به گزارش ایسنا، «کسنیا سوتلووا» عضو سابق کنست(پارلمان) رژیم صهیونیستی، از اعضای چتم هاوس و مدیرعامل «سازمان منطقهای صلح، اقتصاد و امنیت» نوشته تهدید «بنیامین نتانیاهو» نخستوزیر رژیم صهیونیستی برای جلوگیری از یک قرارداد گازی ۳۵ میلیارد دلاری با مصر، «یک اشتباه محاسباتی خطرناک است که حیاتیترین مشارکت عربی - اسرائیل را تهدید میکند».
این مقام سابق اسرائیلی در یادداشتی در فایننشال تایمز نوشته است: نتانیاهو توقف این توافق را با استناد به نقض احتمالی معاهده صلح توسط مصر از طریق استقرار نظامی در سینا توجیه کرد - ادعایی که مصر آن را رد میکند و نشان دهنده الگوی نگرانکنندهای از بحرانهای ساختگی است که برای تحت فشار قرار دادن قاهره به پذیرش سیاستهایی طراحی شده است که هیچ دولت مصری هرگز نمیتواند بپذیرد.
سوتلووا با بیان اینکه «پس از ۴۶ سال صلح سرد و همکاری عموماً سازنده، باد خصمانهای از تلآویو به سمت قاهره در حال وزیدن است»، نوشته است: این نشان دهنده یک خطای راهبردی عمیق در زمانی است که مصر از قبل با فشارهای شدید داخلی و بینالمللی بر سر غزه روبرو است. اتهامات علیه مصر از یک الگوی آشنا پیروی میکنند. نتانیاهو یا «منابع دولتی» ناشناس، ادعاهای جدی در مورد تخلفات احتمالی مطرح میکنند، رسانهها به سرعت آنها را منعکس میکنند، سپس هواداران لیکود به شدت از این موضع در تلویزیون و رسانههای اجتماعی دفاع میکنند.
اوایل امسال، «یِشیل لیتر» سفیر تلآویو در ایالات متحده، به سازمانهای یهودی آمریکایی در مورد سلاحهای تهاجمی ادعایی که به گفته او «تجاوز آشکار» در سینا محسوب میشوند، هشدار داد و قول داد که اسرائیل «خیلی زود و با قاطعیت» به تقویت نظامی ادعایی مصر رسیدگی خواهد کرد. این ادعاها بعداً توسط مقامات امنیتی اسرائیل رد شد و آنها توضیح دادند که گزارشهای رسانههای اجتماعی در مورد افزایش نیروهای مصری در سینا «صحیح» نبوده و «توسط چهرههای راستگرا به دلایل سیاسی منتشر شده است».
طبق این گزارش، «حضور نیروهای مصری در سینا به طور مداوم تحت نظر است - نه تنها توسط نیروهای اسرائیلی، بلکه توسط قویترین نیروی نظارتی خاورمیانه. مقامات اسرائیلی دو نفر از مشاوران نتانیاهو را به دلیل روابط غیرقانونی ادعایی با قطر دستگیر کردهاند - و افشای اینکه کارمندان دولت اسرائیل در فهرست حقوقبگیران قطر به انتشار پیامهای ضد مصری کمک کردهاند، بحران را تشدید کرد و دیپلماتهای مصری را شوکه کرد».
سوتلووا مینویسد: توافق گازی متوقف شده مزایای متقابل عظیمی را به همراه خواهد داشت از جمله افزایش تولید گاز اسرائیل، گسترش زیرساختهای صادراتی و سرمایهگذاری ۴۰۰ میلیون دلاری مصر در اتصالات خط لوله. مصر به شدت به گاز برای بازار داخلی خود نیاز دارد، در حالی که شرکتهای اسرائیلی سود کلانی خواهند برد. دلیل اینکه مقامات اسرائیلی این موضوع را به تعویق میاندازند، در سیاست غزه - یا بهتر بگوییم، فقدان یک سیاست منسجم - نهفته است.
او با اشاره به این موضوع که «آنها از بحث در مورد برنامههای واقعبینانه "روز بعد" خودداری میکنند و در عوض شعار پوچ "نه حماس و نه تشکیلات خودگردان فلسطین" را سر میدهند»، می نویسد: این خلأ سیاسی، فضایی برای خیالپردازیهای افراطی، از جمله انتظار مصر برای پذیرش «جابجایی داوطلبانه» فلسطینیان از غزه را ایجاد کرده است.
در ادامه این مطلب آمده است: سفیر اسرائیل این راهبرد را در ماه فوریه به ترامپ پیشنهاد داد که مصر، اردن و دیگران باید جمعیت غزه را جذب کنند. زمان تعلیق قرارداد گاز، همزمان با اشغال مجدد احتمالی شهر غزه توسط اسرائیل، نشان دهنده یک کمپین فشار هماهنگ مرتبط با چشمانداز موسوم به «ریویرای غزه» است. این رویکرد اساساً خطوط قرمز مصر را اشتباه درک میکند.
مقام سابق اسرائیلی با تاکید بر اینکه «هیچ دولت مصری در جابجایی اجباری فلسطینیان شرکت نخواهد کرد، چراکه پیامدهای امنیتی و هزینههای سیاسی آن ویرانگر خواهد بود»، نوشته است: مصر بهای گزافی را برای حفظ صلح با اسرائیل در طول جنگ غزه پرداخته است. تظاهراتکنندگان طرفدار فلسطین به نمایندگیهای دیپلماتیک مصر در سراسر جهان حمله کردهاند، در حالی که قاهره به دلیل همکاری با سیاستهای اسرائیل با انتقاد مواجه است. مسیر فعلی، هرگونه همکاری بین دو طرف را تهدید به تضعیف میکند.
سوتلووا یادآور شده که در حال حاضر هیچ سفیری در قاهره یا تلآویو خدمت نمیکند و کانالهای دیپلماتیک دقیقاً زمانی که گفتوگوی گسترده ضروری است، باریک میشوند.
در این یادداشت تصریح شده است: درست در ماه مارس امسال، «عبدالفتاح السیسی» رئیس جمهور مصر، از توافقنامههای صلح به عنوان «الگویی برای پیروی» یاد کرد. اما توافقنامههای صلح نیاز به پرورش دارند، نه سوءاستفاده. اسرائیل با رفتار با مصر به عنوان محل حضور جمعیتهای ناخواسته به جای یک شریک ارزشمند در امنیت منطقهای، خطر بیگانه شدن با مهمترین کشور جهان عرب را به جان میخرد.
سوتلووا در پایان نوشته است: پس از حملات به دوحه، مصر حتی میتواند نقش مذاکرهکننده اصلی بین اسرائیل و حماس را دوباره به دست گیرد. منافع بلندمدت اسرائیل مستلزم کنار گذاشتن خیالپردازیهای انتقال فلسطینیان و به رسمیت شناختن نگرانیهای مشروع مصر است. این معامله گازی باید ادامه یابد زیرا برای هر دو طرف سودمند است - نه اینکه برای مجبور کردن قاهره به اتخاذ سیاستهای سیاسی ناپایدار مورد استفاده قرار گیرد.
انتهای پیام
نظرات