افشین ابراهیمی گفت: آبراهه‌های مجموعه میراث جهانی پاسارگاد از مهم‌ترین شواهد وجود باغ‌های شاهی در این محوطه است که به دلیل کارکرد ویژه در جمع‌آوری و هدایت‌بخشی آب‌های حاصل از بارندگی به‌طور مستمر مورد پایش قرار می‌گیرند.

به گزارش ایسنا به نقل از سایت میراث جهانی پاسارگاد، ابراهیمی ادامه داد: طی سالیان گذشته برای دفع هر چه سریع‌تر آب باران و جلوگیری از ماندگاری رطوبت در آبراهه‌ها که شدیدترین صدمه‌ها را متوجه بقایای معماری موجود می‌کند، سه حلقه چاه جذبی به عمق پنج ‌تا هفت متر با رعایت فاصله مناسب از این کانال‌ها حفر شده است.

مدیر پایگاه میراث جهانی پاسارگاد با اشاره به این‌که این چاه‌ها به حفاظت و در امان ماندن آثار کمک زیادی کرده است، بیان کرد: ولی این چاه‌ها در برابر بارش‌های سهمگین سال گذشته، جدا از این‌که بر اثر آب شستگی و ریزش، متحمل خسارت شد، توان تخلیه همه آب‌ها را نیز نداشت، به همین منظور از نیمه آبان‌ امسال برنامه‌ای برای مهار آب‌های سرگردان در محدوده آبراهه‌ها به اجرا گذاشته شد.

او گفت: این برنامه شامل ‌ترمیم دهانه چاه‌های قبلی از طریق تعویض مصالح تخریب‌ شده و متراکم‌سازی خاک اطراف و همچنین اضافه‌ کردن چاه‌های جدید است که در این چاه‌ها که عمقی بین پنج‌ تا هفت متر دارند برای تخلیه بهتر آب، عملیات کول‌گذاری به نحوی انجام‌ شده که در فواصل بین هر پنج حلقه کول، یک ردیف آجر چیده شده و این شیوه در تمام طول چاه از چپ تا دهانه تکرار شده است.

ابراهیمی اضافه کرد: انتقال آب از آبراهه‌ها به درون چاه‌ها توسط لوله‌هایی به قطر ۱۰ اینچ انجام می‌شود و فاصله هر کدام از چاه‌ها تا آبراهه‌ها نیز حدود ۱۰ متر در نظر گرفته‌ شده که در مورد آبراهه‌ها، پیش‌بینی برنامه‌های حفاظتی دیگری نیز انجام‌ شده که در زمان مناسب به اجرا گذاشته خواهد شد.

انتهای پیام