کریم حاجی‌زاده ۴ مرداد در جمع خبرنگاران ضمن گرامیداشت روز بزرگداشت شیخ صفی الدین اسحاق اردبیلی گفت: شیخ صفی الدین اسحاق اردبیلی، عالم، عارف، مفسر و محدث نامدار قرن هفتم و هشتم هجری است که علامه مجلسی او را در ردیف سید بن طاووس و ابن فهد حلی از علمای فقیه و در عین حال عارف معرفی می‌کند.

وی افزود: شیخ صفی الدین اسحاق اردبیلی در سال ۶۵۰ هجری، ۲۳ سال پس از حمله خونبار مغول در روستای کلخوران اردبیل به دنیا آمد و پس از تعلیمات و مراقبه‌های فراوان، با رویکردی آزادی‌خواهانه و اجتماعی در عرفان به یکی از شاخص‌ترین چهره‌های معنوی تاریخ ایران و اسلام تبدیل شد.

حاجی‌زاده تصریح کرد: گستره نفوذ این عالم ربانی در زمان حیاتش از مرزهای فلات ایران فراتر رفت و از انتهای قفقاز تا شاخ آفریقا و از شمال هند تا مرزهای روم را در بر گرفت.

عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی با بیان اینکه در مورد شهرت معنوی و اهمیت جایگاه عرفانی شیخ صفی مستندات فراوانی وجود دارد، ادامه داد: شاید چکیده همه آنها در کلمات خواجه رشیدالدین فضل‌الله، وزیر دانشمند ایلخانی منعکس شده است که او را با عبارات بی‌نظیری همچون«سالک مسالک تحقیق، مالک ممالک توفیق، کاشف اسرار قرآن، خلاصه نوع انسان، مهر سپهر هدایت، سلام بحار شریعت، برهان‌الواصلین، شیخ صفی المله والدین» می‌ستاید و در نامه‌ای مفصل به فرزندش که حاکم اردبیل بود، او را به خدمتگزاری شیخ فرمان می‌دهد و از وی می‌خواهد که همچون مور، کمر به خدمت شیخ بسته دارد و به هر چه او اشارت فرماید آن را موجب بشارت و سرور داند و از همت مبارک او طلب مراودات دنیوی و سعادت اخروی کند.

حاجی‌زاده تصریح کرد: فضل‌الله روزبهان خنجی، مورخ و مولف تاریخ عالم آرای امینی هم حدود ۵۰ سال بعد از وفات شیخ صفی، با وجود کینه و دشمنی که با خاندان صفوی داشت، زبان به تعریف و ستایش شیخ می‌گشاید و او را«وحید آفاق» می‌نامد.

مدیرکل اسبق میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان اردبیل با اشاره به میراث مکتب شیخ صفی، گفت: در طول تاریخ، همواره یکی از مهمترین انتقاداتی که مخالفان بر جریان تصوف وارد کرده‌اند، تاثیرات نامطلوب اجتماعی و سیاسی آن بوده است، زیرا صوفیان از یک سو با پست شمردن زندگی دنیوی، مردم را به ترک دنیا و مافیها تشویق می‌کردند و از سوی دیگر با ترویج نگاه جبر گرایانه نسبت به اتفاقات زندگی، روح مبارزه برای تغییر شرایط نامطلوب و اصلاح جامعه را از آنان سلب می‌کردند.

وی افزود: شیخ صفی الدین اردبیلی مهمترین شخصیت عرفانی است که با رویکرد اجتماعی و سیاسی به ترویج آموزه‌های مبتنی بر اعتدال دنیا و آخرت اقدام کرده و با تاکید بر همترازی طریقت و شریعت، چارچوب طریقت خود را بر پایه عبادت خدا و خدمت خلق بنا می‌کند و در زمانه‌ای که به سبب ناامنی‌های ناشی از جنگ قدرت امرای مغول و ناتوانی حکومت مرکزی در تامین امنیت، با الحاق الهیات آزادی بخش به اندیشه عرفانی، مکتب خود را به کانون مبارزات مدنی تبدیل می‌کند، جریانی که به  نقطه عطف مبارزات بعدی در جهت استقلال مجدد ایران در عصر صفوی تبدیل می‌شود.

حاجی‌زاده با اشاره به نقش دانشگاه در ترویج و معرفی شخصیت‌های بومی به‌ویژه شخصیت شیخ صفی الدین اردبیلی، گفت: معمولا دانشگاه‌های جامع دنیا علاوه بر آموزش‌های تخصصی، یک ماموریت ویژه در راستای توسعه پایدار منطقه خود به عهده می‌گیرند و در قالب این ماموریت به مطالعه همه پتانسیل‌های طبیعی، تاریخی، فرهنگی و غیره اقدام می‌کنند. در چنین فرمی از آموزش و پژوهش، شخصیت‌های بزرگ کشور نیز با نگاهی عالمانه، بازشناسی و به جامعه معاصر معرفی می‌شوند.

استاد تمام باستان‌شناسی دانشگاه محقق اردبیلی ادامه داد: با این روش، دانشگاه‌ها به نهاد اصلی تصمیم‌ساز در نظام برنامه‌ریزی تبدیل می‌شوند و زمینه‌های توسعه پایدار کشور را تضمین می‌کنند.

انتهای پیام