«امیرحسین محمدی» در گفتگو با ایسنا، در بررسی علل رکود جنبش دانشجویی در کشور اظهار کرد: عدم توجه وزارت علوم به تشکل های سیاسی عاملی در به وجود آمدن وضعیت موجود است و نقد ما به وزارت علوم به دلیل عدم توجه و ارائه برنامه های مشخص به تشکل های سیاسی از جمله درخواست انجمنهای اسلامی برای تشکیل اتحادیه است اما در مقابل از کانونهای فرهنگی هنری و انجمنهای علمی حمایت قابل توجهی میشود.
وی با بیان اینکه رکود جنبش دانشجویی به تغییرات فکری دانشجویان نیز برمی گردد، ادامه داد: طبیعتا دانشجوی امروز با دانشجوی دهه ۷۰ و ۸۰ قابل قیاس نیست. دانشجویان امروز دارای بینش سیاسی خاصی نمیباشند و به جای انجام مشارکتهای اجتماعی که اساس کار جنبش دانشجویی است بیشتر دغدغه های شخصی خود را پیگیری میکنند. اگر بخواهیم یک نقد درون گفتمانی به خود جنبش دانشجویی داشته باشیم میتوان به عدم برقراری تعادل بین بدنهی دانشگاه و جامعه اشاره کرد و این عدم تعادل اثرگذاری جنبش دانشجویی در توجه به مسائل را کم کرده است که برای این موضوع نیز باید چاره ای اندیشید .
دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه ایلام، تصریح کرد: از دیگر عوامل رکود جنبش دانشجویی میتوان از تاثیر فضای مجازی بر فعالیت های دانشجویان نام برد. هر چند که بنده به عنوان یک دانشجوی انجمنی که آگاهی بخشی را شرط اول و آرمان اصلی برای جنبش دانشجویی میدانم و معتقدم که فضای مجازی وسیله ای است که پرده ها را کنار میزند، فسادها را میشناسد و قفل ها را باز میکند؛ اما این یک واقعیت است که امروزه دانشجویان به جای حضور در اجتماع ، تولید فکر و انجام کار اجرایی در تشکلها، مشغول فضای مجازی هستند و این امر در عین حال که میتواند حتی به فرصتی برای تعمیم اندیشه ها و فعالیت ها به درون فضای مجازی تبدیل شود، میتواند لطمه هایی را نیز به فعالیت های دانشجویی برای حضور در عرصهی اجتماعی وارد سازد .
محمدی حضور در تشکل های سیاسی با وجود کاهش فعالیت های دانشجویی در حال حاضر را موثر خواند و بیان داشت: تصمیم گیری در امور کشوری حق یک دانشجو است که این دانشجو میتواند علم، تجربه و آگاهی لازم برای بیان پیشنهادات و ارائه راهکار در خصوص مسائل مختلف را از طریق فعالیت در تشکل های سیاسی کسب کند. از آن جا که آزادی خواهی سیاسی و عدالت طلبی اقتصادی از آرمان ها و خواسته های انجمن اسلامی است ما بر برخی عملکردهای این حوزه ها نقدهایی داریم و مطمئنا راهکارهایی را هم ارائه خواهیم داد. ما در طول سال تحصیلی از طریق انجمن اسلامی برنامه هایی را از قبیل کرسی آزاد اندیشی، میزگرد، کارگاه، تریبون، نشست ها و ... برگزار می کنیم تا یادآور شویم که در جایگاه یک دانشجوی انجمنی نسبت به مسائل کشوری بی تفاوت نیستیم. بنا بر گفتهی امام خمینی (ره) که فرموده اند: " دانشگاه مبدأ تحولات است" در مییابیم که افق ها، نقطه نظرات و دیدگاه های دانشجو با دیگر اقشار جامعه متفاوت است و چه خوب میشود اگر توجه به نقدها و نظرات سازنده دانشجویانِ تحول خواهی که معتقد به اصلاح طلبی نیز هستند بیش از پیش افزایش یابد .
دبیر انجمن اسلامی دانشگاه ایلام شرط اصلی ایجاد موج اجتماعی و نقش آفرینی در قالب فعالیت های دانشجویی در راستای اهداف آن را استقلال فکری آن جنبش عنوان کرد و افزود: در وهلهی اول تشکلی میتواند مستقل باشد که به هیچ فرد، جریان خاص و بهطور کلی هیچ قدرتی در خارج از دانشگاه وابسته نباشد که خوشبختانه انجمن اسلامی از معدود تشکل هایی است که مستقل و متکی به توان فکری خود در دانشگاه است و با شبهتشکل هایی که بعضا وجود دارند تفاوتهای آشکار و فاحشی دارد .
وی ادامه داد: حرکت در مسیر آرمان ها و رسالت های انجمن اسلامی به عنوان تشکلی اصیل در جنبش دانشجویی این وظیفه را بر دوش ما میگذارد که در پی اصلاح اصول گام برداشته و مدافع حقوق شهروندی ملت باشیم. به طور مثال مگر میشود یک عده با تحجر فکری خود حقوق بانوان را نادیده بگیرند و مانع ورود آنها به ورزشگاه شوند یا اینکه با یک سری قوانین ساختگی اجازه دیگران را شرط رفتن بانوان ایرانی به کوه تعیین کنند و یک دانشجوی عضو انجمن اسلامی که آگاه و بیدار است در برابر این قضایا سکوت اختیار کند؟ مطمئنا حمایت از حقوق حقه بانوان، کارگران و فعالان اجتماعی در دستور کار برنامه های انجمن اسلامی قرار دارد .
محمدی تاکید کرد: انجمن اسلامی دانشجویان پیرو خط امام (ره) به عنوان بزرگترین تشکل و تنها تشکل اصلاحطلب دانشگاه در هر شرایطی بر سه محور آزادی خواهی، تحول خواهی و عدالت طلبی به سمت جلو حرکت میکند ، دانشگاهی آرمانی را خواستار است و اکنون نیز به عنوان نماینده دانشجویان در شورای فرهنگی دانشگاه ایلام حضور دارد تا نشاط سیاسی و فرهنگی و علمی را بیش از پیش برای دانشگاهیان فراهم آورد .
وی در پاسخ به اینکه توجه به مطالبات دانشجویان در کدام دولت بیشتر بوده اظهار کرد: اگر بخواهیم مطالبات دانشجویان را از بُعد شنیدن و فراهم بودن فضای بیان در جامعه بررسی کنیم باید بگویم که در دولت های پس از انقلاب تنها دولتی که صدای دانشجویان در آن شنیده میشد دولت اصلاحات بود که در آن زمان به دلیل وجود ساختارهای سیاسی مطلوب و دموکراتیک، دانشجویان فعالیت های خود را در قالب تشکل های دانشجویی به نقطهی مطلوبی رساندند که کارنامهی آن پر واضح است اما کارنامهی دولت ها از بُعد توجه به مطالبات و عملی کردن خواسته های دانشجویان کارنامهی مورد قبولی نیست و اینگونه است که امروز شاهد کاهش چشمگیر حضور دانشجویان در عرصه های سیاسی و اجتماعی هستیم .
انتهای پیام
نظرات