يك مدرس دانشگاه گفت: فردوسي زبان فارسي را با بيان فارسي خود زنده كرد. دكتر اسماعيل شفق ـ مدير گروه زبان و ادبيات فارسي و عضو هيات علمي دانشگاه بوعلي سيناي همدان ـ در مراسمي به مناسبت بزرگداشت حكيم فردوسي برگزار شد، گفت: حق بزرگ فردوسي برگردن ما اين است كه داستان‌هاي قديم ايران كه همه به زبان عربي بودند را به فارسي برگرداند. چون در آن زمان عموم مردم، فارسي‌زبان بودند و حتي برخ در شهرهايي همچون بخارا نمازشان را فارسي مي‌خواندند. فردوسي اين زبان عوام را به شكل ادبي و هنري، عامه‌فهم به‌كار برد. وي افزود: استفاده از زبان عامه‌ي مردم به شكل ادبي و هنري باعث شد، عموم آنان به شاهنامه روي بياورند. محتواي شاهنامه به رواج زبان كمك بسياري كرد و چه بسياري كلمات كه توسط فردوسي وارد زبان فارسي شد. در واقع، باب تركيب‌سازي با كلمات كه توسط فردوسي گشوده شد. شفق ادامه داد: تعداد كم يعني 706 كلمه عربي و با لحاظ تكرار آن‌ها جمعا 8938 بار استفاده از واژه‌هاي عربي در شاهنامه تعمدي نبوده است. زيرا تحقيقا متوني كه فردوسي در اختيار داشته فارسي بوده است و اصلا ذاتا كلمات عربي كم داشته. فردوسي هرگز سر ستيز با زبان عربي را نداشته است؛ بلكه اين مرد بزرگ به ما امكان داد كه اسطوره‌هاي خود را بشناسيم. فردوسي بود كه در كنار داستان‌هاي غيرايراني داستان‌هاي بيژن و منيژه را به ما شناساند. اگر تا امروز ما فارسي صحبت مي‌كنيم و مراسم ملي برگزار مي‌كنيم، نبايد يادمان برود كه در نظر اول، مديون سامانيان و بعد، فردوسي هستيم كه چون ستوني محكم براي زبان فارسي بوده است. وي خاطر نشان ساخت: بعضي تعبيرات سوء نسبت به شاهنامه است. يكي ستايش شاهنامه و دوم، ديد منفي فردوسي نسبت به زنان. حال آن كه در شاهنامه زنان هوشمند و با نجابت زيادي ديده مي‌شوند كه از آن‌ها ستايش شده است. در واقع، فردوسي را از اين حيث نجيب‌ترين شاعر مي‌توان ناميد و ابيات خلاف اين امر را مي‌توان ناامانتداري كاتبان دانست. انتهاي پيام