عباس مظفری در گفت‌وگو با ایسنا، ضمن تشبیه والدین به مربیانی که مربا می‌پزند، اظهار کرد: مربی یعنی پرونده و مربا یعنی پرورده شده. ما در فرآیند پخت مربا، یک ماده اولیه مانند یک میوه در اختیار داریم و قصد داریم که با اضافه کردن شکر و حرارت به آن، ماده را از ماهیت اولیه  خود خارج کنیم و به آن یک هویت جدید دهیم. یعنی دقیقا همان چیزی که در جریان تربیت فرزند اتفاق می‌افتد.

وی در ادامه با بیان شباهت‌های این دو فرآیند، افزود: همانگونه که ما در پروسه طبخ مربا، به آن شکر و حرارت اضافه می‌کنیم تا به مرحله قوام برسد و در نهایت تبدیل به یک خوردنی خوشمزه و دلچسب شود،  در تادیب فرزند نیز با اعطای مهر و محبت به کودک، آن را تبدیل به یک انسان مفید برای جامعه و دیگران می‌کنیم.

این روانشناس گلستانی بر رعایت اصل تعادل در هنگام نشان دادن مهر و محبت به کودک تاکید بسیار کرد و گفت: شخصی که آشپز مربا است به خوبی می‌داند که اگر شکر را به‌اندازه کافی به مربا اضافه نکند، یا شکرک می‌بندد و یا ترش می‌شود و نتیجه خوش طعمی را به دنبال نخواهد داشت. در مهر ورزیدن به فرزند نیز حتما باید بر سه اصل به‌موقع بودن، مناسب بودن و به‌اندازه بودن توجه کرد تا عمل انجام شده، نتیجه عکس نداشته باشد.

وی، سن ۷ تا ۱۴ سالگی را زمان طلایی تربیت فرزند دانست و تصریح کرد: از نظر علمی و مذهبی دوران کودکی دوم یعنی از سن ۷ تا ۱۴ سالگی، مناسب‌ترین زمان برای پرورش کودک است. تادیب و تعلیم کودک در این زمان به معنای تنبیه بدنی و اعمال خشونت نیست بلکه به معنای پرورش اخلاقی از طریق اعطای مهر و محبت است.

مظفری، تحسین و تقدیر شنیدن از بزرگترها را اصلی‌ترین نیاز کودک در این دوره معرفی کرد و گفت: کودک به دنبال انجام کاری است که تحسین دیگران را با خود به همراه بیاورد. به این معنا که پدر و مادر یا سایر بزرگترها به او بگویند چه دختر خوبی، چه پسر خوبی، احسنت، آفرین، ماشاالله و کلماتی از این دست. حال اگر بستر خانواده به گونه‌ای باشد که کودک بابت دعوا کردن، چاقوکشی، استعمال مواد مخدر و یا مواردی از این قبیل تحسین شود، قطعا در آینده به عنوان یک فرد خلافکار در جامعه حاضر شده و به شرط دارا بودن ظرفیت پیشوایی آنچه آموخته را در دوران نوجوانی به دوستان دیگر خود یاد می‌دهد.

روانشناس با تجربه گلستانی در ادامه افزود: اما اگر کودک بابت خیرخواهی، فداکاری، مهربانی، کمک به دیگران و بخشندگی تقدیر شود، در دوران متوسطه اول و دوم در صورت برخورداری از روحیه رهبری و لیدری، آنچه خود یاد گرفته را به همسالان خود می‌آموزد و در آینده نیز به عنوان فرد مفید در جامعه حاضر می‌شود. پس می‌توان گفت رفتار فرزند محصول سبک رفتار خانواده‌ است که در دوران نوجوانی در معرض نمایش گذاشته می‌شود.

وی بیان کرد: والدین برای آنکه ماحصل سبک تربیت خود را در رفتار فرزندانشان مشاهده کنند، باید بر نحوه مهر ورزیدن و تقدیر از آنها بابت اعمالی که انجام می‌دهند دقت بسیار زیادی داشته باشند.

انتهای پیام