علیرضا نبی امروز در اولین همایش ملی برنامه درسی و اشتغال که به صورت آنلاین برگزار شد، با اشاره به اینکه دانشگاه فرصتی برای کارآفرین شدن است، اظهار کرد: ما باید از دانشگاه به اشتغال برسیم و داستان مهمی است زیرا دانشگاه که محلی برای علم، کسب دانش، فهم، شعور و دانایی است، رسیدن دانشجویان را به اشتغال بسیار مبارک‌تر می‌کند.

وی افزود: در اقتصاد لیبرال و غربی‌ها تنها رسیدن ملاک موفقیت است اما در فرهنگ غنی ایرانیان، چگونه رسیدن مهم است. زمانی که کسب و کار راه می‌اندازیم، گویی سفره را پهن و روزی خدا را بین افراد تقسیم می‌کنیم. اشتغال یعنی از خودگذشتگی، ایثار، نوع‌دوستی، عمل، غیرت و شرف که بسیاری از این موارد می‌تواند ما را در اشتغال تربیت کند. افرادی که اهل کسب و کار هستند، روح قوی و قدرتمندی دارند که می‌توان مسائل زیادی را از آن‌ها یاد گرفت.

این کارآفرین ملی تصریح کرد: دانشجویان باید اشتغال را جدی بگیرند چراکه با درس خواندن می‌توانند متناسب با آن رشته ایده خود را به محصول تبدیل کنند و در راستای آن به کارآفرینی روی آورند. زمانی مشکلات حل می‌شود که بدانید انگشت اشاره شما که به سمت فرد مقابل است، همزمان سه انگشت دیگر به سمت خودتان است و یک به سه مقصر هستید و دیگران را در زمینه‌های مختلف مقصر ندانید. 

وی عنوان کرد: دانشجویان باید این کشور را بسازند و به قله‌های عزت، توانمندی و آبادانی برسانند. امروز تولید است که در دنیا برنده و بازنده جنگ اقتصادی را مشخص می‌کند. افراد با صادرات محصول خود می‌توانند اشتغال و صلح را همزمان با هم داشته باشند. کشور ما در مقطع بسیار حساسی قرار دارد، بنابراین باید برای انسانیت حرکت کرد تا به نتایج مطلوبی در کشور رسید.

نبی خاطرنشان کرد: بنده معتقدم که ساختن یک ارزش به شمار می‌آید و تولید و آبادانی نیاز امروز وطن است. بنابراین به هر کیش، آیین و مسلکی که هستید به اشتغال فکر کنید حتی اگر یک نفر را سر سفره خود بگذارید و روزی حلال به دست آورید. ممکن است عده‌ای از جمله من خرسند نشوند اما از نگاه من دانشگاه مانند حرم است. استادی که پای تخته درس می‌دهد مانند خادم امام رضاست که ایستاده و به دیگر زائران خدمت‌رسانی می‌کند. 

این کارآفرین ملی اظهار کرد: همچنین اگر بگوییم سنگ‌های حرم مطهر امام رضا(ع) مقدس هستند به نظر من آجرها و زمین دانشگاه‌ها هم مقدس است چراکه تنها یک راه وجود دارد تا بر جهل، تاریکی، نابودی و جنگ غلبه کرد و آن راهی نیست جز اینکه چراغی روشن کنیم و علمی بیفزاییم و در قلب و روح یک انسان آشتی و صلح حاکم کنیم.

انتهای پیام