مواد تشکیلدهنده لایه محافظ بیرونی، میتوانند تعیین کنند که دستگاه قبل از حل شدن چه مدت باید دوام داشته باشد و پس از، از بین رفتن لایه محافظ، دستگاه حافظه بهطور طبیعی حدود سه روز بعد از هم میپاشد.
طرحهای علمی پیشین در ایجاد قطعات الکترونیکی محلول در آب، اغلب به دلیل عدم ذخیره خوب دادهها شکست میخوردند یا نمیتوانستند در برابر خم شدن یا استفاده مکرر دوام بیاورند. برای رفع این مشکل، گروه پژوهشی دانشگاه کشور کره با ترکیب دو ماده کلیدی، ماده جدیدی را طراحی کرد که شامل مولکول آلی «تی ای ام پی او» (TEMPO) که اطلاعات الکتریکی را ذخیره میکند و پلاستیک زیست تخریبپذیر «پی سی ال» (PCL) است. این دو ماده با هم، مادهای قدرتمند به نام PCL-TEMPO را تشکیل میدهند که میتواند هم دادهها را ذخیره کند و هم بهطور طبیعی تجزیه شود.
دستگاههای حافظه ساخته شده از این ماده نتایج چشمگیری را ارائه کردند و توانستند به وضوح تفاوت بین سیگنالهای روشن و خاموش را بیش از یک میلیون بار تشخیص دهند و دادههای ذخیره شده را بیش از ۱۰ هزار ثانیه نگه دارند. آنها همچنین پس از ۲۵۰ چرخه نوشتن-پاک کردن و حتی پس از خم شدن بیش از ۳۰۰۰ بار، آسیبی ندیدند. این ویژگیها، این ماده را بهطور غیرمعمولی برای دستگاههای ارگانیک قوی و قابل اعتماد میکند.
این پیشرفت نه فقط برای ابزارهای پزشکی قابل کاشت، بلکه برای مانیتورهای سلامت یکبار مصرف، دستگاههای ذخیرهسازی دادههای سازگار با محیط زیست، ایمپلنتهای جراحی که در بدن ناپدید میشوند و حتی تجهیزات نظامی موقت نیز میتواند مفید باشد.
سایت ساینس گزارش کرد، از آنجا که این دستگاهها میتوانند به خودی خود حل شوند، نیاز به جراحی برای برداشتن ایمپلنتها را از بین میبرند و هم ناراحتی بیمار و هم هزینههای پزشکی را کاهش میدهد.
دکتر چو این اختراع را گامی بزرگ رو به پیشرفت خواند و گفت این اولین باری است که یک دستگاه حافظه ارگانیک با کارایی بالا برای از بین بردن فیزیکی خود طراحی شده است. اکنون این گروه امیدوار است با افزودن ویژگیهایی مانند خودترمیمی و حساسیت به نور، این فناوری را بهبود بخشد تا به الکترونیک هوشمندتر و سبزتر نزدیکتر شویم.
انتهای پیام
نظرات