به گزارش ایسنا،  به نظر می‌رسد هشت کودک خردسال پس از تولد با استفاده از دی‌ان‌ای سه نفر، از بیماری‌های ژنتیکی جدی محافظت شده‌اند. این روش شامل جایگزینی میتوکندری‌های معیوب از مادرانشان با میتوکندری‌های یک اهداکننده زن دیگر بود.

به نقل از نیوساینتیست، حدود یک نفر از هر ۵۰۰۰ نفر دارای میتوکندری معیوب هستند که معمولا انرژی سلول‌ها را تامین می‌کنند و فقط از مادران ما به ارث می‌رسند. این نقص‌ها ناشی از جهش‌های ژنتیکی است که می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند نابینایی، تشنج و در موارد شدید، مرگ شود. بابی مک‌فارلند از دانشگاه نیوکاسل بریتانیا می‌گوید: مقابله با این بیماری‌ها برای خانواده‌ها بسیار دشوار است؛ آنها ویرانگر هستند.

در سال ۲۰۱۵، بریتانیا اولین کشوری بود که روشی به نام انتقال پیش هسته‌ای را برای زنانی که در معرض خطر بالای انتقال بیماری‌های میتوکندریایی هستند و از آزمایش ژنتیکی قبل از لانه‌گزینی که جنین‌ها را برای چنین جهش‌هایی غربالگری می‌کند، بهره‌مند نمی‌شوند، تایید کرد.

انتقال پیش‌هسته‌ای شامل تخمک‌هایی از مادر و اهداکننده است که از طریق IVF با اسپرم پدر لقاح داده می‌شوند. حدود ۱۰ ساعت بعد، هسته از هر دو تخمک برداشته می‌شود. این تخمک‌ها بیشتر ماده ژنتیکی سلول را حمل می‌کنند که جدا از دی‌ان‌ای میتوکندری است.

سپس هسته مادر به تخمک اهداکننده وارد می‌شود و در نتیجه جنینی ایجاد می‌شود که بیشتر دی‌ان‌ای خود را از والدین زیستی خود به ارث می‌برد، اما میتوکندری خود را از اهداکننده گرفته است. برت اسمیتس از دانشگاه ماستریخت هلند می‌گوید: مقدار کمی از میتوکندری مادر هنوز هم ممکن است ناخواسته منتقل شود.

مک‌فارلند، که این رویکرد را به همراه همکارانش توسعه داده است، از آن زمان این روش را روی ۱۹ زن با جهش‌های مضر در حدود ۸۰ درصد یا بیشتر در میتوکندری‌ آنها، استفاده کرده است که سطحی است که معمولا باعث بروز مشکلات می‌شود.

هفت نفر از زنان پس از انتقال جنین‌های نهایی به رحم خود باردار شدند. آنها در مجموع هشت نوزاد سالم به دنیا آوردند که یکی از آنها دوقلو داشت.

محققان نمونه‌های خون جمع‌آوری‌شده از نوزادان را تجزیه و تحلیل کردند. آنها در پنج مورد از آنها هیچ جهش مضری در دی‌ان‌ای میتوکندری پیدا نکردند و تنها سطح بسیار پایینی از آن در سه مورد باقی مانده مشاهده شد. مایک مورفی از دانشگاه کمبریج می‌گوید: به نظر من نتایج امیدوار کننده است.

چند ماه یا چند سال پس از این انتقال‌های مختلف پیش‌هسته‌ای، همه کودکان به نقاط عطف رشد خود رسیده‌اند. با این حال، برخی نیز عوارضی را تجربه کرده‌اند که ممکن است مربوط به انتقال‌ها باشد یا نباشد. به عنوان مثال، یکی از آنها دچار سطح بالای چربی خون و ضربان قلب غیرطبیعی شد که با موفقیت درمان شد، در حالی که دیگری در هفت ماهگی به صرع مبتلا شد که خود به خود برطرف شد.

این گروه قصد دارد به پیگیری کودکان ادامه دهد تا اثرات طولانی‌مدت این روش را تعیین کند.

انتهای پیام