به گزارش ایسنا، دیدار پرسپولیس و استقلال در نیمهنهایی جام آزادگان ۷۳ یکی از حساسترین داربیهای تاریخ فوتبال ایران بود؛ حساسیتی که با حضور احمدرضا عابدزاده در پرسپولیس و وقفه دو ساله بین بازیهای دو تیم تشدید شده بود. لیگ آن دوره در دو گروه ۱۲ تیمی برگزار میشد. پرسپولیس با نتایج قاطع صدرنشین گروهش شد و استقلال که تازه از دسته سوم برگشته بود، دوم شد. این چینش، دو تیم را در نیمهنهایی روبهروی هم قرار داد؛ پرسپولیس با هدایت حمید درخشان و استقلال با هدایت نصرالله عبداللهی.
بازی از همان ابتدا پرتنش بود و اعتراضها به داور، احمد ابهران، لحظهای قطع نمیشد. در نیمه دوم فرشاد پیوس از روی نقطه پنالتی گل اول پرسپولیس را زد و داداشزاده بازی را ۲ بر صفر کرد اما اخراج رضا شاهرودی ورق بازی را برگرداند. استقلال با ضربه پنالتی صادق ورمزیار و گل ادموند اختر کار را به تساوی کشاند. همان زمان که بازی جانی تازه گرفته بود، درگیری شدیدی میان مجتبی محرمی و امیر قلعهنویی رخ داد. هر دو اخراج شدند، تماشاگران به زمین ریختند، پخش تلویزیونی قطع شد و مسابقه نیمهکاره ماند. نتیجه نهایی ۳ بر صفر به سود استقلال اعلام شد.
کمیته انضباطی سنگینترین احکام ممکن را صادر کرد: سه سال محرومیت برای محرمی، دو سال برای عابدزاده، یک سال برای شاهرودی و شش ماه برای چند بازیکن دیگر. بازی برگشت بدون تماشاگر و در زمین بیطرف برگزار شد و کمحادثهترین داربی تاریخ لقب گرفت.
حاضران در این بازی در گفتوگوهایی که در گذشته با ایسنا داشتهاند، از این بازی صحبت کردهاند که گزیدهای از آن را در ادامه میخوانید:
تنش سکوها باعث درگیری شد
نصرالله عبداللهی میگوید بازی در اصل عادی پیش میرفت و درگیری محرمی و قلعهنویی بیشتر تحت تاثیر فشار بازی و تغییر نتیجه بود. استقلال طی چند دقیقه دو گل زد و گل سومشان هم آفساید اعلام شد. همین تغییر ناگهانی جو ورزشگاه را ملتهب کرد و تنش به زمین منتقل شد. او میگوید چند بازیکن از هر دو تیم به بازداشتگاه منتقل شدند، با اینکه خود بازیکنان چندان درگیری نداشتند. محرمی چون آغازگر دعوا بود، محرومیت سنگینتری گرفت. داربی برگشت هم برای جلوگیری از تنش بیشتر به بندرعباس و بدون تماشاگر منتقل شد؛ از نظر عبداللهی مشکل اصلی همیشه هیجان روی سکوها بوده، نه بازیکنان.
رفاقت قلعهنویی و محرمی ترک برداشت
جواد زرینچه میگوید تمام آشوب از وقتی شروع شد که استقلال دو هیچ عقب افتاد. اخراج شاهرودی همه چیز را تغییر داد. خودش بدون هماهنگی با عبداللهی، پستش را تغییر داد و سمت راست رفت تا تیم را هجومیتر کند. استقلال فشار آورد، بازی را ۲-۲ کرد و حتی یک گلشان هم آفساید اعلام شد. در اوج تنش، دعوای محرمی و قلعهنویی شعله کشید؛ رفاقتی قدیمی که زیر فشار بازی ترک برداشت. زرینچه از برگشت داربی هم میگوید؛ مسابقهای سرد و بیهیجان در زمین زندان بندرعباس که صفر صفر تمام شد. او اعتقاد دارد تعصب بیش از حد فقط دردسر درست میکند و فوتبال رقابتی ۹۰ دقیقهای است نه صحنه نمایش هیجان بیحساب.
تماشای درگیری از روی نیمکت
محمود کلهر میگوید در آن داربی وضعیت روحی مناسبی نداشت چون مادرش در بیمارستان بستری بود. به همین دلیل تمرینات را از دست میداد و به عابدینی گفته بود آماده بازی نیست. حمید درخشان او را نیمکتنشین کرد و بهزاد داداشزاده را جایگزینش کرد؛ بازیکنی که در آن بازی گل هم زد. کلهر داشت برای نیمه دوم گرم میکرد که درگیری معروف محرمی و قلعهنویی رخ داد و بازی نیمهکاره ماند.
آش نخورده و دهن سوخته برای کاپیتانها
صادق ورمزیار روایت میکند که درگیری ابتدا شبیه شوخی بین قلعهنویی و محرمی بود اما شدت گرفت و بعد محمود فکری هم وارد شد. بازی نیمهتمام ماند و او ناگهان فهمید نامش در فهرست محرومان است. اعتراض کرد اما گفتند چون او و پیوس کاپیتان بودند و نتوانستند تیم را کنترل کنند، محروم شدهاند. ورمزیار تاکید دارد نه خودش در دعوا بود و نه پیوس، و محرومیتها عادلانه نبود.
محرومیتهای بیمنطق و اتفاقات غیرطبیعی
عابدینی معتقد است محرومیتهای صادرشده کاملا بیمنطق بوده و نقش اصلی را داریوش مصطفوی داشته. او میگوید فقط دو نفر درگیر شدند اما چند بازیکن پرسپولیس محروم شدند و استقلالیها کمترین آسیب را دیدند. اشاره میکند به ورود آسان تماشاگران به زمین، حضور فردی مسلح و بیحفاظتی کامل، و اینها را نشانههای یک اتفاق «غیرطبیعی» میداند؛ حادثهای که مشابهش در تاریخ فوتبال ایران تکرار نشد و هیچکس هم بعدا پاسخگو نبود.
ترس از گلزنی در داربی برگشت
ادموند اختر میگوید آن زمان جوان بوده و نمیداند تغییرات تاکتیکی استقلال برنامهریزیشده بود یا نه، اما از لحظهای که زرینچه جلو رفت ورق بازی برگشت. استقلال با پنالتی و گل دقیقه ۸۲ کاملا سوار بازی شد و اگر جنجالها رخ نمیداد، شانس بردشان زیاد بود. درباره بازداشتها هم میگوید آنها خیلی زود راهی رختکن شدند و بعدا فهمیدند چند نفر بازداشت شدهاند. برای داربی برگشت همراه پرسپولیسیها به بندرعباس منتقل شدند؛ چون نتیجه رفت ۳-۰ شده بود، هر دو تیم میخواستند بازی صفر صفر تمام شود.
وزیر پرسپولیسی!
محمد پنجعلی میگوید خودش در صحنه دعوا نبود و ناگهان دیدند درگیری شکل گرفته. بعدها فهمیدند دعوا از یک توهین شروع شده بود. پنجعلی میگوید با وجود اینکه همیشه گفته میشد وزیر طرف پرسپولیس است، نتیجهاش این شد که ۸ بازیکن پرسپولیس محروم شدند و فقط دو نفر از استقلال. حتی خودش وسط زمین چند استقلالی را نگه داشته بود چون از سکوها صندلی پرتاب میشد. درباره بازداشتها میگوید چند نفر را بلافاصله بردند و اگر روایت کامل پشتپردهها منتشر میشد، بسیاری چیزها روشن میشد، اما هیچوقت اجازه این کار داده نشد.
فدراسیون استقلالی!
فرشاد پیوس میگوید داربی ۷۳ را ناحق از دست دادند. خودش تحت فشار بارها به داور اعتراض کرده و فضای بازی عصبی شده بود. گل کاشتهاش پذیرفته نشد، پنالتی گرفتند، بازی مساوی شد و اخراج شاهرودی همه چیز را از کنترل خارج کرد. بعد از درگیری محرمی و قلعهنویی، تماشاگران وارد زمین شدند. همان شب کمیته انضباطی بدون بررسی، محرومیتها را صادر کرد و او شش ماه کنار گذاشته شد، در حالی که نقشی در درگیری نداشت. به گفته او مدیریت فدراسیون در آن زمان استقلالی بود و رایها شبانه صادر میشد.
حبس در رختکن تا نیمه شب!
علی اکبریان روایت میکند که فشار بازی آنقدر بالا بود که پرسپولیس تا اخراج شاهرودی دو گل جلو بود و استقلال با تعویضها و ورود او بازی را برگرداند. به گفته او ترس از باخت در پرسپولیسیها موج میزد و در همان التهاب دعوای محرمی و قلعهنویی جرقه جنجال شد. ورزشگاه به هم ریخت، داور ناپدید شد و بازیکنان تا نیمهشب در رختکن قفل بودند. برای بازی برگشت همه چیز پنهانی انجام شد؛ دو تیم را بدون اطلاع قبلی سوار هواپیما کردند و در زمین زندان بندرعباس مسابقهای سرد و بیکیفیت برگزار شد.
نقش داور در ایجاد درگیری
حمید درخشان هم میگوید آن داربی طبیعی نبود و از قبل به بعضیها گفته بودند این مسابقه نباید برنده داشته باشد. پرسپولیس تا دقیقه ۷۵ برتر بود و استقلال موقعیتی نداشت. اخراج شاهرودی را اشتباه میداند و مدعی است داور در بسیاری صحنهها به سود استقلال قضاوت کرده. فشار داور جو را عصبی کرد و در نهایت باعث درگیری و ورود تماشاگران شد. به گفته او محرومیتها کاملا شتابزده صادر شد؛ یکشبه نه نفر از پرسپولیس و دو نفر از استقلال محروم شدند و چند نفر همان شب بازداشت شدند. خودش به بازداشتگاه رفت و میگوید بازیکنان با تعهد آزاد شدند؛ اتفاقی که اصلا در حد بازداشت نبود.
بازداشت بازیکنان در مکانی نامعلوم
کاظم اولیایی مدیرعامل وقت استقلال میگوید: «پلیس سه تا از بازیکنان ما و سه تا از بازیکنان پرسپولیس را دستگیر کرد و آنها را به کلانتری نزدیک خیابان ۳۰ تیر و وزارت امور خارجه برد. البته باید بگویم خداوکیلی محرمی با امیر (قلعهنویی) دعوا را شروع کرد و امیر دعوا را شروع نکرد. محمود فکری هم به حمایت از امیر وارد دعوا شد.»
او ادامه میدهد: «خیلی شلوغ شده بود و هرکسی را با یک ماشین به یک جایی بردند. بعد دو ساعت دنبال بازیکنان بودیم. من با پدر صادق ورمرزیار دوست بودم. او به من زنگ زد که خبر داری صادق را گرفتهاند؟ همین شد که ما به اداره آگاهی رفتیم. دیدیم آنها را به اتاقی انداختهاند. آن بندگان خدا بعد از بازی مستقیم به بازداشتگاه رفته بودند و گرسنه مانده بودند، به همین دلیل من رفتم برایشان ساندویچ خریدم. وقتی برگشتم، دیدم از آن طرف صدا میآید. دیدم در اتاق کناری پرسپولیسیها بازداشت شدهاند. رفتم برای آنها هم ساندویچ خریدم.»
اولیایی یک شب در بازداشت ماندن بازیکنان را رد میکند و میگوید: «نه اصلا اینطور نیست. ما هم بالاخره کم اعتبار نداشتیم و شب آنها را بیرون آوردیم. من و آقای عابدینی پیگیر کار شدیم و از وزارت کشور کمک گرفتیم تا آنها همان شب آزاد شوند.»
انتهای پیام
نظرات