علیرضا فقه جو در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: فعالان دیگر کشورها، همیشه از تولیدات هنرمندان ایرانی به عنوان یک کار پایه و اصل برای تقلید استفاده می‌کردند اما امروزه کشورهای دیگر این هنرها را از ایران کپی و تقلید کرده و از آن نیز بسیار سود برده‌اند.

وی اضافه کرد: به عنوان مثال در رشته سفال و سرامیک، امروز بسیاری از کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و کشورهای اروپایی مشتری سفال و سرامیک ایرانی هستند، اما ترکیه یک زمانی ماشین آلات کوچک صنایع دستی را از ایران کپی و تقلید می کرده است، امروز به عنوان صادر کننده سفال و سرامیک و تجهیزات این رشته مطرح شده است.

این کارشناس ارشد رشته سفال و سرامیک و فرش ادامه داد: کارگاه‌های تولید صنایع دستی از جمله سفال و سرامیک در کشور در حالت سکوریتی قرار دارند و هنرمندان، برخی تجربه و علم هنری خود را داخل کارگاه سکوریتی نگه داشته‌اند، این موضوع در کشورهای دیگر خیلی به ندرت دیده می‌شود، اما همین باعث شده که ما نتوانیم پیشرفت کنیم.

فقه جو اظهار داشت: در سده‌های گذشته در کشور ایران آب طلا تولید می شده است، اما چون ترفند و هنر تولید آب طلا به نسل‌های دیگر منتقل نشد، ما امروز نمی‌توانیم در داخل کشور آب طلا تولید کنیم و باید از کشورهای دیگر مثل ایتالیا و… وارد کنیم.

وی لازمه ماندگاری هنر ایرانی را انتقال آن به نسل‌های دیگر برشمرد و گفت: این کار می‌تواند به اقتصاد صنایع دستی و هنرمندان این رشته کمک کرده و درآمد آن از این محل افزایش یابد چرا که باید به موازات هنر، اقتصاد نیز در حوزه‌های مختلف و رشته‌های مختلف موردتوجه قرار گیرد.

این کارشناس ارشد رشته سفال و سرامیک و فرش اضافه کرد: این مشکل نه تنها در رشته سفال و سرامیک، بلکه در رشته‌های دیگر مانند طراحی نقوش و رنگ فرش و… نیز وجود دارد، کشورهای زیادی در دنیا در حال تولید فرش هستند، اما تا هنرمندان ایرانی طراحی نقوش و رنگ فرش را انجام ندهند، آنها نمی‌توانند کپی و تقلید و حتی تولید داشته باشند.

وی با بیان اینکه ذوق و هنر و سلیقه ایرانی از نقاط قوت هنر ایرانی است ادامه داد: منشأ این قوت نیز خلوص و دید هنری است که در تک تک ایرانیان وجود دارد.

این مدرس ارشد صنایع دستی اضافه کرد: بعضی از کشورها کپی کار هستند و یا از کارهای جدید هنرمندان ایرانی الهام می‌گیرند، در صنعت رنگ سازی، کشورهای دیگر هیچ شناخت و سوادی از نوع و طیف‌های وسیع رنگی ندارند و در نظر آنها این طیف وسیع رنگی بسیار ناشناخته است، اما صنعت رنگ سازی در اختیار هنرمندان ایرانی است، لذا نباید این هنر داخل کارگاه‌های ما در حالت سکوریتی نگه داشته شود بلکه باید به نسل‌های دیگر منتقل شود.

فقه جو همچنین اظهار داشت: امروزه دانشجویان فارغ التحصیل رشته صنایع دستی به این باور و نتیجه رسیده‌اند که جنس با کیفیت و قابل رقابت تولید کنند، امروز می‌بینیم که دانشجویان و فارغ التحصیلان رشته سفال و سرامیک برای تولید محصول با کیفیت و قابل رقابت، از مهندسین سرامیک کمک می‌گیرند و این در سال‌های قبل خیلی کم وجود داشت.

وی خاطرنشان کرد: تا همین ۵ سال قبل نمی‌شد این موضوع را مطرح کرد، امروز به این جایگاه و باور رسیدیم، کسانی که مهندسی سرامیک دارند، صاحب سبک و تجربه در رشته سرامیک هستند، در حال کمک به هنرمندان صنایع دستی رشته سفال و سرامیک ایران هستند تا بتوانند محصول با کیفیت و قابل رقابت تولید کنند.

کارشناس ارشد رشته سفال و سرامیک و فرش کمبود تجهیزات، کمبود مواد اولیه مناسب، استفاده از مواد اولیه نامناسب و ناخالص، دانش اولیه کم و از همه مهتر سکوریتی شدن تجربه کار در کارگاه‌ها را از مهمترین مشکلات امروز در رشته صنایع دستی به ویژه سفال و سرامیک ایران عنوان کرد.

انتهای پیام