پس از انقلاب صنعتی که در غرب اتفاق افتاد، صاحبان سرمایه و کارخانجات شروع به تبلیغات گسترده‌ در زمینه‌ اشتغال زنان کرده و سعی کردند آنان را از کار در خانه به کار در بیرون تشویق کنند تا نیروهای کار ارزان‌تری نسبت به مردان برای خود فراهم سازند. در نتیجه زنان بسیاری روانه‎‌ی بازار کار شدند، حال اینکه همچنان به تنهایی وظایف کار در خانه را به دوش کشیده و در انتها در ازای کار مساوی، دستمزدی به مراتب پایین‌تر از همتایان مرد خود دریافت می‌کردند.

در ایران نیز زنان به مرور زمان به دلیل پیشرفت جامعه، تقسیم کار، تخصصی شدن مشاغل و نیز عزم جمعی زنان برای دستیابی به استقلال مالی و رهایی از سیطره‌ی مردان، وارد بازار کار شدند.

زنان روستا از گذشته تا الان از هرطریقی از کشاورزی تا دامداری، از ورود به صنایع دستی تا کار در مزرعه در امرتوسعه اقتصادی پا به پای مردان در تلاش بوده و در چرخه‌ اقتصادی کشور سهم به سزایی دارند و براساس ضرب المثل کار نشد ندارد؛ برای کسب رزق حلال از گذشته تاکنون همپای خانواده شدند.

سال‌ها گذشت و جامعه فهمید باید کار را به کاردان سپرد؛ پس کارهایی که از عهده زنان برمی‌آمد را تنها به آنان سپرد، کارهایی که از عهده زنان بهتر برمی‌آمد و با ظرافت‌های زنانه به موفقیت نزدیک تر می‌شد.

مشارکت زنان در صنایع دستی بسیار بیشتر از سایر صنایع بوده و گفته می‌شود که بین ٧۵ تا ٨٠ درصد محصولات صنایع دستی توسط دستان هنرمند زنان ایرانی تولید می‌شود. صنایع دستی در خراسان جنوبی نیز با دست زنان روستایی عجین شده، دستی که سعی دارد گرهی از زندگی بگشاید و رزقی حلال به دست آورد. 

زنان روستایی با ورود به بیش از ۱۵۰ رشته در حوزه صنایع دستی فعالیت می‌کنند، آوازه جهانی دارند و اینروزها کار دستشان در روستاهای دورافتاده تولید می‌شود و هنرشان در خارج از مرزها به فروش می‌رسد.

بانوان روستایی خراسان‌جنوبی از زمان‌های دور علاوه بر کشاورزی و دامداری و کارهای منزل به تولید صنایع دستی از جمله فرش، گبه، گلیم و پارچه‌های سنتی مشغول‌ هستند.

پارچه‌بافی توانسته اقتصاد خانواده‌ها را تأمین و خشک‌سالی‌ها را جبران کند و مردم این روستا از  این طریق توانستند زندگی‌شان را سروسامان بدهند.

هنوز در برخی از روستاهای خراسان جنوبی صداهای ابزارآلات که در ایام قدیم توسط آن هنر دست بانوان رقم خورده و کسب روزی می‌شد رونق دارد و مادرانی هستند که با هنر دستان خود تولیداتی رقم می‌زنند که آوازه آن در کشور و جهان پیچیده است.

تولید پارچه‌های سنتی با قدمت ۲۰۰ ساله در خراسان‌جنوبی مدتی به فراموشی سپرده شده بود ولی اکنون چند سالی است که با تلاش زنان روستای خراشاد احیا شده و در بین تمامی بانوان روق یافته و در هر همه خانه‌ای در این روستا دار پارچه بافی وجود دارد.

فعالیت ۲۳۸ صندوق اعتبارات خرد زنان روستایی در خراسان جنوبی

نفیسه نخعی، مدیرکل امور زنان و خانواده استانداری خراسان جنوبی به ایسنا گفت: ۲۳۸ صندوق خرد روستایی و عشایری ویژه بانوان در خراسان جنوبی فعال است.

وی با بیان اینکه خراسان جنوبی تنها استانی است که اتحادیه تعاونی و روستایی بانوان دارد، افزود: بالغ بر ۵ میلیارد تومان سرمایه این صندوق‌هاست که نقش ارزنده‌ای در ایجاد اشتغال بانوان روستایی و عشایری استان داشته است.

مدیرکل امور زنان و خانواده استانداری خراسان جنوبی با بیان اینکه بافندگی یکی از مشاغل اصلی بانوان روستایی است، گفت: در حال حاضر ۵۰ هزار بافنده به ‌صورت تمام‌وقت، پاره‌وقت و فصلی به شغل قالیبافی اشتغال دارند که ۸۵ درصد این بافندگان را بانوان تشکیل می‌دهند.

نخعی ادامه داد: صندوق حمایت از توسعه فعالیت‌های کشاورزی زنان روستایی در شهرستان‌های خوسف، سرایان و درمیان از تجمیع صندوق‌های خرد تشکیل شده است.

مدیرکل امور زنان و خانواده استانداری خراسان جنوبی بیان کرد: طرح آموزش تا اشتغال رشته گلیم‌بافی با محوریت اشتغال بانوان روستایی در شهرستان درمیان به صورت پایلوت اجرا می‌شود.

نخعی اظهار کرد: با توجه به شرایط اقلیمی استان و ضرورت توسعه مشاغلی غیر از کشاورزی، توجه به صنایع دستی و مشاغل خانگی به خصوص در سطح روستاها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

وی یادآور شد: در این طرح، بانوان مستعد این شهرستان پس از شناسایی مورد آموزش قرار گرفته و پس از تولید، اشتغالزایی و بازاریابی برای فروش محصولات، از دیگر اهداف این طرح است.

انتهای پیام