به گزارش ایسنا، رسانه صهیونیست در مطلبی با اشاره به حضور گسترده غیرنظامیان صهیونیست در تخریب سیستماتیک خانه‌ها و زیرساخت‌های غیرنظامی در نوار غزه، گزارش داده است که انگیزه‌های مالی و اهداف نظامی در جنگ جاری علیه غزه با یکدیگر گره خورده‌اند.
طبق گزارش روزنامه صهیونیستی «مارکر»، غیرنظامیان صهیونیست که ماشین‌آلات سنگین را در غزه هدایت می‌کنند، می‌توانند تا ۹ هزار دلار در ماه درآمد داشته باشند. این درآمد از قراردادهایی تأمین می‌شود که وزارت جنگ رژیم صهیونیستی با مالکان این تجهیزات منعقد کرده است.
به‌طور میانگین، اپراتورهای آموزش‌دیده روزانه حدود ۱۲۰۰ شِکِل (معادل ۳۶۰ دلار) دریافت می‌کنند، در حالی که وزارت جنگ رژیم صهیونیستی به مالکان این تجهیزات روزانه تا ۵۰۰۰ شِکِل (۱۵۰۰ دلار) پرداخت می‌کند. برای هر ساختمان سه‌طبقه تخریب‌شده، پیمانکاران حدود ۲۵۰۰ شِکِل و برای ساختمان‌های بلندتر، تا ۵۰۰۰ شِکِل دریافت می‌کنند.
گزارش یادشده تأکید می‌کند که ارتش رژیم صهیونیستی خواستار تخریب سریع ساختمان‌ها است و هرچه عملیات تخریب سریع‌تر انجام شود، درآمد بیشتری به مالکان ماشین‌آلات می‌رسد. این روند باعث شده تا در ماه‌های اخیر آگهی‌های استخدام اپراتورهای ماشین‌آلات سنگین در فضای مجازی به‌طور چشمگیری افزایش یابد. وب‌سایت رسمی ارتش رژیم اشغالگر نیز اعلام کرده: «امروزه هر فرمانده‌ای یک اپراتور ماهر و یک بولدوزر قدرتمند در کنار خود می‌خواهد.»
ارتش صهیونیست عمدتاً از بولدوزرهای زرهی D۹ استفاده می‌کند، اما برای پاسخ به تقاضای بالا، ماشین‌آلات غیرنظامی نیز به غزه اعزام شده‌اند. یکی از نیروهای ذخیره به نشریه مارکر می‌گوید: «این ماشین‌آلات زرهی نیستند و برای حفاظت آن‌ها از حملات موشکی و تک‌تیراندازها، یک شرکت خصوصی استخدام شده است. اما فعالیت آن‌ها هیچ هدف واقعی نظامی ندارد.»
نگران‌کننده‌ترین بخش گزارش، ارتباط میان انگیزه‌های مالی و کشتار غیرنظامیان فلسطینی به‌ویژه در نزدیکی مراکز توزیع کمک‌های انسانی است.
براساس گزارش روزنامه هاآرتص، برخی سربازان اسرائیلی فاش کرده‌اند که پیمانکاران خصوصی مانند «کلانتر» عمل می‌کنند و هرجا بخواهند در نوار غزه تخریب انجام می‌دهند. در این شرایط، سربازان برای حفاظت از آن‌ها مستقر می‌شوند و اگر این پیمانکاران به غیرنظامیان فلسطینی نزدیک شوند، سربازان به‌بهانه تهدید، اقدام به تیراندازی می‌کنند. یکی از سربازان می‌گوید: «از نگاه پیمانکار، هر لحظه‌ای که تخریب نکند یعنی ضرر مالی؛ بنابراین نیروها باید امنیت کارشان را تأمین کنند.»
در ادامه آمده است که یکی از اپراتورها به نام «آوراهام آزولای» در جریان عملیات تخریب در خان‌یونس کشته شد. او از ساکنان شهرک‌نشین یتسهار بود. گروهی از شبه‌نظامیان شهرک‌نشین موسوم به «جوانان تپه‌نشین» از او به‌عنوان کسی یاد کردند که در نبرد «در حال تخریب خانه‌های دشمن» جان داد. نماینده راست‌گرای افراطی، «تسوی سوکوت»، نیز در کنست (پارلمان رژیم صهیونیستی) او را ستود و گفت: «او به رفح آمد و بسیاری از ساختمان‌ها را به‌نام اسرائیل تخریب کرد، با آگاهی از اینکه ممکن است بازنگردد، و همین هم شد.»
گزارش همچنین به نقش شهرک‌نشینان افراطی موسوم به «جوانان تپه‌نشین» در اجرای این عملیات‌ها می‌پردازد. مشهورترین اپراتور در میان آن‌ها، خاخام «آوراهام زربیب» از ساکنان «بیت‌ئیل» است که با انتشار ویدیوهایی از تخریب خانه‌ها در غزه در شبکه‌های اجتماعی به شهرت رسیده است. او در یکی از ویدیوها می‌گوید: «ما این روستای لعنتی را تا آخر، تا پیروزی و تا اسکان کامل نابود خواهیم کرد!»
یک خبرنگار صهیونیست نیز گزارش داده که ۲ سامانه غیرنظامی زیر نظر وزارت جنگ، مسئول عملیات ماشین‌آلات سنگین در غزه هستند. این سامانه‌ها به شمال و جنوب تقسیم شده‌اند. شمال تحت مدیریت «گولان واخ» قرار دارد، یعنی برادر «یهودا واخ» که به دلیل قتل عام در کریدور «نتزاریم» از او به‌عنوان «جلاد غزه» یاد می‌شود.
این گزارش تصویری هولناک از اقتصاد جنگی پیرامون جنایات نظامی رژیم صهیونیستی در غزه ترسیم می‌کند؛ جایی که انگیزه‌های مالی، ایدئولوژی شهرک‌نشینان افراطی و اهداف نظامی درهم تنیده‌اند تا به نابودی هدفمند زندگی فلسطینیان مشروعیت دهند.
انتهای پیام
نظرات