به گزارش ایسنا، سازمانهای بینالمللی نسبت به وخامت قحطی و مرگ هزاران فلسطینی هشدار دادهاند. آنها و فعالان امدادی خواستار تحویل فوری کمکها و مواد غذایی شدهاند.
در همین راستا، دکتر «عثمان الصمدی»، فعال امدادی گفت وضعیت فعلی گرسنگی تقریباً در آستانه رسیدن به مرحله قحطی بزرگ است. سازمانهای بشردوستانهای مانند پزشکان بدون مرز، نجات کودکان و دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل (OCHA) آن را به عنوان «قحطی گسترده» طبقهبندی کردهاند.
وی افزود نهادهای بینالمللی مسئول طبقهبندی یکپارچه فاز امنیت غذایی (IPC) باید مسئولیتهای اخلاقی، قانونی و بشردوستانه خود را بر عهده بگیرند و به وضوح و علناً اعلام کنند که آنچه در غزه اتفاق میافتد، بر اساس شواهد میدانی و شاخصهای کمی مستند، یک قحطی تمام عیار است.
الصمدی به سایت خبری عربی۲۱ تأیید کرد که حداقل تعداد کامیونهای مورد نیاز برای ورود روزانه به نوار غزه ۵۰۰ تا ۶۰۰ کامیون است، مشروط بر اینکه حاوی غذا، آب، دارو و سوخت باشند. اما در حال حاضر، فقط ۲۸ تا ۳۰ کامیون روزانه وارد میشوند که کمتر از ۱۰ درصد از نیاز است. برای پر کردن شکاف غذایی به تنهایی، نوار غزه به معادل ۶۰ هزار تن مواد غذایی اساسی یا به عبارتی ۵ هزار کامیون حامل مواد غذایی در ماه نیاز دارد.
او توضیح داد که «کمکها باید فوراً و با تضمینهای امنیتی برای اطمینان از رسیدن آنها به نیازمندان وارد شوند» و تأکید کرد که نقش آژانسهای سازمان ملل متحد که در امور بشردوستانه فعالیت دارند، ضروری است.

الصمدی در ادامه گفت رایزنیهایی برای ارسال کمکها با اتحادیه اروپا و سازمانهای بینالمللی از طریق دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (OCHA)، سازمان اکو، طرفهای عربی و سازمانهای بینالمللی مانند کمیته بینالمللی صلیب سرخ، برنامه جهانی غذا و آنروا وجود دارد. اما این رایزنیها و اعمال فشارها به ابزاری مؤثر تبدیل نشده است زیرا شامل تحریمهای اقتصادی و نظامی و انزوای سیاسی اشغالگران نشده است. بنابراین، تکیه صرف بر لفاظی و محکومیت با توجه به مرگ دسته جمعی مردم غزه، روشی ناکارآمد است.
وی افزود با این حال، مانع اصلی همچنان محدودیتهای شدید رژیم صهیونیستی در گذرگاهها و محدودیت دسترسی بشردوستانه، به ویژه در شمال است. فقدان ضمانتهای امنیتی نیز سازمانها را در توزیع کمکها در مناطق درگیری مردد میکند.
این فعال امدادی راههای ارسال سریع کمکهای فوری و نجاتبخش را برشمرد و گفت ابتدا باید گذرگاههای زمینی (بهویژه کرم ابوسالم و گذرگاه زیکیم شمالی) باید فوراً و با ظرفیت کامل باز شوند. دوم، باید راهروهای امن برای توزیع غذا در غزه ایجاد شود. سوم، و از همه مهمتر، باید سازوکار قبلی توزیع کمک از طریق آنروا احیا شود.
وی افزود: در نهایت، سازوکار توزیع از طریق سازمان ملل متحد و سازمانهای آن ضروری است. ما در حال حاضر شاهد تجربه خونینی هستیم که توسط تلههای مرگ به دروغ «بنیاد بشردوستانه غزه» نامیده میشود.
انتهای پیام
نظرات