دانشمندان پس از گذشت 50 سال از اختراع ليزر توانستهاند نخستين ضد ليزر جهان را درست كنند.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در اين دستگاه كه دستاورد دانشمندان دانشگاه ييل آمريكا است پرتوهاي نور دريافتي با يكديگر تداخل پيدا كرده و كاملا يكديگر را خنثي ميكنند.
اين دستاورد مي تواند راه را براي شماري از فناوريهاي جديد با برنامههاي كاربردي در هر زمينه از محاسبات نوري گرفته تا راديولوژي هموار سازد.
ليزرهاي متعارف كه براي اولين بار در سال 1960 اختراع شدند از يك واسط ليزري كه معمولا يك نيمه رسانا مانند آرسنيد گاليوم را مورد استفاده قرار ميدهد براي توليد يك پرتو متمركز از نور منسجم كه همان امواج نوري با فركانس و دامنه يكسان و هماهنگ با هم هستند استفاده ميكنند.
در تابستان گذشته فيزيكدانان دانشگاه ييل پژوهشي را منتشر كردند كه نظريه پشت يك ضد ليزر و اين مساله را توضيح ميداد كه ضد ليزر از سيليكون كه رايجترين ماده نيمه رسانا است ساخته ميشود اما اين گروه اخيرا موفق به ساخت ضدليزر كاربردي شدهاند كه آن را «جذبكننده كامل منسجم»(سيپياي) مينامند.
اين تيم كه نتايج تحقيقات آنها در مجله ساينس به چاپ رسيده است، دو پرتو ليزر را با يك فركانس خاص داخل يك حفره كه حاوي يك تراشه سيليكون بود متمركز كردند. اين تراشه، امواج نوري را به صورتي با هم همتراز كرد كه امواج به طور كامل به دام افتاده و به طور نامحدودي آنقدر به جلو و عقب پرتاب ميشدند كه سرانجام جذب شده و به گرما تبديل شدند.
دانشمندان معتقدند كه سيپياي ميتواند در آينده و در نسلهاي بعدي رايانهها موسوم به رايانههاي نوري كه از طريق نور و الكترونها انرژي ميگيرند به عنوان سوئيچها، حسگرها و ساير قطعات نوري استفاده شود.
كاربرد ديگر اين دستاورد ميتواند در حوزه راديولوژي باشد كه به گفته دانشمندان قاعده كلي سيپياي را ميتوان براي هدف قرار دادن تابش الكترومغناطيسي در يك ناحيه كوچك از بافتهاي مبهم معمول بدن انسان براي اهداف درماني يا تصويربرداري مورد استفاده قرار داد.
انتهاي پيام
نظرات