اقامتگاه‌های بوم‌گردی، یکی از الگوهای گردشگری است تا گردشگران با اقامت در خانه‌های روستایی هم با ساکنان محلی و ارزش‌های فرهنگی و طبیعی منطقه آشنا شوند و هم شبکه خرید محصولات، هم ارزش افزوده و هم اشتغال پایدار برای جامعه روستایی از مسیر گردشگری خلاق و تجربه‌گرا ایجاد شود، اما برخی از این اقامتگاه‌ها نتوانسته‌اند هیچ‌کدام از این شرایط را تأمین کنند.

علی شادلو، مدرس گردشگری در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: بوم‌گردی به بیراهه رفته است. اکولوژ، به معنی اقامتگاه‌های بوم‌محور است که معیشت‌محور ترجمه شده و هدف آن، معیشت نبوده، بلکه منظور از ایجاد آن‌ها، حفاظت بوده که درآمد هم بخشی از آن است.

وی افزود: هدف اقامتگاه بوم‌محور حفاظت از طبیعت است و شرایط خاص خود را دارد. مدیریت مصرف آب، الگوی خاص خود را دارد و از چشمه تأمین می‌شود، در حالی که در اقامتگاه‌ها به‌راحتی، آب لوله‌کشی را هدر می‌دهیم.

این مدرس گردشگری بیان کرد: دومین هدف اقامتگاه بوم‌محور، گرمایش و میزان مصرف انرژی است که از منابع تجدیدپذیر و «بایوگاز» تأمین می‌شود. مدیریت پسماند و پساب فاضلاب آن نیز باید تبدیل به کودهای آلی شود و به طبیعت برگردد.

شادلو افزود: مشخصه دیگر اقامتگاه سازگار با محیط، سازه‌های آن است که حداقل اثر زیستی و بارگذاری بر محیط را دارد که مصالح بومی، نخاله‌های برگشت‌پذیر و حتی کارگران نیز محلی هستند.

وی اظهار کرد: اقامتگاه بوم‌محور، حتماً تغییرمحور است و مسافر با آموزش‌های آنجا در قالب بازی، سرگرمی و تکنیک‌های خلاقانه رشد پیدا کرده و تجربه زیسته مربوط با حفظ طبیعت را به دست می‌آورد و نتیجه اقامت گردشگر، تلاش برای حفاظت از محیط زیست و طبیعت است.

این مدرس گردشگری تصریح کرد: اقامتگاه سازگار با محیط، آب باران را ذخیره می‌کند. فاضلاب سیاه را در سیستم بایوگاز استفاده می‌کند و در نهایت با یک سلول با پسماند صفر روبرو هستیم که مواد بازیافت می‌شود و پسماند تر را به کودآلی تبدیل می‌کند.

شادلو تأکید کرد: فضاهای گردشگری دنیا، بخشی را برای آموزش گردشگران و تفسیر میراث فرهنگی خود و کسب نتایج حفاظت محور دارند و در ضمن آن، به یک درآمد و معیشت پایدار نیز می‌رسند.

وی گفت: وقتی شیوه‌های کسب ثروت از صنعت درآمدزای گردشگری آموزش داده نشود، در عرصه‌های طبیعی،‌ شکار و برداشت بی‌رویه، صید، تخریب و آتش‌سوزی جایگزین آن می‌شود.

این تسهیلگر توسعه گردشگری اظهار کرد: می‌توان ذی‌نفعان صنعت اکوتوریسم و اقامتگاه، «توراپراتورها»، آژانس‌های حرفه‌ای و ساکنان محلی را در کنار هم قرار داد تا همه از منافع صنعت گردشگری در ایران بهره‌مند شوند و بسیاری از مشکلات زیست‌محیطی را برطرف کرد.

شادلو با اشاره به تجربه‌های موفق بوم‌گردی افزود: در منطقه «پرور» (در استان سمنان) جایی که خرس به باغ‌ها حمله می‌کرد و محلی‌ها آن را شکار می‌کردند به‌واسطه آموزش مردم، اقامتگاه‌هایی ایجاد شده که گردشگران در فضای امن به تماشای رفتار خرس‌ها می‌نشینند و محلی‌ها نیز به درآمد می‌رسند.

وی اضافه کرد: در منطقه «جرندق» (در فاصله ۳۷ کیلومتری شهر تاکستان) که حمله گراز باعث خسارت به مزارع می‌شد، مردم با آموزش ایجاد مناسبات درست با طبیعت توانسته‌اند از تماشای حیوانات وحشی، به اشتغال پایدار و درآمدی چند برابر بیشتر از کشاورزی برسند و طبیعت هم حفظ شده ‌است.

انتهای پیام