ابوالفضل زاهدی، در گفت و گو با ایسنا با بیان اینکه تپه حاج بکتاش ولی در شهرستان نیشابور، یکی از آثار فرهنگی و تاریخی با اهمیت ایران است، افزود: این مکان، زادگاه حاج بکتاش ولی، عارف بزرگ و بنیانگذار فرقه بکتاشیه است و به دلیل تأثیرات عمیق فرهنگی و معنویاش، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است.
وی با اشاره به تاریخچه تپه اظهار کرد: حاج بکتاش ولی در قرن هفتم هجری در نیشابور به دنیا آمد و به عنوان یکی از شخصیتهای برجسته عرفانی شناخته میشود؛ او تأثیرات عمیقی بر تصوف در ایران و فرقههای مختلف عرفانی گذاشته است.
این باستان شناس با بیان اینکه تپه حاج بکتاش ولی به عنوان محل دفن و یادبود او، همواره مورد توجه مریدان و علاقهمندان به عرفان بوده است، به تأثیرات فرهنگی حاج بکتاش ولی بر جامعه آن زمان پرداخت و افزود: تعالیم او نه تنها در ایران، بلکه در سراسر آسیای میانه و ترکیه گسترش یافت؛ او به عنوان یک عارف و معلم، بر روی مفاهیم عشق، انسانیت و وحدت تأکید داشت و همین موضوع باعث جذب پیروان زیادی به او شد.
زاهدی همچنین به اهمیت معنوی این مکان پرداخت و گفت: تپه حاج بکتاش ولی نه تنها برای پیروان فرقه بکتاشیه، بلکه برای تمامی علاقهمندان به تاریخ و فرهنگ اسلامی دارای ارزش است.
وی افزود: حاج بکتاش ولی یک شخصیت فراملی، نه تنها در میان ایرانیان، بلکه در بین ترکها و دیگر ملتها نیز شناخته شده است.
تپه حاج بکتاش یک جاذبه گردشگری مهم
این باستان شناس با اشاره به ظرفیتهای گردشگری این مکان اظهار کرد: تپه حاج بکتاش ولی میتواند به عنوان یک جاذبه گردشگری مهم در نیشابور شناخته شود؛ تاریخ غنی و معنوی این مکان، آن را به یک مقصد جذاب برای گردشگران داخلی و خارجی تبدیل کرده است، به ویژه علاقهمندان به تاریخ و فرهنگ عرفانی میتوانند از این مکان بازدید کنند.
وی از نیشابور به عنوان یکی از شهرهای تاریخی ایران که دارای جاذبههای فرهنگی و طبیعی فراوانی است نام برد و خاطرنشان کرد: تپه حاج بکتاش ولی به عنوان یک نقطه مرکزی در این راستا، میتواند به جذب گردشگران کمک کند.
زاهدی ادامه داد: محوطه فوشنجان که زادگاه حاج بکتاش ولی است، در تاریخ ۲۳ دی ۱۳۸۷ با شمارهٔ ثبت ۲۴۳۸۳ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
وی بیان کرد: ثبت ملی این اثر به حفاظت و نگهداری از آن کمک کرده و موجب افزایش آگاهی عمومی درباره تاریخ و فرهنگ این شخصیت مهم میشود.
این باستان شناس همچنین بر اهمیت حفاظت از این مکان تأکید کرد و افزود: حفاظت از آثار تاریخی باید در اولویت قرار گیرد؛ تپه حاج بکتاش ولی یک میراث فرهنگی ارزشمند و نیازمند توجه و مراقبت ویژهای است تا نسلهای آینده نیز بتوانند از آن بهرهمند شوند.
زاهدی در ادامه به چالشهایی که ممکن است در مسیر حفاظت و توسعه گردشگری این مکان وجود داشته باشد، اشاره کرد و گفت: یکی از چالشهای اصلی، کمبود منابع مالی و عدم توجه کافی به این مکان است؛ برای حفظ و نگهداری از این اثر، نیاز به برنامهریزی و سرمایهگذاری مناسب داریم.
اهمیت آگاهیرسانی به مردم درباره ارزش این مکان
وی بر اهمیت آگاهیرسانی به مردم درباره ارزش این مکان تأکید کرد و افزود: تشویق مردم به بازدید از تپه و برگزاری رویدادهای فرهنگی میتواند به جذب گردشگران و حمایت از پروژههای حفاظتی کمک کند.
این باستان شناس با تاکید براینکه حفاظت از تپه حاج بکتاش ولی باید در اولویت قرار گیرد، خاطرنشان کرد: این مکان نه تنها نمایانگر تاریخ عرفان و تصوف در ایران است، بلکه به عنوان یک نماد فرهنگی، میتواند به توسعه اقتصادی و فرهنگی نیشابور کمک کند.
وی با بیان اینکه اهمیت تاریخی و فرهنگی تپه حاج بکتاش ولی و ظرفیتهای بالقوه آن برای توسعه گردشگری در نیشابور بسیار حائز اهمیت است تصریح کرد: تپه حاج بکتاش ولی باید به عنوان یک منبع الهام برای نسلهای آینده حفظ شود.
زاهدی با اشاره به اینکه پدر بکتاش ولی نیز در نزدیکی امامزاده امام محمد دفن شده و یک زیارتگاه مهم در نیشابور شناخته میشود، اظهار کرد: این مکان مقدس نه تنها برای پیروان بکتاش ولی بلکه برای عموم مردم به دلیل ارزشهای فرهنگی و معنویاش حائز اهمیت است؛ قطعأ همافزایی این دو مکان تاریخی میتواند به طور چشمگیری ارزش گردشگری منطقه را افزایش دهد و زمینهساز جذب بازدیدکنندگان بیشتری از داخل و خارج کشور شود.
محمد بن ابراهیم بن موسی خراسانی، یکی از عرفای شیعه قرن هفتم هجری، در ترکیه به نام حاجی بکتاش ولی شناخته میشود؛ او در فوشنجان نیشابور به دنیا آمد و در حدود ۴۰ سالگی به آسیای صغیر مهاجرت کرد. حاج بکتاش ولی در ۶۲ سالگی درگذشت. پیروان او که به عنوان علویون شناخته میشوند، در کشورهای ترکیه، حوزه بالکان، آلبانی و آلمان پراکندهاند و تعداد آنها به میلیونها نفر میرسد.
نیشابور بزرگ، دارای بیش از ۵۰۰ اثر و محوطه تاریخی شناسایی شده است که آرامگاه بزرگانی همچون خیام، عطار، مقبره کمالالملک، سایت موزه شادیاخ، کاروانسراهای تاریخی شاه عباسی، بقاع متبرکه بانوشطیطه، بانو پسنده، امامزاده محروق، فضل ابن شاذان و قدمگاه رضوی از آن جمله هستند؛ ضمن اینکه بزرگترین عرصه تاریخی کشور با وسعت بیش از ۴۵۰۰ هکتار در نیشابور قرار دارد.
انتهای پیام
نظرات