احمد سمیعی گیلانی در مراسم بزرگداشت پرفسور فضل الله رضا که در تالار حکمت دانشگاه گیلان برگزار شد، با اشاره به دوستی خود با پرفسور رضا از دوران کودکی و همسایگی، اظهار کرد: پرفسور رضا در خانواده ای مذهبی پرورش یافته بود و پدر و جد پدری او روحانی و تحصیلکرده حوزه علمیه نجف بودند.

وی با اشاره به شانیت خاص خانوادگی پرفسور رضا نزد اهالی شهر رشت، افزود: پدر ایشان مورد احترام مردم بود و نفوذ اجتماعی و مذهبی داشت. دوران کودکی من با پرفسور رضا و برادر بزرگش گذشته و مقطع ابتدایی و بخشی از دبیرستان را در رشت با هم همکلاس بودیم، اما او به تهران رفت و وارد دانشکده فنی شد.

پدر ویراستاری نوین ایران با بیان اینکه در آن دوران دو دانشکده فنی و حقوق آزمون ورودی داشتند، گفت: پرفسور رضا امتحان ورودی داد و در رشته برق درس خواند و فارغ التحصیل شد. او بعد از خدمت سربازی در همان دانشکده ای که درس خوانده بود تدریس کرد.

سمیعی با اشاره به علاقمندی پرفسور رضا به رشته تحصیلی اش، تصریح کرد: در گیلان در مقطع متوسطه تنها دو رشته علمی و ادبی آن هم در دو شهر رشت و انزلی وجود داشت و لذا پرفسور رضا رشته علمی را انتخاب کرد، اما زمانی که در تهران درس می خواند علاقه شدیدی به ادبیات و زبان فارسی پیدا کرد؛ به گونه ای که غزل های حافظ را از بر بود و با خود زمزمه می کرد.

وی با بیان اینکه پرفسور رضا در ورزش نیز ممتاز بود، خاطرنشان کرد: امروز دانشجویان باید با الگو قرار دادن پرفسور رضا در همه عرصه ها و زمینه ها حضوری فعال و درخشان داشته باشند و از داشته های علمی و فرهنگی خود استفاده کنند.

پدر نویراستاری نوین ایران، پرفسور رضا را یک شاعر دانست و تاکید کرد: او سرشار از عاطفه و احساس بود و به وطن عشق می ورزید و در کنار مراتب والای علمی، انسانی متعالی بود.

سمیعی به دوران ریاست پرفسور رضا در دانشگاه تهران اشاره و گفت: زمانی که پرفسور رضا به کشور بازگشت با فضای دانشگاهی ایران آشنا نبود، زیرا سال ها در خارج از کشور زندگی و با الگوهای دانشگاهی آمریکا تدریس کرده بود.

وی با بیان اینکه چهره های فرهیخته و فرهنگی بعد از انقلاب بیشتر مورد توجه قرار گرفتند، اظهار کرد: پرفسور رضا نخستین عضو افتخاری فرهنگستان زبان و ادب فارسی است و چهره ماندگار سال شد.

به گزارش ایسنا، پرفسور سیروس امیری نیز در این مراسم به بیان خاطراتی از پرفسور رضا پرداخت.

انتهای پیام