محققان از اسکن مغز برای ردیابی آنچه در سرِ ما هنگام بروز خستگی اتفاق می‌افتد و اینکه چگونه تصمیم می‌گیریم که ادامه دهیم یا خیر، استفاده کردند. این گروه تحقیقاتی دانشکده پزشکی دانشگاه «جان هاپکینز» و موسسه «کندی کریگر» آمریکا، ۲۸ بزرگسال سالم را با استفاده از ام ارآی (MRI) ​​عملکردی مورد مطالعه قرار دادند و هدف آنان، مشاهده فعالیت مغز در لحظات خستگی شناختی بود.

طبق گزارش نوروساینس نیوز، محققان با استفاده از ام ارآی ​​عملکردی، مشاهده کردند که داوطلبان چگونه به وظایف حافظه‌ای دشوار پاسخ می‌دهند و چگونه تمایل آنان به ادامه کار بر اساس خستگی درونی و پاداش‌های بیرونی تغییر می‌کند.

آنان دریافتند هرچه شرکت‌کنندگان احساس خستگی ذهنی بیشتری می‌کردند، این نواحی مغز فعالیت بیشتری نشان دادند.

در این تحقیق، به شرکت‌کنندگان تمرین‌های حافظه داده شد؛ آنان توالی حروف را مشاهده کردند و باید به خاطر می‌سپردند که حروف خاص کجا ظاهر می‌شوند. هرچه یک حرف در توالی حروف عقب‌تر قرار می‌گرفت، به خاطر آوردن آن دشوارتر بود و این کار را از نظر ذهنی طاقت‌فرسا می‌کرد. قبل و بعد از هر تمرین، شرکت‌کنندگان میزان خستگی ذهنی خود را ارزیابی کردند. آنان همچنین در مورد عملکرد خود، بازخورد دریافت کردند و با توجه به سختی وظیفه‌ای که انتخاب کردند، پاداش دریافت می‌کردند.

اسکن‌ها، نکته‌ قابل‌توجهی را نشان دادند؛ وقتی شرکت‌کنندگان از نظر ذهنی احساس خستگی می‌کردند، دو ناحیه‌ مغز افزایش قابل‌توجهی در فعالیت نشان می‌دادند. «اینسولا» سمت راست، ناحیه‌ای عمیق از مغز که با احساس خستگی مرتبط است و قشر «پیش‌پیشانی پشتی جانبی» که به مدیریت حافظه‌ کاری کمک می‌کند، هر دو بیش از حدفعال شدند، در واقع، فعالیت در این نواحی در مقایسه با حالت پایه بیش از دو برابر شد.

محققان اظهار کردند: اگرچه وظایف شناختی به وضوح افراد را خسته می‌کنند اما هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری در مورد چگونگی و چرایی ایجاد این خستگی در مغز وجود دارد. وقتی پاداش‌ها بالاتر بودند، شرکت‌کنندگان بیشتر احتمال داشت که وظایف سخت‌تر را انجام دهند.

این گروه تحقیقاتی متوجه شد که افراد برای حفظ تمرکز ذهنی به انگیزه‌های محرک قوی نیاز دارند. محققان گفتند: با توجه به اینکه کار قبلی ما نیز همین نیاز به انگیزه را برای تحریک تلاش فیزیکی نشان داده بود، این نتیجه موجب تعجب نشد. به نظر می‌رسد مغز بررسی می‌کند که آیا تلاش ذهنی ارزشش را دارد یا خیر و تنها زمانی که یک مزیت واضح ببیند، فراتر می‌رود.

محققان افزودند: نتایج ما برای ایجاد خستگی شناختی و مشاهده چگونگی تغییر انتخاب‌های افراد برای اعمال تلاش هنگام احساس خستگی و همچنین شناسایی مکان‌هایی در مغز که این تصمیمات در آنجا گرفته می‌شود، طراحی شده است.

خستگی، چالش بزرگ در شرایطی مانند اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و افسردگی است. درک چگونگی عملکرد آن در مغزهای سالم، اولین گام به سوی درمان بهتر است. اکنون که احتمالا برخی از مدارهای عصبی مربوط به تلاش شناختی را در افراد سالم شناسایی کرده‌ایم، باید بررسی کنیم که خستگی چگونه در مغز افراد مبتلا به این بیماری‌ها بروز می‌کند.

وی معتقد است که همین تکنیک‌های اسکن در نهایت می‌تواند به پزشکان کمک کند تا خستگی شناختی را به طور عینی‌تری طبقه‌بندی کنند و می‌تواند دری را برای درمان‌های جدید، ازجمله دارو و درمان شناختی رفتاری، باز کند.

انتهای پیام