به گزارش ایسنا، امروز ۲۹ شهریور چهل و ششمین سالروز دیدار انجمن‌های اسلامی دانشجویان دانشگاه‌های کشور با حضرت آیت‌الله سید روح‌الله موسوی خمینی (س) در سال ۱۳۵۸ است. دیداری که منجر به تولد «دفتر تحکیم وحدت» در دانشگاه‌ها شد.
وجود تفکرات، گرایش‌ها و سلایق سیاسی و فرهنگی متفاوت در دانشگاه‌ها در کنار شور و شوق جوانی و عطش کار جمعی و مشارکت در سرنوشت سیاسی و اجتماعی توسط دانشجویان همواره نشان دهنده پویایی و سلامت این قشر جویای نام و فرهیخه بوده است، هدایت به موقع و هوشمندانه این انرژی بالقوه توسط امام خمینی، اما باعث شد دفتر تحکیم وحدت شکل گرفت.
بنیانگذار انقلاب اسلامی در بدو ورود به فرودگاه مهرآباد در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ طی سخنان کوتاهی بیان کردند: «ما باید از همۀ طبقات ملت تشکر کنیم که این پیروزی تا اینجا به واسطۀ «وحدت کلمه» بوده است. وحدت کلمۀ مسلمین ـ همه، وحدت کلمۀ اقلیتهای مذهبی با مسلمین، وحدت دانشگاه و مدرسۀ علمی، وحدت طبقۀ روحانی و جناح سیاسی. باید همه این رمز را بفهمیم که وحدت کلمه رمز پیروزی است؛ و این رمز پیروزی را از دست ندهیم و ـ خدای نخواسته ـ شیاطین بین صفوف شما تفرقه نیندازند.»
امام در دیدار با دانشجویان دانشگاه‌ها در سال ۱۳۵۸ این مرز را به آنان هم آموختند و موجب متحد و متمرکز شدن توان و نیروی جوانان دانشگاهی شدند.
ریشه‌ها
با اخراج رضا شاه از ایران در تاریخ ۲۵ شهریور و خروج تدریجی اکثریت خانواده او تا تاریخ ۲۳ مهر ۱۳۲۰ فضای خفقان سیاسی ایران به خصوص در دانشگاه‌ها به تدریج باز شد و گروه‌های سیاسی و فعالان اجتماعی عصر پهلوی یکی پس از دیگری جان گرفتند.
دسته‌ای از این تشکل‌ها و گروه‌ها که در دوران خفقان رضاخانی گرایش‌های مذهبی داشتند با برچسب «ترویج خرافات و مبارزه با کُهنگی و عقب‌ماندگی» اجازه برگزاری آیین و رسوم مذهبی و برپایی سوگواری در بزرگداشت اهل بیت پیامبر (ص) نداشتند اما با کنار رفتن رضا شاه مخلوع، محمدتقی شریعتی پدر دکتر علی شریعتی، عباسقلی بازرگان پدر مهندس مهدی بازرگان، سید صدرالدین صدربلاغی، حجت‌الاسلام محمدتقی فلسفی، حسینعلی راشد، دکتر علی شریعتی، دکتر مرتضی مطهری و دکتر محمد مفتح و سایر روحانیان مبارز فرصت سخنرانی یافتند.
از این دوران بود که آیت‌الله سید محمود طالقانی، مهندس مهدی بازرگان، دکتر یدالله سحابی، حجت‌الاسلام عبدالحسین ابن‌الدین و علی اردلان «کانون اسلام» را تاسیس و در مساجد و دانشگاه تهران سخنرانی کردند.
همزمان با این تغییرات خارج از دانشگاه، جمعی از دانشجویان مذهبی دانشکده علوم پزشکی به صورت مرتب در محوطه، راهروها و زیرپله‌های دانشکده نماز اقامه کردند که البته هر بار با تمسخر دانشجویان مارکسیست و توده‌ای روبرو می‌شدند. با استقامت و استمرار اقامه نماز جماعت توسط دانشجویان دانشکده علوم پزشکی و تصمیم مسوولان وقت دانشگاه تهران برای ساخت مسجد دانشگاه تهران در تاریخ ۲۲ مهر ۱۳۴۵، دانشجویان به مسجد دانشگاه رفتند و مناسک مذهبی را با کیفیت بهتری برگزار کردند.
اما ایده تشکیل «انجمن اسلامی دانشجویان» از کِی در ذهن دانشجویان دانشگاه تهران به وجود آمد؟
با باز شدن تدریجی فضای خفقان سیاسی و اجتماعیِ پسا رضاخانی، شرایط برای شکل‌گیری تشکل‌های مذهبی بهتر شد به نحوی که از فروردین ۱۳۲۱ سازمان تبلیغات اسلامی، مدرسه جامعه تعلیمات اسلامی، اتحادیه مسلمین و تعداد دیگری از تشکل‌های مردم‌نهاد توسط عطاءالله شهاب‌پور، شیخ عباسعلی اسلامی واعظ، سراج انصاری و شخصیت‌های مذهبی تاسیس شد.
حشمت‌الله آزاده از بنیانگذاران انجمن اسلامی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تهران در دهه ۱۳۲۰ در کتاب خاطراتش دلیل شکل‌گیری انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران را اینگونه توضیح داد: «از آنجایی که مسجد دانشگاه تهران در آن سال‌ها هنوز ساخته نشده بود، بچه‌های دانشکده پزشکی نماز جماعت را در راهروها و زیرپله‌های دانشکده اقامه می‌کردند و هر روز مورد تمسخر و اذیت و آزار جریان چپ مارکسیستی در دانشگاه قرار می‌گرفتند. ما دانشجویان اسلام‌گرای دانشکده پزشکی به این نتیجه رسیدیم که در کشور اسلامی زندگی می‌کنیم که قاطبه آن مسلمان هستند. چطور می‌شود که جریان حداکثری ما در سطح شهر تهران و در دانشگاه تهران مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد و اینگونه شد که انجمن اسلامی دانشجویان را تاسیس کردیم.»
به همین دلیل حشمت‌الله آزاده و عطاءالله شهاب‌پور به فکر تاسیس «انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران» افتادند و با همراهی و مشارکت جمعی از دانشجویان مذهبی این دانشکده فکر خود را اجرایی کردند. چند ماه بعد از این دانشجویان، جمعی از دانشجویان دانشکده فنی دانشگاه تهران نیز به فکر تاسیس «انجمن اسلامی دانشکده فنی تهران» افتادند. بعد از آن بود که سایر دانشجویان مذهبی دانشگاه‌ها و دانشکده‌های کشور هر کدام اقدام به تاسیس «انجمن اسلامی» کردند.
خشم دانشگاه
اوج حرکتهای دانشجویی به دنبال سفر ریچارد نیکسون سی و ششمین معاون رییس‌جمهور آمریکا در پاییز ۱۳۳۲ به ایران و سخنرانی در دانشگاه تهران و اعطای دکتری افتخاری توسط محمدرضا پهلوی به او رقم خورد. این واقعه موجب متحد شدنِ بدنه دانشجویی و شکل‌گیری اعتراضات آنان شد. این اعتراضات در تاریخ ۱۶ آذر ۱۳۳۲ درست چهار ماه بعد از کودتای سیاسی - نظامی ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ علیه دکتر محمد مصدق و سقوط دولت او اتفاق افتاد و نقش انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران در شکل‌گیری جنبش دانشجویی علیه رژیم پهلوی تعیین کننده بود.
دانشجویان مذهبی دانشگاه تهران در اعتراض به ظلم و تبعیض مقامات وقت آمریکا علیه هموطنان‌شان در کوچه‌ها و خیابان‌های شهر تهران، با عصبانیت و خشم در دانشگاه تهران علیه نیکسون شعار دادند که این اتفاق موجب دخالت گارد ارتش و به شهادت رسیدن سه نفر از دانشجویان از جمله مهدی شریعت‌رضوی ملقب به آذر شریعت‌رضوی برادر پوران شریعت‌رضوی همسر دکتر علی شریعتی، مصطفی بزرگ‌نیا و احمد قندچی در تاریخ ۱۶ آذر ۱۳۳۲ شد، اتفاق نامبارکی که دکتر علی شریعتی در توصیف آن به شهدای این جنایت لقب «سه آذر اهورایی» داد.
تغییرات سیاسی و اجتماعی دهه ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ با دست به اسلحه شدن اعضای شورای مرکزی جمعیت فداییان اسلام به رهبری حجت‌الاسلام سید مجتبی میرلوحی ملقب به سید مجتبی نواب‌صفوی وارد مرحله جدیدی شد.
حسنعلی منصور نخست‌وزیر وقت رژیم پهلوی در تاریخ اول بهمن ۱۳۴۳ به دست محمد بخارایی ترور شد و در تاریخ ششم بهمن درگذشت. تقریبا همزمان با این حوادث آیت‌الله مرتضی مطهری با حمایت آیت‌الله محمد مفتح برای تدریس به دانشکده الهیات دانشگاه تهران معرفی شد و با تایید مقامات وقتِ دانشگاه، استاد این دانشگاه شد و به تدریج بر دانشجویان این دانشگاه تاثیر گذاشت و جمعی از اعضای انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران مجذوب سخنرانی‌های روشنگرانه و آگاه کننده ایشان شدند.
حضور آیت‌الله مطهری در کسوت استادی در دانشکده الهیات دانشگاه تهران بر عمق آشنایی دانشجویان مذهبی این دانشگاه افزود. آیت‌الله مطهری با حضور صمیمانه بین دانشجویان دانشکده الهیات دانشگاه نقش تاثیرگذاری در آشنایی عمیق‌تر اعضای انجمن اسلامی دانشکده‌های علوم پزشکی و فنی دانشگاه تهران نسبت به عقاید و اندیشه‌های نوین اسلامی داشت.
تاثیر مطهری بر دانشگاه
اولین کنگره انجمن‌های اسلامی دانشجویان دانشگاه‌های سراسر کشور با مشارکت ۱۳ انجمن و با سخنرانی آیت‌الله مرتضی مطهری و آیت‌الله محمد مفتح در زمستان ۱۳۴۳ برگزار شد. دومین کنگره این تشکل مذهبیِ دانشجویی نیز با اضافه شدن چهار انجمن جدید، یک سال بعد در زمستان ۱۳۴۴ برگزار شد.
حضور پر رنگ و صمیمانه مطهری و مفتح بین دانشجویان دانشگاه تهران و اعضای انجمن‌های اسلامی دانشجویان تاثیر عمیق‌تری بر بدنه دانشجویی و شکل‌گیری تحولات اجتماعی و سیاسی سال‌های دهه ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ در دانشگاه تهران داشت.
انقلاب اسلامی
تغییر و دگرگونی انجمن‌های اسلامی دانشجویان با پیروزی نهضت اسلامی امام خمینی (س) به اوج خود رسید. هیات موسس مرکز هماهنگی انجمن‌های اسلامی، دانشجویان عضو انجمن‌های اسلامی دانشگاه‌های تهران و اعضای انجمن‌های اسلامی دانشجویان سراسر کشور در بهار و تابستان ۱۳۵۸ چند جلسه داشتند و بعد از آن به دیدار رهبر نهضت اسلامی و بنیانگذار جمهوری اسلامی رفتند و با سخنانی که امام خطاب به آنان داشتند روند اداره تشکل‌های دانشجویی دگرگون شد.
امام در دیدار با دانشجویان خواستار «تحکیم وحدت» بین آنان شدند. دانشجویان هم که تحت عناوین «انجمن اسلامی» و «سازمان دانشجویی» در دانشگاه‌های کشور درس می‌خواندند و فعالیت سیاسی داشتند به این درخواست رهبر انقلاب لبیک گفتند و تشکل‌های خود را تحت نام «تحکیم وحدت» متحد کردند و فعال‌تر از قبل در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی ایران حضور پیدا کردند و بعد از پایان دوره انقلاب فرهنگی و بازگشایی مجدد دانشگاه‌ها در سال ۱۳۶۲، سکاندار فعالیتهای سیاسی دانشجویان شدند.
آن دیدار
هیات موسس مرکز هماهنگی انجمن‌های اسلامی مرکب از نمایندگان طیف‌های فکری مختلف شامل محسن میردامادی از دانشگاه پلی تکنیک، ابراهیم اصغرزاده از دانشگاه صنعتی شریف، حبیب‌الله بیطرف از دانشگاه تهران، محمدعلی سیدنژاد از دانشگاه تربیت معلم و محمود احمدی‌نژاد از دانشگاه علم و صنعت به دیدار رهبر فرزانه انقلاب رفتند.
آنان به نمایندگی از جنبش دانشجویی مسوول ایجاد زمینه تشکیل اتحادیه انجمن اسلامی دانشگاه‌های کشور بودند. اعضای هیات موسس در اردیبهشت ۱۳۵۸ در دیدار با امام خمینی، نظرات و دیدگاه‌های‌شان را با امام در میان گذاشتند و امام هم بعد از توصیه‌ها و سفارش‌های مختلف به آنان تاکید کردند: «بروید و تحکیم وحدت کنید.»
اعضای هیات موسس مرکز هماهنگی انجمن‌های اسلامی از امام خواستند نمایندگانی را به این تشکل دانشجویی معرفی کنند که ایشان هم آیت‌الله اکبر هاشمی رفسنجانی و آیت‌الله سید علی خامنه‌ای را به عنوان نمایندگان ولی‌فقیه در دانشگاه‌ها و در دفتر تحکیم وحدت منصوب کردند.
به پیشنهاد آیت‌الله خامنه‌ای شورایی ناظر متشکل از حجج اسلام سید محمود موسوی خوئینی‌ها، محمد مجتهد شبستری، سید ابوالحسن بنی‌صدر و حسن حبیبی تشکیل شد تا بر عملکرد دفتر تحکیم وحدت نظارت کند. هیات موسس دفتر تحکیم در کنار شورای مذکور اساسنامه و مرامنامه صنفی خود را تدوین و به تصویب همه اعضاء رساند.
اعضای انجمن‌های اسلامی دانشجویان کشور در شهریور ۱۳۵۸ نشست ۱۰ روزه‌ای در تهران برگزار کرد و مواد اساسنامه و مرامنامه دفتر تحکیم وحدت را به تصویب رساند. آنان در پایان این نشست در تاریخ ۲۹ شهریور ۱۳۵۸ به دیدار امام خمینی در شهر قم رفتند و پس از سخنان معظم‌له، اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان دانشگاه‌های سراسر کشور یا همان دفتر تحکیم وحدت را تاسیس کردند.
بازتاب
خبر دیدار دانشجویان با امام امت دو روز بعد در روزنامه‌های کیهان با مدیریت مصطفی مصباح‌زاده و اطلاعات با مدیریت عباس مسعودی که خود با حکم آیت‌الله احمد آذری قمی دادستان وقت انقلاب اسلامی کشور درگیر تعیین تکلیف اموال منقول و غیرمنقول و مصادره بقیه اموال موسسان و اداره کنندگان‌شان به نفع بنیاد مستضعفان و جانبازان بودند، منتشر شد.
روزنامه کیهان در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۵۸ خبر این دیدار را اینگونه منتشر کرد: «با پایان یافتن سمینار تحکیم وحدت دانشجویان مسلمان دانشگاه‌ها که با شرکت نمایندگان انجمن‌های اسلامی دانشجویان و سازمان‌های دانشجویان مسلمان سراسر کشور در دانشگاه پلی‌تکنیک تشکیل شده و به مدت یک هفته ادامه داشت، شرکت‌کنندگان به شهر قم رفته و به حضور امام رسیدند و گزارش کار خود را به اطلاع ایشان رساندند و سخنان و پیشنهادات رهبر انقلاب اسلامی را گوش کردند.»
محسن میردامادی از اعضای هیات موسس مرکز هماهنگی انجمن‌های اسلامی هم در خاطره‌ای از دیدار دانشجویان با امام، بیان کرد: «با توجه به وضعیت دانشگاه‌ها و تحرکاتی که دانشجویان جبهه مقابل در برابر انقلاب اسلامی داشتند، نوعی نیاز به کانونی برای تمرکز فعالیت دانشجویان مسلمان احساس می‌شد که با فراگیر بودنش به تجمیع توان نیروهای انقلابی، در راستای دفاع همه جانبه از انقلاب اسلامی بپردازد.
البته علاوه بر این مسایل، ضعف عملکرد دولت موقت نیز عاملی برای تشکیل دفتر تحکیم وحدت بود زیرا سبب پدید آمدن جریان‌های افراطی در سطح جامعه و نیز در دانشگاه‌ها می‌شد، که عمده علل آن عدم توانایی دولت موقت در برآوردن خواسته‌هایشان بود.
فعالیت تشکل‌های دانشجویی معاند به همراه ضعف دولت موقت، در برآورده کردن خواسته‌های دانشجویان، دست به دست هم داده و نوعی نیاز برای تشکیل تشکلی فراگیر و دانشجویی را پدید آورده بودند. برای مقابله با این وضعیت، دانشجویان درصدد برآمدند که یک جریان متشکل دانشجویی ایجاد کنند و به نحوی خود را با امام مرتبط نمایند، از امام رهنمود بگیرند و آن را در دانشگاه‌ها دنبال کنند، در حقیقت گمشده خودشان را در ارتباط با امام و پیاده کردن نظرات ایشان در دانشگاه‌ها می‌دیدند و فکر می‌کردند با این روش از اثرات سوء عملکرد دولت موقت در میان قشرهای جوان جامعه و دانشگاهیان که نوعا جمعیت‌های پرشوری بودند و نگرش و دیدگاه‌های امام را می‌پسندیدند می‌توان جلوگیری کرد. این مساله منجر به انتخاب نمایندگانی از طرف انجمن‌های اسلامی دانشجویان سراسر کشور شد که خدمت حضرت امام برسند و مسایل را طرح کنند.»
انشعاب در دفتر تحکیم
در پی بالا گرفتن اختلافات آمریکا با ایران و تشدید انقلاب فرهنگی، ایده تسخیر سفارت آمریکا توسط دانشجویان از سوی ابراهیم اصغرزاده نماینده دانشگاه شریف در دفتر تحکیم وحدت در هیات موسس مرکز هماهنگی انجمن‌های اسلامی مطرح شد.
او با پخش این خبر بین دانشجویان که، آمریکا قصد دارد برای باز گرداندن محمدرضا شاه و خروج اسناد محرمانه و سری از سفارت کشورش در ایران از طریق پاویون فرودگاه مهرآباد، خطر توطئه سفارت آمریکا در ایران را برای دوستانش در هیات موسس مرکز هماهنگی انجمن‌های اسلامی شرح داد.
اصغرزاده در نشست هیات موسس پیشنهاد داد: «پیشنهادی دارم، در اعتراض، سفارت آمریکا را تسخیر و دیپلمات‌های آمریکایی را برای مدت کوتاهی گروگان بگیریم.»
در این جمع پنج نفره محسن میردامادی از دانشگاه پلی تکنیک و حبیب‌الله بیطرف از دانشگاه تهران موافق پیشنهاد اصغرزاده اما محمدعلی سیدنژاد از دانشگاه تربیت معلم و محمود احمدی نژاد از دانشگاه علم و صنعت مخالف بودند.
احمدی‌نژاد در مخالفت با پیشنهاد اصغرزاده، گفت: «خطر آمریکا را قبول دارم، اما چه کسی گفته است که خطر آمریکا از خطر شوروی جدی‌تر است؟ چه کسی گفته است که مبارزه با سرمایه‌داری و امپریالیسم از مبارزه با کمونیسم مهم‌تر است؟ اگر هم بنا بر تسخیر باشد، تسخیر سفارت شوروی بر تسخیر سفارت آمریکا ارجح است، ما مخالفیم.»
با به توافق نرسیدن اعضای هیات موسس، اصغرزاده، میردامادی و بیطرف برای عملی کردن برنامه خود، رحیم باطنی از دانشگاه ملی و رضا سیف‌اللهی از دانشگاه شریف را با خود همراه کردند و با حدود ۴۰۰ نفر از دانشجویان دانشگاه تشکلی به نام «دانشجویان مسلمان پیرو خط امام» را تشکیل دادند.
این تشکل برای اجرایی کردن ایده اصغرزاده شورایی تحت عنوان «شورای بازو» متشکل از علی‌اصغر زحمتکش، عباس عبدی، سید محمد هاشمی اصفهانی، اکبر رفان، محمدرضا خاتمی، محسن امین‌زاده، رحمان دادمان، شمس‌الدین وهابی، وفا تابش، محمد نعیمی‌پور، حسین شیخ‌الاسلام، فروز رجایی‌فر، معصومه ابتکار، احمد حسینی و حسین کمالی تشکیل داد و با تقسیم کار بین اعضاء ایده اشغال سفارت آمریکا را پیاده کرد و بدین شکل استارت اولین انشعاب در دفتر تحکیم وحدت زده شد.
دفتر تحکیم متاثر از اتفاقات سیاسی و اجتماعی
دفتر تحکیم وحدت از بدو تاسیس در دانشگاه تهران منشاء اقدامات بزرگ سیاسی و اجتماعی بود که مهمترین آنها تسخیر سفارت آمریکا در ایران، مدیریت انقلاب فرهنگی در دانشگاه‌ها، مشارکت در دوران دفاع مقدس و تقدیم شهیدان مختلفی از جمله محمدابراهیم همت و مهدی باکری در جنگ تحمیلی، مشارکت فعال در هفتمین و هشتمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بود.
این تشکل دانشجویی همچنین در عمر فعالیت خود شاهد حوادث تاسف‌برانگیزی چون قتل‌های زنجیره‌ای، حمله نیروی انتظامی به کوی دانشگاه تهران و اعتراضات سیاسی و اجتماعی متعدد دیگری بود.
دفتر تحکیم وحدت با پایان جنگ تحمیلی و آغاز به کار دولت آیت‌الله اکبر هاشمی رفسنجانی معروف به دولت سازندگی با نگاه انتقادی به این دولت وارد میدان سیاست شد و با همین رویکرد در هفتمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در دوم خرداد ۱۳۷۶ شرکت کرد و در حمایت از حجت‌الاسلام سید محمد خاتمی وارد رقابتهای انتخاباتی شد.
مرگ دفتر تحکیم
دفتر تحکیم وحدت که اولین انشعاب خود را در پاییز و زمستان ۱۳۵۸ تجربه کرده بود از سال ۱۳۷۰ نیز دستخوش تغییرات و انشعابات بیشتری شد که اوج تغییرات این تشکل پس از تشکیل بسیج دانشجویی دانشگاه‌ها در دوم آذر ۱۳۶۷ رقم خورد. برخی از اعضای دفتر تحکیم وحدت در سال ۱۳۷۰ از این تشکل جدا شدند و به عضویت بسیج دانشجویی دانشگاه‌ها درآمدند. پس از ماجرای قتل‌های زنجیره‌ای و کوی دانشگاه تهران در سال ۱۳۷۸، انجمن‌های اسلامی مستقل دانشجویان نیز از دفتر تحکیم وحدت جدا شد.
اما مهمترین انشعاب در دفتر تحکیم وحدت تشکیل دو طیف شیراز و علامه در سال ۱۳۸۰ و غیرقانونی خوانده شدن طیف علامه در پنجم بهمن سال ۱۳۸۷ توسط دبیرخانه هیات‌های مرکزی نظارت بر تشکل‌های اسلامی دانشگاهیان وزارتخانه‌های علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت درمان و آموزش پزشکی بود.
با حذف طیف علامه و کنار زدن دانشجویان و تشکل‌های دانشجویی اصلاح‌طلب دفتر تحکیم وحدت در دولت نهم به طور کامل یکدست شد و در کنترل جریان اصولگرا و بسیج دانشجویی قرار گرفت.
فرجام هیات موسس مرکز هماهنگی انجمن‌های اسلامی
فرجام سیاسی و اجتماعی ۷ دانشجویی که هیات موسس مرکز هماهنگی انجمن‌های اسلامی را تشکیل دادند اما به دلیل موافقت و مخالفت با تسخیر سفارت آمریکا از هم جدا شدند جالب توجه است.
ابراهیم اصغرزاده
ابراهیم اصغرزاده نماینده دوره سوم مجلس شورای اسلامی در پایان دوره نمایندگی مجلس سرنوشت خوبی نداشت و کارش به زندان کشید. صلاحیت او برای دوره چهارم مجلس رد شد و بعدها هیچ وقت نتوانست نظر شورای نگهبان را برای تایید صلاحیت مجددش جلب کند. اصغرزاده برای انتخابات ریاست جمهوری نیز کاندیدا شد اما هر بار صلاحیتش رد شد.
اصغرزاده با قرار گرفتن در لیست اصلاح‌طلبان، وارد اولین دوره شورای اسلامی شهر تهران شد. انتقادات تند و تیز او از مدیریت شهری جنجال‌های زیادی در شورا به وجود آورد که در نهایت به انحلال شورای اول منجر شد.
محمود احمدی‌نژاد
محمود احمدی‌نژاد قبل از پیروزی در رقابتهای انتخاباتی ریاست جمهوری سال ۱۳۸۴، دو سال شهردار تهران بود. او در مرداد ۱۳۸۴ با پیروزی در نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، ششمین رییس جمهور ایران شد و یک دوره دیگر هم به عنوان رییس جمهور، سکاندار قوه مجریه کشور ماند و در پایان دوره دوم ریاست جمهوری با حکم مقام معظم رهبری به عضویت مجمع تشخیص مصلحت نظام درآمد.
محسن میردامادی
محسن میردامادی با رای مردم به ششمین دوره مجلس شورای اسلامی راه یافت و رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی این مجلس شد. او در مقام دبیرکل حزب مشارکت ایران اسلامی به یکی از چهره‌های مطرح جریان اصلاحات بدل شد اما از زمان لغو مجوز حزب مشارکت در سال ۱۳۸۸ در دولت محمود احمدی‌نژاد تاکنون فعالیت سیاسی رسمی نداشته است.
حبیب‌الله بیطرف
حبیب‌الله بیطرف در کابینه اول و دوم سید محمد خاتمی وزیر نیرو بود. حسن روحانی در دولت دوازدهم هم او را به عنوان وزیر پیشنهادی نیرو به مجلس معرفی کرد اما به دلیل سخنان تند مخالفان، بیطرف نتوانست رای اعتماد مجلس را بدست آورد.
او در حال حاضر مدیر اجرایی در حوزه اقتصادی است و حضور چندانی در فعالیتهای سیاسی ندارد و بیشتر به فعالیتهای دانشگاهی و اقتصادی مشغول است.
رضا سیف‌اللهی
رضا سیف‌الهی در ابتدای دهه هفتاد با حکم مقام معظم رهبری، اولین فرمانده نیروی انتظامی شد. او بعدها به مجمع تشخیص مصلحت نظام رفت و بعد از مدتی مسؤولیت معاونت دبیر شورای عالی امنیت ملی بر عهده‌اش گذاشته شد که تا سال ۱۳۹۷ در این مسوولیت حضور داشت.
محمدعلی سیدنژاد
محمدعلی سیدنژاد که برخلاف احمدی‌نژاد به کمک دوستانش در سفارت آمریکا رفت، بعد از مدتی از آنان جدا شد و از آن سال از فعالیتهای سیاسی کنار کشید و هم اکنون نیز سرگرم فعالیتهای فرهنگی و اقتصادی است.
رحیم باطنی
رحیم باطنی نیز مانند سیدنژاد در سیاست، چهره‌ای کمتر مطرح از خود نشان داد. او مدتی معاون جهاد دانشگاهی و چند سالی کارمند وزارت نیرو بود.
منابع:
صحیفه امام، جلد ۶، ص۹
تاریخ ریشه هویت ماست، سایت دفتر تحکیم وحدت
صحیفه امام، جلد ۱۰، ص ۶۴ تا ۷۳ و ص ۴۱۲ و ۴۱۳
ایستاده در برابر خویش؛ بازخوانی سه دهه عملکرد و مواضع دفتر تحکیم وحدت
انتهای پیام
نظرات