به گزارش ایسنا، صبح نو نوشت: روز سه‌شنبه ۱۸ شهریور ۱۴۰۴ (معادل ۹ سپتامبر ۲۰۲۵) جنگنده‌های رژیم صهیونیستی با هماهنگی آمریکا، به دوحه پایگاه همیشه دیده‌بان حماس در قطر حمله کردند. جنگنده‌های اسرائیلی در تجاوز به آسمان قطر، محل برگزاری نشست «هیأت بلندپایه حماس» در منطقه کتارا در دوحه را بمباران کردند؛ هرچند اکثر رهبران حماس زنده ماندند. ۱۵ جنگنده صهیونیستی با ۱۲ موشک شهر دوحه را هدف گرفتند و دست‌کم ۱۰ نفر شهید شدند؛ هدف ادعایی این حمله «ترور رهبران دفتر سیاسی حماس» و مشخصا نشست بررسی طرح آتش‌بس غزه بود. این عملیات موسوم به «یوم الحساب» با اعتراضات گسترده بین‌المللی همراه بود؛ در همان روز، قطر ضمن محکومیت شدید این حمله اعلام کرد که نقش میانجیگری خود برای آزادسازی اسرای غزه را تعلیق می‌کند. سخنگویان رسمی ایران از این اقدام اسرائیل به‌عنوان «تجاوز رسمی» و نقض آشکار حاکمیت ملی نام برده و تأکید کردند که کشورها باید با این ماجراجویی علیه حقوق بین‌الملل مقابله کنند.
تأثیر بر عادی‌سازی روابط و معاهده ابراهیم
حمله اسرائیل به قطر به‌گونه‌ای ضربه‌ای جدی به روند عادی‌سازی روابط با تل‌آویو از طریق «پیمان ابراهیم» تلقی می‌شود. این حادثه «درس عبرتی» برای کشورهایی است که امنیت‌شان را در چارچوب پیمان ابراهیم جست‌وجو کرده‌اند.
این تجاوز نشان داد اسرائیل شریکی قابل اعتماد برای عرب‌های خلیج‌فارس نیست و به جای صلح، ناامنی و بی‌اعتمادی به ارمغان می‌آورد. این حادثه به روشنی مهر باطلی بر ادعاهای امنیتی کشورهای عضو شورای همکاری خلیج‌فارس زد و اینکه کشورهای امضاکننده ابراهیم با اتکای به اسرائیل در واقع آینده خود را به خطر انداخته‌اند.
واکنش کشورهای عربی و اسلامی
این رویداد با واکنش شدید مقامات و افکار عمومی جهان اسلام همراه بود. حامدبن‌عبدالرحمن، نخست‌وزیر قطر، تجاوز اسرائیل را «ترور دولتی» دانست و اعلام کرد دوحه با شرکای منطقه‌ای درباره پاسخ هماهنگ مذاکره می‌کند؛ او هشدار داد «پاسخی از سوی منطقه در راه است.»
همچنین شیخ احمد الخلیلی، مفتی کل عمان، از همه «نیروهای آزاد جهان» خواست تا برای توقف این تجاوزات با قوت وارد عمل شوند.
شهباز شریف، نخست‌وزیر پاکستان، پس از دیدار با امیر قطر گفت که حمله اسرائیل به دوحه «تجاوز آشکار» است و بر ضرورت اتحاد کشورهای اسلامی علیه اقدامات تل‌آویو تأکید کرد.
در سطح منطقه‌ای نیز گزارش شد که کشورهای عربی خلیج فارس در نشست اضطراری سران عرب در دوحه برای پاسخ هماهنگ علیه اسرائیل برنامه‌ریزی می‌کنند، حتی منابع سعودی گفته‌اند در این نشست موضوع اعمال تحریم علیه اسرائیل و تجدیدنظر در روابط با آن مطرح خواهد شد. سازمان‌ها و مجامع اسلامی از جمله مجمع جهانی بیداری اسلامی و یا ائتلاف‌های مردمی نیز هم‌صدا این حمله را محکوم کردند.
بازتاب در افکار عمومی و مطالبات مردمی
در میان مردم و نهادهای مدنی مسلمان نیز این حمله با خشم و اعتراض شدید روبه‌رو شد. جمعیت‌ها و گروه‌های مردمی در کشوری چون یمن در اعلامیه‌ها و تظاهرات خود ضمن بیان همبستگی با مردم قطر و فلسطین، بر مقابله با تجاوز اسرائیل تأکید کردند. مثلا در تظاهرات صنعا، یمنی‌ها با صدور بیانیه‌ای اعلام کردند که این حمله تجاوز به همه امت اسلام است و تأکید کردند «یمن هرگز فلسطین را رها نخواهد کرد.»
نهادهای مدنی و رسانه‌های جهان اسلام، از مصر تا اندونزی، این عمل را به شدت محکوم کردند؛ همچنین ارزانی نام رئیس دفتر حماس در حمله به دوحه واکنش‌های گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی برانگیخت. به‌طور کلی، تحلیل رسانه‌های ایرانی این است که صداهای مردمی منطقه این حمله را به‌مثابه خط قرمزی برای امنیت عرب‌ها تلقی کرده و خواهان پاسخی عملی به آن هستند.
بسیاری از رسانه‌ها و تحلیلگران منطقه‌ای حمله هوایی اسرائیل به دوحه را نه صرفا اقدامی نظامی، بلکه تجاوزی آشکار به حاکمیت ملی قطر ارزیابی کرده‌اند. این حادثه نمونه روشنی از بی‌اعتنایی تل‌آویو و واشنگتن به قوانین بین‌المللی و اصول هم‌زیستی مسالمت‌آمیز میان کشورها توصیف شده است.
تجاوزی که به‌عنوان «درس عبرت» برای دولت‌های منطقه معرفی شد.
این تجاوز همچنین به‌عنوان «درس عبرت» برای کشورهایی معرفی شده که امنیت خود را در چارچوب پیمان‌های امنیتی با آمریکا و اسرائیل جست‌وجو می‌کردند. تجربه قطر نشان داد که چنین توافق‌هایی نه‌تنها مانع اقدامات تهاجمی اسرائیل نمی‌شود، بلکه حتی می‌تواند کشور میزبان این پیمان‌ها را در معرض تهدیدات مستقیم قرار دهد.
حمله اخیر، پایه‌های معاهده ابراهیم و روند عادی‌سازی روابط با اسرائیل را سست کرده است. کشورهای عربی که به امید کسب امنیت به این پیمان پیوستند، امروز با واقعیت جدیدی روبه‌رو هستند: اسرائیل شریک قابل‌اعتمادی نیست و پیوند با آن می‌تواند به ناامنی پایدار در منطقه منجر شود.
انتهای پیام
نظرات