به گزارش ایسنا، الف نوشت: مدت زمان زیادی از نشست اخیر مقام های ارشد جمهوری آذربایجان و ارمنستان در کاخ سفید با حضور دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا نمی گذرد. رویدادی که بنا برآنچه گفته شده، دو کشور در قالب آن به یک توافق صلح دست یافته‌اند و در عین حال، بنا بر ادعای آمریکایی ها، زمینه برای اجرایی شدن کریدور زنگزور که نام کریدور ترامپ را به خود گرفته هم فراهم شده است. کریدوری که قرار است به مدت ۹۹ سال در اجاره یک شرکت آمریکایی باشد و نیروهای امنیتی این کشور در آن مستقر شوند.

تنها اندکی پس از این نشست، بسیاری به ویژه در کشورمان و البته جریان های مخالف با ایران، تحلیل و تفسیرهای مختلفی با محوریت این رویداد مطرح می کنند. اگرچه حمایت قاطع از منافع ملی ایران در رابطه با معادله مذکور کاملا الزامی است، با این همه، در تحلیل این اتفاق، توجه به ۳ نکته مهم به نظر می رسد. 

اول اینکه ایران به هیچ عنوان از ایجاد صلح و ثبات در منطقه قفقاز خسارت نمی بیند و البته که تاکنون بارها و بارها آمادگی خود را برای میانجی‌گری میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان نیز اعلام کرده است. در این میان، آنچه به ویژه در مدت اخیر در مواضع برخی مقام های ارشد سیاسی و نظامی کشورمان برجسته بوده این است که کشورمان، با حضور قدرت های بیگانه و مداخلات خارجی در منطقه و مخصوصا در مجاورت مرزهای خود مخالف است (مساله ای که حامل آسیب های امنیتی و تجاری برای ایران است). موضوعی که نه فقط محل نگرانی ایران، بلکه موضوع اصلی نگرانی هر کشور دیگری است که در موقعیت مشابه با کشورمان قرار داشته باشد. از این رو، ایران عملا به دغدغه ای اشاره می کند که رفع آن جزو حقوق حقه این کشور است. 

نکته دوم اینکه تنها اندکی پس از نشست اخیر در کاخ سفید میان رهبران جمهوری آذربایجان و ارمنستان، شاهد بوده ایم که جریان های مخالف و معاند با ایران به نحوی وارد میدان عملیات و جنگ روانی شده اند تا به زعم خود شرایطی را فراهم کنند که زمینه های لازم برای تنش‌زایی از سوی ایران و حتی افکار عمومی کشورمان علیه دو کشور مذکور افزایش یابد. 

در واقع، مخالفان و دشمنان با ایران، به زعم خود سعی دارند ایران را به دامی بکشانند که در قالب آن، خواسته‌های بحقِ کشورمان نیز نامشروع و غلط جلوه کند و به بیان ساده تر، عقلانیت کنار رود و هیجانات و بعضا طرح مسائل قومی و منفی، جای آن را بگیرد. این همان چیزی است که باید نسبت به آن هوشیار بود و سنجیده عمل کرد. البته جنس رویکرد مقام های ارشد ایرانی در مدت اخیر، به عینه گواهی روشن بر این مساله بوده که ایران این ملاحظه را مورد توجه خود دارد. 

و در نهایت سوم اینکه از یاد نبریم که آنچه اخیرا در نشست مشترک رهبران جمهوری آذربایجان و ارمنستان درکاخ سفید امضا شده، نه یک سند الزام‌آور بلکه بیش از همه شبیه به یک بیانیه سیاسی بوده است. هنوز فاصله زیادی تا اجرایی شدن آن (اگر به این مرحله برسد) وجود دارد. هنوز پارلمان ارمنستان به طور خاص باید مفاد نشست کاخ سفید را تصویب کند. 

در عین حال، تا زمانی که بازیگران ثالث نظیر ایران، روسیه و حتی چین، تضامین لازم را نگیرند و منافعشان درنظر گرفته نشود، بیراه نیست اگر بگوییم اجرایی شدن کریدور زنگزور تا حد زیادی با مشکل مواجه است. از این رو، نشست اخیر در کاخ سفید، تا کنون، چیزی بیشتر از یک نمایش جدید برای رئیس جمهور آمریکا نبوده است. فردی که نشان داده بدون شو و نمایش، بقای سیاسی‌اش به شدت به خطر می افتد. 

انتهای پیام