بنایی که سالهاست رها و متروک شده و خیلی‌ها هر روز بی‌خیال و بی تفاوت از کنار آن عبور می‌کنند، اولین هتل شهر کرمانشاه است. هتلی که سال ۱۳۱۰ تا ۱۳۱۲ توسط ابوالقاسم مانی معروف به ابوالقاسم نقاش کرمانشاهی در مساحت حدود پنج هزار متر مربع در خیابان دبیراعظم ساخته شد. 

هتل بیستون کرمانشاه زمانی نه چندان دور و تا همین سی، چهل سال قبل، برای خود برو بیایی داشت و میزبان مسافران زیادی از سراسر ایران بود. پنجره‌هایش باز بود، اتاق‌هایش نفس می‌کشید، زندگی در آن جریان داشت و در شب‌های تاریک نور چراغ‌هایش می‌درخشید. مسافران از پشت پنجره‌ها عبور می‌کردند و گاهی هم لب پنجره می‌نشستند و عبور رهگذران را نگاه می‌کردند. 

اما حالا ۲۰ سالی می‌شود که درهای این هتل قدیمی شهرمان بسته شده و هیچ مسافری را به درون خود راه نمی‌دهد. پنجره اتاق‌ها بسته شده و جریان زندگی در آن متوقف شده است. کسی نمی‌داند چرا و به چه دلیلی این هتل زیبا با آن معماری خاص و چشم نوازش به تاریکی و خاموشی فرو رفت. هرچند در سالهای گذشته برخی از مسئولین میراث فرهنگی استان تلاش‌هایی برای رایزنی با مالک بنا و بازگشایی آن انجام دادند، اما همه بی‌نتیجه بوده است. 

شاید جدی‌ترین تلاش‌ها برای بازگشایی هتل تاریخی بیستون کرمانشاه در دوره دو مدیرکل سابق یعنی امید قادری که امید داشت این هتل را حتما بازگشایی کند و جبار گوهری که گوهر وجود این هتل را بخوبی درک کرده بود، در اواخر دهه ۹۰ اتفاق افتاد. 

امید قادری به دستور استاندار اسبق کرمانشاه در سال ۱۳۹۸ با مالک بنای هتل بیستون کرمانشاه پای میز مذاکره نشست تا توافقی برای برون رفت این بنای مهم از شرایط فعلی‌اش صورت گیرد، اما در نهایت مشخص شد این مذاکرات به دلیل شرط‌هایی که مالک بنا گذاشته عملا به بن بست خورده است. 

مدیرکل اسبق میراث فرهنگی استان آن زمان در این خصوص به ایسنا گفت: «در مذاکراتی که داشتیم، مالک درخواست‌ها و شروطی برای بازگشایی این بنای تاریخی اقامتی داشت که برخی از این شروط مربوطه به اداره کل میراث فرهنگی و برخی از آنها هم مربوط به شهرداری بود. شروطی که درحوزه میراث فرهنگی بود را پذیرفتیم، اما برخی از شروط هم مربوط به حوزه شهرداری است که بنا به گفته مسئولین شهرداری قابل اجرایی شدن نیست. مالک بنا در نظر دارد بخشی از این هتل را بدون اینکه عوارضی پرداخت کند، تجاری سازی کند، اما مسئولین شهرداری اعلام کردند که این موضوع برخلاف قوانین و مقررات آنهاست و قابل اجرا نیست».

براساس صحبت‌هایِ آن زمان مدیرکل اسبق میراث فرهنگی استان، با شروطی که مالک بنا گذشته بود، بعید به نظر می‌آمد که در این زمینه تفاهمی ایجاد شود، چراکه درخواست‌هایی که او از شهرداری کرمانشاه داشت، از نظر شهرداری غیرقابل اجرا بود. 

سال ۱۴۰۰ از راه رسید و اینبار جبار گوهری در همان روزهای نخستین سال به عنوان مدیرکل میراث فرهنگی استان انتخاب شد. گوهری که سابقه دو دوره حضور در شورای شهر کرمانشاه را داشت و با تمام راه و چاه‌های شهرداری نیز آشنا بود، تلاش کرد تا از این ظرفیت برای برون رفت هتل بیستون کرمانشاه از وضعیت نامناسبش استفاده کند. 

گوهری یکی از اولین مدیرانی بود که از وضعیت هتل بیستون کرمانشاه به عنوان یکی از دغدغه‌های میراث استان نام برد و پیگیری‌های زیادی کرد تا بتواند این هتل را از شرایط فعلی‌اش خارج کند. 

او در آن زمان در یکی از گفت و گوهای خود با ایسنا گفت: «میراث فرهنگی استان آمادگی کامل دارد که با مالک این بنای تاریخی مذاکراتی داشته باشد، اما متاسفانه علیرغم مکاتباتی که داشته‌ایم، پای کار نیامده است».

گوهری عنوان کرد: «صیانت و حفاظت از بناهای تاریخی که از ماموریتهای اصلی میراث فرهنگی است، همیشه با اعمال محدودیت اتفاق نمی‌افتد، بلکه باید گاها امتیازاتی را به بخش خصوصی بدهیم تا خودش به صیانت و حفاظت بپردازد. در مورد هتل بیستون هم این مسئله را در نظر داریم و می‌توانیم با مالک بنا دوباره مذاکراتی داشته باشیم و به توافقاتی برسیم و حتی بسته‌های پیشنهادی به ما بدهد، اما متاسفانه خودشان تاکنون امتناع کرده‌اند. هر چند که ما حقوق مالکانه آن را می‌پذیریم، اما برای پاسداشت این بنای تاریخی، میراث فرهنگی استان هم حقوقی دارد». 

هر چند گوهری هم به مانند قادری مدیرکل پیشین تلاش‌هایی برای نجات هتل بیستون به عنوان یکی از سندهای هویتی شهر کرمانشاه داشت، اما در نهایت این تلاش‌ها در دوره کوتاه مدیریتی او بی ثمر بود. 

یکسال بعد که محمدرضا سهیلی به عنوان مدیرکل جدید میراث فرهنگی کرمانشاه منصوب شد، او نیز پیگیری‌هایی کرد تا با مالک بنا دیدار و رایزنی داشته باشد. 

در همان شروع فعالیت محمدرضا سهیلی در میراث فرهنگی استان، او در گفت و گو با ایسنا در پاسخ به سوالی در خصوص برنامه‌اش برای هتل بیستون گفت: «با توجه به ظرفیت خوبی که این هتل تاریخی دارد، علاقمند به احیاء و راه اندازی مجدد آن هستیم، اما این امر مسلتزم همکاری مالک بناست. ما این آمادگی را داریم تا تسهیلات خوب و ارزان قیمت با نرخ ۱۰ درصد و با تنفس دو ساله در اختیار مالک بنا قرار دهیم تا برای تجهیز و بروزرسانی آن اقدام کند. اگر مالک بنا در حوزه شهرداری هم درخواست‌هایی را دارد باید طی نشست‌هایی با حضور مسئولین میراث فرهنگی و شهرداری آن را مطرح کند که اگر قابل اجرا باشد، همکاری می‌کنیم». 

عمر دوره مدیریتی محمدرضا سهیلی بسیار کوتاه بود و وعده‌هایی که داده بود، نه تنها در خصوص هتل بیستون بلکه در خصوص سایر پروژه‌های گردشگری و میراث فرهنگی استان به بار ننشست. 

از تابستان دو سال پیش تاکنون که داریوش فرمانی به عنوان مدیرکل میراث فرهنگی استان انتخاب شده دیگر پیگیری چندانی برای بازگشایی هتل بیستون کرمانشاه انجام نشده و چندباری که این موضوع را پیگیر شده‌ایم، او اعلام کرده که نتوانسته ارتباطی با مالک بنا بگیرد. 

به‌نظر می‌رسد با توجه به اینکه مدیران سابق میراث فرهنگی استان موفق نشده‌اند این بنا را از بن بست خارج کنند، مدیران کنونی میراث فرهنگی استان نیز دیگر عزم و اراده‌ای برای برون رفت آن از شرایط فعلی نداشته باشند و به قولی بی‌خیال آن شده‌اند. 

مالک بنا نیز چند سال پیش در گفت و گویی کوتاه با ایسنا در خصوص بازگشایی این بنای تاریخی اعلام کرده بود که میراث فرهنگی در جریان مشکلات بنا قرار دارد و آنها باید همکاری داشته باشند. 

در پایان باید گفت هرچند بنای هتل بیستون کرمانشاه طی سالهای گذشته توسط مالک بنا به خوبی محافظت شده و آن طور که از ظاهر بنا پیداست، هنوز مشکلی از نظر فرسودگی و تخریب ندارد، اما نباید فراموش کرد که هر بنای متروکی در نهایت به سمت نابودی خواهد رفت و اگر این بنای تاریخی ارزشمند را زودتر در نیابیم به تدریج شاهد از دست رفتن آن خواهیم بود. 

متاسفانه طی سالهای اخیر عزم چندانی از سوی مسئولین میراث فرهنگی استان برای گفت و گو و حل مشکل با مالک این هتل وجود نداشته تا بتوانیم از ظرفیت آن در حوزه گردشگری کرمانشاه استفاده کنیم و آن را به رونق گذشته‌اش بازگردانیم. 

انتهای پیام