به گزارش ایسنا، در مجموع ۴۰ بازی برگزار شده در لیگ برتر، تنها ۵ بازی با بیش از سه گل به پایان رسیده‌اند. این یعنی فقط ۱۲.۵٪ از مسابقات توانسته‌اند به سطحی از گلزنی برسند که هواداران را به وجد بیاورد. در مقابل، ۸ بازی بدون گل و ۱۳ بازی با تنها یک گل نشان می‌دهد که بیش از نیمی از مسابقات (۵۲.۵٪) در محدوده گل‌زنی پایین قرار دارند. 

این آمار می‌تواند نشانه‌ای از چند عامل باشد: از یک‌سو، تیم‌ها در هفته‌های ابتدایی فصل معمولاً با احتیاط بیشتری بازی می‌کنند و تمرکز اصلی‌شان روی تثبیت ساختار دفاعی است. از سوی دیگر، ضعف در خط حمله و ناهماهنگی تاکتیکی نیز می‌تواند نقش مهمی در کاهش میانگین گل‌ها ایفا کند. 

زمین‌های ناهموار و غیر استاندارد نه‌تنها مانع از اجرای تاکتیک‌های ترکیبی و بازی مالکانه می‌شوند، بلکه ریسک مصدومیت را نیز افزایش می‌دهند. در چنین شرایطی، تیم‌ها ناچار به استفاده از بازی‌های مستقیم و ارسال‌های بلند می‌شوند که خلاقیت فردی و گروهی را محدود کرده و در نهایت به کاهش تعداد گل‌ها و افت جذابیت مسابقات منجر می‌شود. 

در لیگ‌های دیگر چه خبر؟

این در حالی است که در لیگ ستارگان قطر پس از گذشت شش هفته، تنها دو دیدار بدون گل به پایان رسیده است. این آمار در لیگ حرفه‌ای عربستان پس از پایان هفته چهارم و در لیگ امارات پس از هفته پنجم تنها سه دیدار بوده است.

در لیگ فرانسه در پنج هفته ابتدایی هیچ بازی بدون گل نبوده و در مقابل در لیگ انگلیس در پنج هفته نخست، شش مصاف با تساوی بدون گل به پایان رسیده است.

سکوت بیشتر، هیجان کمتر

در لیگ دسته یک به عنوان سطح دوم فوتبال ایران، وضعیت حتی نگران‌کننده‌تر است. از مجموع ۴۵ بازی برگزار شده، ۱۴ بازی بدون گل بوده‌اند؛ یعنی بیش از ۳۰٪ مسابقات با نتیجه ۰–۰ به پایان رسیده‌اند. تنها ۵ بازی به مرز سه گل رسیده‌اند که یکی از آن‌ها نیز با حکم کمیته انضباطی ثبت شده، نه در زمین مسابقه؛ دیدار مس سونگون و هوادار در هفته نخست به دلیل آماده نشدن کارت‌های بازی‌ بازیکنان مس برگزار نشد.

با توجه به اینکه لیگ یک معمولاً فضای بازتری برای بازی هجومی دارد، این آمار می‌تواند نشان‌دهنده افت کیفی در سطح بازیکنان هجومی یا تمرکز بیش از حد تیم‌ها بر نتیجه‌گرایی باشد. همچنین، نبود امکانات حرفه‌ای در برخی باشگاه‌ها و ضعف در برنامه‌ریزی تمرینی می‌تواند در کاهش کیفیت بازی‌ها مؤثر باشد.

فوتبال ایران در فاز انجماد هجومی

در مجموع ۸۵ بازی در دو لیگ دسته یک و برتر، تنها ۱۰ بازی با سه گل یا بیشتر ثبت شده‌اند. این یعنی فقط حدود ۱۲٪ از کل مسابقات توانسته‌اند به سطحی از گلزنی برسند که هواداران را به وجد بیاورد. این روند، اگر ادامه‌دار باشد، می‌تواند بر جذابیت رقابت‌ها، میزان تماشاگران و حتی ارزش تجاری لیگ‌ها تأثیر منفی بگذارد.

برای خروج از این وضعیت، شاید وقت آن رسیده که مربیان با جسارت بیشتری به بازی هجومی روی بیاورند و فدراسیون فوتبال و مدیران ورزش نیز با سیاست‌گذاری‌های فنی، با ارتقای زیرساخت‌های ورزشگاه‌ها به اجرای این تاکتیک‌ها کمک کنند. 

همزمان با این چالش‌ها، مربیان زیر فشار نتیجه‌گیری هستند. فشارهای مدیریتی، رسانه‌ای و هواداری باعث شده تا بسیاری از مربیان به جای توسعه سبک بازی یا پرورش استعدادها، تمرکز خود را صرف کسب امتیاز کنند. این رویکرد محافظه‌کارانه، به ویژه در زمین‌های بی‌کیفیت، به اتخاذ تاکتیک‌های تدافعی و بازی‌های بسته منجر شده و فضای رقابت را از پویایی و نوآوری تهی کرده است.

انتهای پیام