در این یادداشت آمده است:

وزن به تنهایی نمی‌تواند معیار خوبی برای تعیین انرژی مورد نیاز و مقدار مواد غذایی دریافت کودک باشد. به ویژه در زمان‌هایی که کودک رشد بیشتری دارد مانند سال اول زندگی و یا بعدها در سال ‌های بلوغ، همچنین برای کودکانی که زیر وزن استاندارد هستند یا آن‌هایی که افزایش وزن دارند مقدار انرژی و غذای مورد نیاز متفاوت است؛ به هر حال می‌توان گفت معیار وزن فقط یک راهنماست.

در سال دوم زندگی همزمان با کاهش آهنگ رشد، میزان نیاز به پروتئین و کالری بر اساس کیلوگرم وزن بدن نیز کاهش می‌یابد، اما باید به میزان دریافتی مواد مغذی دیگر مانند کلسیم، آهن، ویتامین C، ویتامین A، اسید فولیک و ویتامین ب۶ توجه داشت.

کلسیم و آهن برای رشد کودک ضروری است بنابراین در صورتی که برنامه غذایی کودک حاوی مقدار مناسبی از مواد غذایی مانند لبنیات باشد کلسیم او تامین می‌شود؛ گوشت، حبوبات، نان، بعضی از سبزی‌ها و میوه‌های تازه و خشک غنی از آهن هستند و می‌توانند نیازهای تغذیه کودک را از نظر آهن تامین کنند، اما هنوز هم باید آهن را به میزان ۱۵ میلی‌گرم در روز تا سن ۲ سالگی دریافت کنند که معمولاً به صورت قطره یا شربت آهن خواهد بود.

لازم است در برنامه غذایی روزانه کودک، میوه و سبزی گنجانده شود تا کودک بخشی از ویتامین ‌های مورد نیاز خود را از این طریق نیز دریافت کند.

استفاده از قطره مولتی ویتامین در سال دوم زندگی ضروری است و در موارد زیر اهمیت این ضرورت چشمگیرتر است:

- کودکانی که در سن یک سالگی از شیر مادر محروم می‌شوند.

- تماس کافی با نور خورشید ندارند.

- غذاهای گوشتی و پروتئینی کم می‌خورند و مصرف مستمر لبنیات جزو عادت‌های غذای خانواده نیست.

- کودکان کم اشتهای محروم از توجه و عطوفت خانواده که به مقدار کافی منابع مهم ویتامین را دریافت نمی‌کنند.

- کودکانی که بد غذا هستند یا به لبنیات علاقه ندارند و یا به آن حساسیت دارند.

انتهای پیام