عصمت بهرامی، مادر شهید سعید قدوسینژاد در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: پسرم از آغاز جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، عضو بسیج بود و اعلامیهها را بهصورت پنهانی در خرابهای پشت خانهمان پنهان میکرد و شبها همراه با دوستانش آنها را پخشکرده و به دیوار خیابانها میچسباند.
او اضافه کرد: پسرم میگفت به دلیل اینکه همه به جبهه میروند، من هم باید بروم و به همین دلیل بعد از گذراندن ۳ ماه دوره آموزشی، همراه با دوستانش عازم جبهه شد و پس از ۲۳ روز در عین خوش، روستایی از توابع بخش دشت عباس شهرستان دهلران به شهادت رسید.
مادر شهید قدوسینژاد گفت: هنگام تشییع ۳۷۰ شهید در آبانماه ۱۳۶۱، من ماههای آخر بارداری را میگذراندم و اطلاعی از شهادت پسرم و حضورش در میان آن شهدا نداشتم و به همین دلیل هم در خاکسپاری پسرم نیز حضور نداشتم. در آن زمان دوشنبه هر هفته اسامی شهدا از رادیو اعلام میشد و پسرم اسمش را از سعید به محمد تغییر داده بود که در صورت شهادت، من متوجه این خبر نشوم و وصیت کرده بود که پس از زایمان مادرم، خبر شهادتش را به من بدهند.
او خاطرنشان کرد: پس از شهادت سعید، همه اقوام و فامیل به خانه ما میآمدند ولی به دلیل وصیت پسرم، مادرم به آنها اجازه ورود به خانه را نمیداد، ولی من احساس میکردم که اتفاقی افتاده و حالم بد شد و من را به بیمارستان بردند. همانجا بود که دکتر به خانوادهام گفت که باید من را بهجایی ببرند که متوجه خبر شهادت سعید نشوم و به همین دلیل من را به خانه مادرم بردند.
خانم بهرامی ادامه داد: با توجه به احساسی که از وقوع یک اتفاق در دل داشتم وقتی به خانواده میگفتم حتماً پسرم به شهادت رسیده، همه با من دعوا کرده و منکر این اتفاق میشدند و میگفتند دوست داری که مادر شهید باشی؟ ولی من احساس کرده بودم که این اتفاق افتاده است و وقتی پرسیدم که سعید را در کجا خاک کردهاند، آنها متوجه شدند که من از این موضوع خبردارم.
این مادر شهید با بیان اینکه پسرِ من قطرهای از دریای شهدا بود، یادآور شد: همانگونه که یاد و خاطره ۷۲ تن از یاران امام حسین(ع) بعد از ۱۴۰۰ سال زنده نگهداشته شده است، باید در زنده نگهداشتن یاد و خاطره شهدای ۸ سال دفاع مقدس نیز کوشید و موضوع تشییع ۳۷۰ شهید اصفهان باید نسل به نسل به آیندگان منتقل شود تا بدانند در یک روز در اصفهان این تعداد شهید تشییع شدهاند.
انتهای پیام
نظرات