به گزارش ایسنا، عصر ایران نوشت: «هفته‌نامه اکونومیست هفته قبل در حالی خبر از امکان میزبانی ایران در کنار قطر داده که میزبان مسابقات جام جهانی ۲۰۲۲ در اولین فرصت این خبر را تکذیب کرده است.

قطر در حال حاضر مانند سالیان گذشته و میزبان‌های گذشته از وعده‌ خود برای فراهم ساختن زیرساخت‌های جام جهانی عقب مانده و همه را به این پیش‌بینی رسانده که برای برگزاری جام جهانی نیاز به کمک کشورهای همسایه دارد و از آنجایی که کشورهای عربی رابطه‌ای نه چندان خوب با قطر دارند پیش‌بینی به سمت میزبانی کمکی ایران از مسابقات جام جهانی کشیده شده است.

البته هر چند مسئول کمیته مسابقات جام‌ جهانی همه چیز را از بیخ و بن تکذیب کرده است، اما تکذیب خبر اکونومیست بیش از این که به ایران مربوط باشد به فراهم شدن شرایط میزبانی در قطر مربوط است. در اصل قطری‌ها برای این که احتمال پس گرفتن میزبانی پرحرف و حدیث‌شان به وجود نیاید کمبودهایشان را تکذیب و اعلام کرده‌اند که در وقت لازم بیش از توافقات‌شان آماده خدمت‌رسانی خواهند بود. اما حقیقت چیز دیگری است و قول و قرارهایی پیش از این هم برای کمک به قطر بین مسئولان ایران و این کشور گذاشته شده و ایران قول داده که تا حد امکان قطر را برای برگزاری این مسابقات یاری کند؛ هر چند که یاری برای برگزاری خوب مسابقات با آن چه کمک در میزبانی نامیده می‌شود، متفاوت است.

هر چند قطر قول ساخت ۱۰۰ هزار هتل و ۸ استادیوم را داده و در این پروژه‌ها کار را به نیمه رسانده اما کوچک بودن کشور قطر فرصت و تهدیدی برای برگزاری مسابقات خوب به حساب می‌آید. در اصل توریست‌هایی که برای دیدن مسابقات به قطر می‌آیند به واسطه کوچک بودن این کشور فرصت سیاحت را از دست خواهند داد و این در حالی است که اکثر مخاطبان جام جهانی به دیدن مسابقات به چشم یک فرصت برای سفر به قسمتی از کره زمین نگاه می‌کنند. در روسیه چنین شرایطی به واسطه قدمت تاریخی و وسط کشور فراهم است اما قطر علی رغم داشتن مراکز تفریحی و خرید به روز دنیا از داشتن بنیه تاریخی برای سرگرمی توریست‌ها محروم است.

میزبانی مشترک به این معنی که استادیومی در ایران مسئول میزبانی باشد یا هتل های ایرانی در اختیار گردشگران قرار بگیرد تا حد زیادی غیر ممکن است. دلیل اصلی را هم می‌شود در تفاوت‌های قانونی زندگی در ایران و کشورهای همسایه پیدا کرد. قانون حجاب در ایران و ممنوعیت سرو نوشابه‌های الکلی محدودیت‌های ویژه‌ای به حساب می‌آید که نمی‌شود تعدادی از توریست‌ها را مجبور کرد به خاطر دیدن مسابقه تیم‌شان این قوانین را بپذیزند. اما ایران و قطر توافق کرده‌اند که ایران شرایط صدور ویزای آسان را برای میهمان‌های جام‌ جهانی فراهم کند که هر کدام در صورت نیازشان به انتخاب هتلی در جزیره کیش دست بزنند.

در اصل ایران کشور همراه قطر در میزبانی جام جهانی خواهد بود نه میزبان و مسیر این همراهی در آسان‌تر شدن سفر مخاطبان جام جهانی به ایران است. قطر زیرساخت‌های خود را برای مسابقات آماده می‌کند و ایران هم در هنگام برگزاری مسابقات آماده سرویس دادن به توریست‌ها خواهد بود. البته این مساله فقط برای اسکان نیست و پروازهای ویژه از قطر به شهرهای سیاحتی ایران پروژه دیگر ایران - قطر است؛ آن هم برای کسانی که به قطر برای دیدن جام جهانی آمده‌اند اما در میان برگزاری مسابقات تصمیم‌ می‌گیرند سفری هم به اطراف داشته باشند.

البته در روزهایی که رابطه خوب عربستان و امارات با قطر در جریان بود هم مذاکراتی برای کمک ایران به قطر انجام گرفت. آن مذاکرات هم بیش از آن که جنبه سیاسی داشته باشد جنیه فرهنگی داشت. کشور چهارفصل ایران با نقاط توریستی متفاوت و جذاب و شهرهایی مانند اصفهان، شیراز، تبریز و ... وسوسه‌ای ناتمام برای توریست‌هایی خواهد بود که به قطر آمده‌اند اما می‌خواهند با یک پرواز نهایتا ۲ ساعتی به مکان‌های تاریخی و گردشگری برسند.

شاید توضیح کامل این طور باشد که ایران با تفاوت‌های فرهنگی‌اش فعلا حتی نمی‌تواند میزبان جام‌ جهانی اشتراکی باشد اما می‌تواند کمک حال قطر برای برگزاری یک جام جهانی خوب باشد.»

انتهای پیام