داور یوسف‌پور آذر در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه اهمیت همایش‌ها در گذشته، حال و آینده برای شناسایی معضلات و تنگناها و همچنین ارائه راه حل‌هایی در جهت رفع آنها بر کسی پوشیده نیست، گفت: همایش‌ها موجب روشن شدن اوضاع از نتایج تحقیقات و بررسی‌های متخصّصین هر رشته می‌شود و نقش ویژه ای را در روند توسعه و رشد کشورها ایفا می‌کنند.
وی افزود: همایش‌های علمی موجب می‌شود تا فعالیت‌های علمی هدفمندتر شده و مشارکت و همدلی میان سازمانها، دانشگاه‌ها و مؤسسه‌های عالی آموزشی، علمی و پژوهشی تقویت شود.
یوسف‌پور آذر با تاکید بر اینکه از جمله عوامل مؤثر در فرآیند توسعه ملی، برگزاری همایش‌های ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی را می‌توان نام برد، اضافه کرد: در این همایش‌ها بیشتر تبادل اطلاعات دانشمندان، محققان و ارائه نتایج دستاوردهای تحقیقاتی مورد نظر است.
پژوهشگر اردبیلی با بیان اینکه همایش‌های تخصّصی نقش مؤثری در تبادل افکار جدید داشته است، گفت: به همین ترتیب برگزاری چنین همایش‌هایی می‌تواند ابزاری مؤثر برای بهره‌گیری از تجربه‌های اندیشمندان و صاحب نظران باشد. بدیهی است رهیافت‌های حاصل از این‌گونه برگزاری همایش‌های علمی و پژوهشی می‌تواند چراغی فرا راه آیندگان و رافع بسیاری از مشکلات و معضلات جامعه و کشور باشد.
مولف کتاب «مدیریت و برنامه‌ریزی همایش‌های ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی» با تاکید بر اینکه توجه به دو عنصر دانش و تجربه و تشخیص مصادیق آنها در پدیده‌های علمی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی در برگزاری یک همایش علمی اهمیت خاصی دارد، خاطرنشان کرد: ارتقای روحیه خود باوری و انگیزه تحقیق و پژوهش در بین استادان، پژوهشگران، دانشجویان به ویژه در مقاطع تحصیلات تکمیلی، ارائه توان علمی و عملی پژوهشگران در مجامع داخلی و بین‌المللی، برقراری ارتباط علمی و پژوهشی بین استادان و پژوهشگران داخلی و خارجی، افزایش نقش همایش‌های علمی در چرخه مدیریت دانش کشور، توسعه و گسترش فعالیت‌های پژوهش در کشور و طرح مشکلات ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی در زمینه‌های گوناگون و ارائه راه حل‌های تحقیقاتی برای رفع آنها از جمله اهداف مهم برای همایش‌های علمی، ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی هستند.
یوسف‌پور آذر با بیان اینکه گسترش فناوری ارتباطات و ظهور شیوه‌های جدید اطلاع‌رسانی ضرورت توجه به برنامه‌ریزی را در برگزاری همایش‌ها دو چندان کرده است، گفت: از دیدگاه آسیب‌شناسی گاهی این نگرانی وجود دارد که مبادا نداشتن برنامه در اجرا یا وجود ابهام در راهبردها و هدف‌ها بویژه در کشور ما برگزاری همایش‌ها را با وجود همه کارکردهای مثبت و آشکار و کاربردی که دارند به یک مسئله غیرقابل قبول تبدیل کند و با گسترش چنین نگرش راه‌های بهره‌مند شدن کشور از پدیده‌های بسیار مفید بسته شود. بنابراین با هدف جلوگیری از چنین آسیب‌هایی باید از برگزاری همایش‌هایی که از محتوای علمی و پژوهشی برخوردار نیستند، اجتناب شود تا از اطلاق عبارت‌هایی، مثل همایش‌های تشریفاتی و غیر آن جلوگیری شود.
وی افزود: با این حال عمده هدف گردهمایی‌ها و همایش‌ها، حصول آگاهی از آخرین دستاوردهای علمی و تحقیقاتی است که در این ارتباط، برگزاری همایش‌ها و کنفرانس‌های متعدد از سوی وزارتخانه‌ها، دانشگاه‌ها، موسسات عالی و مراکز آموزشی، علمی و پژوهشی قابل ذکر است.
مولف کتاب«مدیریت و برنامه‌ریزی همایش‌های ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی» با بیان اینکه کتاب«مدیریت و برنامه‌ریزی همایش‌های ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی» می‌تواند نکات ارزشمند و بسیار کلیدی را در مدیریت و برنامه‌ریزی همایش‌ها برای استفاده وزارتخانه‌ها و مراکز علمی و پژوهشی به ویژه مدیران کارآمد و توانمند ثمربخش باشد، ادامه داد: البته در گستره و ابعاد مختلف ملّی، منطقه‌ای و بین‌المللی مجریان و برنامه‌ریزان همایش‌ها در حد امکان با مطالعه آن و نصب‌العین قرار دادن نکات لازم و موارد ریز امور اجرایی با حوصله و دقت و جدی گرفتن امور گوناگون همایش‌ها در هرچه بهتر برگزار شدن همایش تلاش و جدیّت نمایند.
انتهای پیام
نظرات