مژگان جاریانی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اینکه با توجه آمارهای پزشکی قانونی و وزارت بهداشت در سال ۹۷ میزان خودکشی نوجوانان در ایران ۲۰ درصد بوده است، اظهار کرد: این رقمی بسیار نگران کننده است.

وی با اشاره به اینکه بیشتر جوانانی که دست به این کار می زنند در سطح تحصیلات ابتدایی و راهنمایی هستند و خودکشی در میان دانش آموختگان لیسانس و بالاتر کمتر رواج دارد، عنوان کرد: بیماری‌ها و اختلال‌های مربوط به بهداشت روان، اضطراب و افسردگی، متغیرهای ژنتیکی، بحران بلوغ، تغییرات هورمونی، بیماری‌های جسمی و دردهای مزمن، ضعف عزت نفس، احساس ناامیدی و ناتوانی، فقدان و یا بحران در هویت و شناخت خود، آشفتگی در هویت جنسی، کنترل تکانه‌ای ضعیف و  ... ازجمله عوامل خودکشی در جوانان است.

جاریانی ادامه داد: بسیاری عوامل دیگر نیز در تقویت انگیزه خودکشی در نوجوانان موثرند که از جمله آن‌ها می‌توان به «سطح بالای استرس و فشار برای موفقیت، ترس از تحقیر، خودبینی، انعطاف‌ناپذیری، درک ناپخته از مرگ، گرایش به عرفان‌های کاذب، فقدان مهارت‌های سازگاری و تاب آوری برای حل مسئله، تصمیم‌گیری، کنترل خشم، حل تعارض، همچنین وجود پیشینه خانوادگی در زمینه خودکشی» اشاره کرد.

عوامل اجتماعی موثر در افزایش میزان خودکشی در میان نوجوانان

این روانپزشک بااشاره به اینکه یکی از عوامل خودکشی در میان جوانان و نوجوانان نداشتن چشم‌اندازی روشن برای آینده و معضلات اساسی اجتماعی است، عنوان کرد: در کشوری که میلیون‌ها جوان هیچ امیدی به داشتن شغل، حد معینی از رفاه، تامین اجتماعی و آزادی‌ ندارند، افزایش آمار خودکشی چندان جای تعجب ندارد.

وی افزود: آسیب‌های اجتماعی می‌تواند از فشاری که معضلات گوناگون در جامعه‌ای مانند ایران بر والدین وارد می‌کنند، مستقیم و غیرمستقیم به نوجوانان منتقل شود و آنها را در دریای ناامیدی غرق کند، معضلاتی که کانون خانواده‌ها را از هم پاشیده و به همراه آن زندگی فرزندان را متلاشی می‌کند.

جاریانی ادامه داد: رواج خشونت در جامعه که سیاست‌های حکومت در آن نقش تعیین کننده دارد نیز از عوامل آسیب‌های روانی به همه آحاد جامعه و در نوک این هرم به نوجوانان و جوانان است.

این روانپزشک تاکید کرد: وجود زمینه‌های افسردگی در محیط زندگی و خانواده، تغییرات ساختاری در خانواده در قالب طلاق، مرگ و ازدواج مجدد، وضعیت ضعیف اقتصادی، اجتماعی و تحصیلی، بیکاری و فقدان شغل، ضعف در زمینه همبستگی‌های خانوادگی، سبک‌های فرزندپروری نامناسب، تعاملات آسیب‌دیده بین والدین و فرزندان، گرایش به مصرف مواد، تجربه خشونت، روابط ضعیف با همسالان و چندین متغیر دیگر از جمله تاثیرپذیری از رسانه‌ها از جمله عواملی بوده که ممکن است موجب گرایش نوجوانان به خودکشی شود.

وی با اشاره به اینکه آمار خودکشی در ایران به صورت منظم و دقیق ارائه نمی‌شود، تصریح کرد: با این همه آمار وزارت بهداشت نشان می‌دهد که ایران یکی از کشورهایی است که به شدت از این معضل رنج می‌برد.

جاریانی ادامه داد: سازمان بهداشت در تازه‌ترین آمار خود گفته در کشورهای مرفه رقم خودکشی ۱۱.۵ نفر در هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت این کشورها بوده است.

این روانپزشک با اشاره به نقش حمایت‌های اجتماعی و نهادهای حمایت‌گر و مشاوره‌ای، گفت: زمانی که نشانه‌های بارزی از تمایل به خودکشی در نوجوان دیده می‌شود، تامین هرگونه حمایت کارشناسانه و حتی به سادگی، بذل توجه  و ملاطفت از جانب یک دوست می‌تواند نقش تعیین کننده داشته باشد.

انتهای پیام