حجت‌الاسلام والمسلمین امیرعلی حسنلو در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: دوران کودکی امام حسن عسگری(ع) در محیطی پرنور و معنوی سپری شد، جایی که سرچشمه هدایت الهی بود و حضرت از نخستین لحظات زندگی در مسیر رهبری و هدایت جامعه قرار گرفتند. ایشان در خانواده‌ای پاک و طاهر پرورش یافتند و از همان ابتدای زندگی با تربیت الهی و آموزه‌های امامت، برای هدایت مردم آماده شدند.

وی با اشاره به اینکه امام حسن عسکری(ع) در سنین کودکی همراه پدر به سامرا منتقل شدند و با تجربه‌های محدودیت و دشواری آشنا شدند، ادامه داد: اما این محدودیت‌ها نتوانست نور هدایت و بزرگواری ایشان را خاموش کند. زندگی حضرت در محیطی که تحت مراقبت و توجه ویژه قرار داشت، نشان‌دهنده صبر، استقامت و پایداری ایشان بود. با وجود این شرایط، امام در میان مردم از جایگاه والای علمی، اخلاقی و معنوی برخوردار بودند و محبت و احترام شیعیان به ایشان نشانه روشن هدایتگری و نورانیت وجود ایشان بود.

این استاد حوزه و مدیر گروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات حوزه‌های علمیه با تاکید بر اینکه زندگی امام حسن عسکری(ع) سرشار از جلوه‌های معنوی و اخلاقی بود، ادامه داد: ایشان با بردباری، تواضع، بزرگواری و کرامت، حتی کسانی که در ابتدا نسبت به اهل‌بیت دشواری و کینه داشتند را متحول می‌کردند و مسیر هدایت الهی را به آنان نشان می‌دادند. کرامات و پاسخ‌های دقیق حضرت به پرسش‌های شیعیان و حتی مخالفان، نشانه روشن جایگاه والا و نورانیت ایشان بود. هر حرکت و اقدام امام، از رفتار و برخورد با یاران گرفته تا پاسخ به شبهات و پرسش‌ها، همگی معطوف به هدایت و رشد معنوی جامعه بود.

حسنلو افزود: امام حسن عسکری(ع) با وجود محدودیت‌ها و فشارها، نمونه کامل یک رهبر معنوی بودند؛ انسانی که علم، اخلاق، معنویت و هدایت را به‌گونه‌ای تمام در هم آمیخته بود که حتی دشمنان به فضایل ایشان اعتراف می‌کردند و مردم در سخت‌ترین شرایط، امید و نگاه خود را به آن حضرت دوخته بودند. زندگی و سیره امام عسکری(ع) گواهی بر اهمیت امامت در حفظ هدایت الهی، پاسداری از ارزش‌های دینی و روشن نگاه داشتن مسیر ایمان برای نسل‌های آینده است.

وی اظهار کرد: ایشان که به ابن‌الرضا نیز معروف بودند، با وجود محدودیت‌ها، فشارهای شدید امنیتی و مراقبت دائمی حکومت عباسی، توانستند ارتباط خود را با شیعیان حفظ کرده و پایه‌های تمدن مهدوی را پی‌ریزی کنند. ایشان با پیش‌بینی‌های دقیق، مسیر حفظ تمامیت جامعه شیعه و آماده‌سازی آن برای دوران غیبت امام مهدی(عج) را هموار ساختند.

استاد حوزه و مدیر گروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات حوزه‌های علمیه عنوان کرد: امام عسکری(ع) از روش‌های متنوعی برای برقراری ارتباط بهره گرفتند؛ ارتباط مستقیم با پیروان، ارسال پیام‌ها و نامه‌ها از طریق ابزارهای استتار شده، استفاده از پیام‌رسانان و ایجاد شبکه نمایندگی در نقاط مختلف از جمله بغداد، از جمله این تدابیر بود. نمایندگان مورد اعتماد مانند عثمان بن سعید، پیام‌ها و وجوه مالی شیعیان را به حضرت منتقل می‌کردند و شیعیان از طریق آنان با امام در ارتباط معنوی و علمی بودند.

حسنلو اضافه کرد: از دیگر اقدامات امام، حمایت معنوی و تربیتی از شیعیان و هدایت آنان به سوی انسجام و پایداری باورها بود. حتی زیارت اربعین، به عنوان راهی برای ارتباط و تجدید پیمان شیعه با اهل‌بیت، توسط امام عسکری(ع) مورد تأکید قرار گرفت و نقش مهمی در حفظ هویت و فرهنگ شیعی ایفا کرد.

وی با اشاره به اینکه با این تدابیر امام حسن عسکری(ع) نه تنها موجودیت شیعه را حفظ کردند، بلکه زمینه رشد علمی، فرهنگی و تمدنی آن را نیز فراهم آوردند، بیان کرد: تلاش‌های ایشان الگویی بی‌بدیل برای علمای پس از خود و شاگردان معدودشان شد و به شیعه امکان داد تا در شرایط سخت تاریخی، هویت، ایمان و پیوند با اهل‌بیت را حفظ کند.

انتهای پیام