منوچهر کریمی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه شرایط اقلیمی، تنوع زیستی و خاک مناسب، زمینه مساعدی برای کشت این گیاهان فراهم کرده است، اظهار کرد: در حال حاضر بیش‌ترین سطح زیر کشت گیاهان دارویی در استان مربوط به گل‌محمدی بوده و پس از آن، زیره سبز و زعفران در رتبه‌های بعدی قرار دارند.
وی با اشاره به اینکه سطح زیرکشت گل‌محمدی در استان ۲۱۵ هکتار است، افزود: اسانس این گیاه در صنایع دارویی، غذایی و عطرسازی کاربرد گسترده‌ای دارد و صادرات آن می‌تواند ارزش اقتصادی بالایی برای کشاورزان به همراه داشته باشد.
او ادامه داد: زیره سبز نیز که عمدتاً در شهرستان خدابنده کشت می‌شود، با خواص دارویی و معطر خود، در بازارهای داخلی و خارجی تقاضای بالایی دارد و به دلیل هزینه پایین تولید، برای کشاورزان مقرون‌به‌صرفه است.
سرپرست مدیریت امور باغبانی استان زنجان تصریح کرد: بیش‌ترین سطح زیرکشت زعفران در شهرستان ماهنشان قرار دارد؛ گیاهی ارزشمند که علاوه بر بازده اقتصادی بالا، به‌دلیل مصرف کم آب، برای مقابله با بحران کم‌آبی نیز گزینه‌ای مناسب است.
کریمی با تأکید بر مزایای کاشت گیاهان دارویی، بیان کرد: این گیاهان به‌طور معمول نیاز کمتری به سموم شیمیایی دارند، در برابر آفات مقاوم‌ترند و با ایجاد اشتغال، تنوع کشت و کاهش مصرف آب، به تحقق کشاورزی پایدار در استان کمک می‌کنند.
وی خاطرنشان کرد: زنجان در تولید زعفران و گل‌محمدی به ترتیب رتبه‌های ۱۷ و ۱۴ کشوری را دارد که نشان‌دهنده ظرفیت بالا برای ارتقاء جایگاه استان در سطح ملی است.
به گزارش ایسنا در شرایطی که تغییرات اقلیمی، منابع آبی را با بحران جدی مواجه کرده و کشت محصولات پرآب‌بر دیگر توجیه اقتصادی و زیست‌محیطی ندارد، کشاورزان با چالش‌هایی همچون مدیریت منابع، حفظ حاصل‌خیزی خاک و تضمین بازده اقتصادی روبه‌رو هستند.
در چنین بستری، روی آوردن به کاشت محصولات جدید با نیاز آبی پایین یا سازگار با اقلیم منطقه، می‌تواند راهکاری هوشمندانه و البته همراه با ریسک باشد؛ چرا که کاشت گیاهان نوظهور، نیازمند دانش، جسارت، و حمایت‌های فنی دقیق است.
از سوی دیگر، تنوع‌بخشی به کشت، به تقویت خاک و کاهش فرسایش آن کمک می‌کند و می‌تواند چرخه‌ی تغذیه گیاه و سلامت زمین‌های کشاورزی را متعادل‌تر سازد. به همین دلیل، تجربه‌های موفق در این زمینه، نه تنها اهمیت محلی دارند، بلکه الگویی برای سایر مناطق کشور نیز محسوب می‌شوند.
در همین راستا، کشاورزان منطقه زرزر در شهر سجاس، در سال‌زراعی جاری، گامی قابل توجه در راستای تنوع‌بخشی به محصولات کشاورزی برداشتند. این کشاورزان که اغلب از دانش‌آموختگان رشته کشاورزی هستند، با بهره‌گیری از آگاهی علمی و تجربه‌ی عملی، ده هکتار از زمین‌های خود را به کشت دو محصول نوظهور کیوانو و فیسالیس اختصاص دادند.
این دو محصول که در دسته‌بندی گیاهان دارویی و صادرات‌محور هم قرار می‌گیرند،(اگرچه در در دسته میوه ها هم جا دارند) به دلیل ارزش غذایی بالا، و تطابق نسبی با شرایط اقلیمی منطقه، از پتانسیل اقتصادی مناسبی برخوردارند. اما انتخاب آن‌ها در منطقه‌ای با منابع آبی محدود، نشانگر حرکت هوشمندانه کشاورزان به سمت محصولات سازگار با تنش آبی و با ریسک مدیریت‌شده است.
انتهای پیام
نظرات