استخرهای کشاورزی برای شنا بسیار خطرناک هستند و به هیچ وجه جایگزین استخرهای تفریحی یا دریاچه‌های ایمن نمی‌شوند. این استخرها عمق متغیر و نامشخصی دارند و کف آن‌ها اغلب پوشیده از لجن، گیاهان آبزی یا زباله‌های کشاورزی است که می‌تواند باعث گرفتگی پا و غرق‌شدگی شود. دیواره‌های شیب‌دار و لغزنده، خروج از آب را دشوار می‌کند و تجهیزات خطرناکی مانند پمپ‌های مکنده قوی (که حتی می‌توانند اعضای بدن را به دام بیندازند) و لوله‌های زیر آب، تهدیدات مرگباری ایجاد می‌کنند. همچنین، این استخرها فاقد نجات‌غریق و تجهیزات نجات هستند.

علاوه بر خطرات فیزیکی آب استخرهای کشاورزی به شدت آلوده است. این آب‌ها حاوی مقادیر بالای کودهای شیمیایی، سموم دفع آفات، فضولات حیوانی و آلاینده‌های زیست‌محیطی هستند که تماس با آن‌ها می‌تواند باعث مسمومیت‌های شدید، عفونت‌های پوستی، بیماری‌های گوارشی خطرناک و مشکلات تنفسی شود. رشد جلبک‌های سمی(مانند جلبک‌های سبز-آبی) در این آب‌های راکد در تابستان تشدید می‌شود و سموم آن‌ها حتی از راه پوست هم جذب می‌شوند، همچنین خطر غرقاب ثانویه به دلیل ورود آب آلوده به ریه‌ها، حتی پس از خروج از آب وجود دارد. به‌دلیل این خطرات جدی و مرگبار، شنا در استخرهای کشاورزی به‌طور مطلق باید ممنوع شود.

علی محلوجی، مدیر جهادکشاورزی کاشان در گفت‌وگو با ایسنا اظهار می‌کند: فنس‌‎کشی و حصارکشی مناسب و غیرقابل نفوذ با ارتفاع حداقل دو متر در اطراف استخر، نصب درب استاندارد و بازدید مستمر و ترمیم قسمت‌های آسیب دیده از جمله ضرورت‌های ساخت استخرهای ذخیره آب کشاورزی است.دارندگان استخرهای ذخیره آب کشاورزی برای جلوگیری از بروز هرگونه حوادث احتمالی باید اقدام‌های ایمن‌سازی را انجام دهند و مسئولیت قضایی و حقوقی هرگونه کوتاهی در رعایت اصول فنی و بروز حوادث احتمالی بر عهده مالک استخر است.

وی می‌افزاید: نصب تابلوهای هشداردهنده اعلام عمق، خطر غرق‌شدگی و شنا ممنوع در چهار طرف فنس استخر، نصب نردبان قابل دسترس و استاندارد و نردبان‌های شناور در چهار طرف استخر، از دیگر استاندارهای مورد تعهد مالکان استخرهای ذخیره آب کشاورزی است.

مدیر جهادکشاورزی کاشان ادامه می‌دهد: استقرار تیوپ‌های نجات بادی، نصب طناب‌های شناور در طول و عرض استخر، دریافت تاییدیه ایمنی از آتش‌نشانی یا کارشناسان رسمی دادگستری توسط مالکان یا متولیان از دیگر الزام‌های ساخت استخرهای ذخیره آب کشاورزی است.

مهارت‌های احیای قلبی-ریوی نقش مؤثری در جلوگیری از مرگ‌های قابل پیشگیری دارد 

فاطمه‌سادات عسکریان، عضو هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان نیز به ایسنا می‌گوید: سالانه صدها هزار نفر در جهان جان خود را به علت غرق‌شدگی از دست می‌دهند که بیشتر این حوادث در اثر چندثانیه غفلت روی می‌دهد و سهم عمده‌ای از این مرگ‌ها مربوط به کشورهای در حال توسعه است.

وی می‌افزاید: خطر غرق‌شدگی فقط به دریا محدود نمی‌شود، بلکه استخرها، کانال‌های آب، رودخانه‌ها و حتی حوض‌های خانگی نیز می‌توانند عامل وقوع حوادث مرگبار شوند.

این عضو هیئت‌علمی دانشگاه ادامه می‌دهد: بیشترین میزان آسیب‌پذیری، مربوط به کودکان یک تا چهار ساله است و والدین نباید حتی لحظه‌ای فرزندان خود را در حوض‌ها، وان حمام یا کنار استخر تنها بگذارند.

عسکریان تأکید می‌کند: بر اساس آمار موجود، در بهار سال گذشته، پنج مورد حادثه غرق‌شدگی در منطقه کاشان گزارش شد که سه مورد آن منجر به فوت شد.

وی با اشاره به لزوم آموزش عمومی اضافه می‌کند: مهارت‌های پایه‌ای مانند شنا و احیای قلبی-ریوی باید در مدارس و مراکز آموزشی به‌طور فراگیر آموزش داده شود که نقش مؤثری در جلوگیری از مرگ‌های قابل پیشگیری دارد.

این مدرس دانشگاه یادآور می‌شود: آگاهی‌رسانی، رعایت توصیه‌های ایمنی، خودداری از شنا در مناطق ممنوع و مراقبت از کودکان، مهم‌ترین راهکارهایی است که می‌توان از وقوع این حوادث و اتفاقات تلخ جلوگیری کرد.

همه شهروندان باید برای حفظ جان خود و همنوعان خود مشارکت کنند و استخرهای ذخیره آب کشاورزی فقط در راستای کاربری آن‌ها استفاده شوند. باید آمار نگران‌کننده حوادث استخرهای آب کشاورزی، آسیب‌شناسی شود و با استفاده از همین مطالعات با آگاهی بخشی به همه ساکنان اطراف این استخرها، از حادثه‌های مرگبار پیشگیری شود.

انتهای پیام