عبدالله قمری در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: تا زمانی که گردوی جهانی شهر تویسرکان بسته‌بندی و تحت برند تجاری ثبت شده قرار نگیرد و تحت لیسانس برند عرضه نشود در گوشه و کنار هر شهر و هر جاده و اتوبانی گردوی نامرغوب سایر  نقاط را به نام گردوی تویسرکان می‌فروشند و با این اقدام به برند گردوی تویسرکان آسیب وارد می‌کنند.

وی با بیان اینکه این مشکل همچنان در سال‌های اخیر یکی از مهمترین مشکلات گردوکاران تویسرکانی است، خاطرنشان کرد: مشکل ته‌لنجی یکی از دیگر آسیب‌ها به گردوی ایران و شهر تویسرکان به عنوان قطب تولید این طلای سبز به شمار می‌رود.

قمری ادامه داد: ورود قاچاق گردو از کشورهایی چون شیلی، چین و اوکراین به‌صورت ته‌لنجی به کشور با حجم وسیعی در حال عرضه به بازار داخل کشور بوده که نشان می‌دهد واردات غیر قانونی گردو از ته‌لنجی گذشته و در این رابطه توجه بیشتر به مبارزه با قاچاق گردو ضرورت توجه دوچندان را می‌طلبد و مسئولین باید چاره‌ای برای آن بیندیشند.

وی با بیان اینکه قیمت تمام شده گردوی قاچاق از گردوی تویسرکان قیمت آن پایین‌تر بوده و این امر متأسفانه ضربه بزرگی به بازار گردوی تویسرکان وارد کرده است، یادآور شد: بحران‌های خشکسالی در سه چهار سال اخیر و کاهش نزولات جوی از جمله دیگر مشکلات مهم گردوکاران شهرستان تویسرکان به شمار می‌رود که آسیب‌دیدگی و صدمات سنگینی را به باغستان‌های گردو وارد کرده و به واسطه آن بسیاری از باغات گردوی شهرستان خشک شد.

قمری ادامه داد: رفع این مشکل همت دولت را می‌طلبد تا از طریق ذخیره و انتقال آب و بررسی کارشناسی و تحقیق، نهایت بهره را بتوان از حداقل آب موجود شهرستان به ویژه در باغات چندین ساله گردو که موجب ثبت جهانی گردوی شهرستان شده ببریم و این باغات را برای نسل آینده حفظ کنیم. 

وی گفت: باغداران و گردوکاران این شهرستان در چند بخش از جمله در حوزه کاشت، داشت، برداشت و زراعت و باغبانی، عرضه گردو و نیز بخش نهاده‌های حمایتی این محصول دارای مشکل هستند و به تبع مشکل، متولی هر یک از این حوزه‌ها دستگاه و یا واحد خاصی است.

وی همچنین سرما زدگی بهاره را نبز یکی دیگر از جمله مشکلات گردو کاران این شهرستان دانست و تصریح کرد: در حال حاضر شهرستان تویسرکان دارای یک تعاونی گردوکاران با ۲۵۰۰ نفر عضو بوده که عملا این تعاونی خدماتی به اعضا خود ارائه ندارد و سرمایه‌ای که داشته به نسبت تورم رشد نکرده و سهامداران آن به روز نشده‌اند.

قمری بیان کرد: به دلیل عدم رشد سرمایه‌ای تعاونی گردو کاران تویسرکان، با وجود سامانه‌های موجود در بحث توزیع کود شیمیایی، این تعاونی نمی‌تواند کود شیمیایی ارائه کند و عملاً از حیز انتفاع خارج شده است.

وی با اشاره به وجود دو تشکل و نهاد در تویسرکان در رابطه با بحث گردو، خاطرنشان کرد: اتحادیه خشکبار به عنوان یکی از جمله تشکل‌های این شهرستان در بحث گردو بوده که عرضه کنندگان و مغازه‌داران گردو شهرستان را تحت پوشش خود قرار داده است. 

 قمری ادامه داد: انجمن گردوی تویسرکان نیز به عنوان یکی دیگر از تشکل‌ها از چندین سال پیش در شهرستان فعال بوده و به عنوان حلقه مفقوده تولید و عرضه گردو سعی کرده با آموزش باغداران و توزیع کنندگان گردو بتواند بازار گردو را از حالت سنتی به بازار مدرنیزه درآورد تا با این اقدام ارزش افزوده گردو با حذف واسطه‌ها به صورت مستقیم به جیب باغدار برود.

وی با بیان اینکه راه‌اندازی بازار تخصصی گردو  در تویسرکان یکی از جمله مواردی بوده که مجدانه پیگیر هستیم، خاطرنشان کرد: سرمایه‌گذار این موضوع جذب شده و روند و روال اداری آن در دست پیگیری است.

قمری با تأکید براینکه از طریق این بازار می‌توانیم یک بازار سازمان یافته داشته باشیم که بازار تخصصی گردوی جهان باشد، بیان کرد: ۸۵ درصد جمعیت شهرستان تویسرکان در زمینه باغداری و تولید، خرید و  فروش گردو فعالیت دارند و معیشت آنان از طریق گردو بوده که توجه به مشکلات باغداران این شهرستان به عنوان پایتخت گردوی ایران ضروری است.

به گزارش ایسنا، از ۱۷۴ هزار هکتار سطح باغات گردوی کشور حدود ۲۲ هزار هکتار آن در استان همدان قرار دارد که از نظر سطح زیر کشت ۱۱ درصد و از نظر میزان تولید ۲۲ درصد گردوی کشور را به خود اختصاص داده است.

 شهرستان تویسرکان نیز در مجموع از ۸۰۰۰ هکتار باغ‌های گردو برخوردار بوده که سالیانه به طور میانگین حدود ۲۵ هزار تُن تولید دارد. استان همدان رتبه اول گردو در کشور را دارا است و شهرستان تویسرکان با اختصاص ۳۷ درصد از باغ های گردوی استان همدان، رتبه اول استان را از آن خود کرده، که این امر نمایانگر جایگاه خاص گردوی این شهرستان است ضمن اینکه حدود ۸۰ درصد مجموع باغ‌های شهرستان تویسرکان را باغ‌های گردو با قدمت چند هزار ساله تشکیل می‌دهند.

با توجه به مرغوبیت گردوی تویسرکان در مقیاس بین‌المللی، این طلای سبز تویسرکان در سال ۷۹ با پیگیری مسئولین ابتدا در سازمان مالکیت فکری جهانی (WIPO) ثبت شده و سپس در آبان‌ سال ۱۴۰۲ نظام کاشت، داشت و برداشت آن توسط سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد (فائو) به ثبت جهانی رسیده است.

انتهای پیام