حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسین رضازاده شامگاه گذشته، ۲۸ آذرماه در نشست کنش‌گری حوزه علمیه و روحانیت در عرصه انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری در شهرکرد با بیان اینکه تربیت سیاسی و اجتماعی حوزویان اعم از استاد، طلبه، مبلغ، کادر و... بسیار حائز اهمیت است، اظهار کرد: بزرگترین غصه‌های تاریخی ما مربوط به مسئله عدم شناخت صحیح میدان است و اگر ندانیم در چه موقعیتی هستیم و چه باید کنیم، ممکن است تصمیم خطایی را اخذ کنیم که به داشته‌های سنتی ما ضربه خواهد زد لذا روحانیت باید در جنبه‌های علم و تقوا و نیز سیاسی و اجتماعی خود را مجهز کند. 

رضازاده با تأکید بر اینکه فهم سیاسی روحانیت مفهومی عمیق دارد که نباید به گفتمان عمومی و روزمره دم دستی تبدیل شود، توضیح داد: بلای خانمان‌سوز برای مفاهیم عمیق موجود در کتاب و سنت این است که به حرف‌های روزمره و دم‌دستی و پلاکاردی تبدیل شود و چقدر انسان غصه می‌خورد که حرف‌ها و مفاهیم عمیق تبدیل به حرف‌های شعاری شود.

وی با یادآوری اینکه باید باور کنیم در یک مواجهه تاریخی با جریان باطل قرار داریم، افزود: چگونه باید خودمان را از شعارزدگی خارج کنیم و با جدیت خود را در وسط میدان مبارزه ببینیم؟ به نظرم پاسخ به این پرسش نیازمند تفکر است زیرا شعارزدگی و روزمرگی ما را از رسیدن به عمق مفاهیم باز می‌دارد؛ امروز متأسفانه دشمن ما را در شرایطی قرار داده است که گاه افرادی در میانه راه خسته می‌شوند، کم می‌آورند و شبهات آنان را از پای در می‌آورد.  

رضازاده با نقل فرازی از خطبه ۱۷۳ نهج‌البلاغه که حضرت فرمودند «وَ لاَ یَحْمِلُ هذَا الْعَلَمَ إِلاَّ أَهْلُ الْبَصَرِ»، بیان کرد: در مبارزه با دشمن بصیرت لازم است تا جبهه مقابل را ببینیم و بشناسیم و اهل استقامت و ماندن پای کار باشیم و اینها حرف‌های از نان شب واجب‌تر برای حوزه علمیه است که نباید بی‌تفاوت باشد زیرا امروز بی‌تفاوتی حوزه در قبال مسائل برابر با موضع‌گیری است یعنی اگر بی‌تفاوت باشد به مفهوم موضع‌گیری به نفع یک جریان باید تلقی شود.

مدیر دفتر امور اجتماعی و سیاسی حوزه‌های علمیه کشور تأکید کرد: حوزه علمیه حد وسطی ندارد یعنی یا باید پای کار حق باشد و بایستد و با افتخار از اسلام و انقلاب دفاع کند و یا اگر پای کار نباشد، بی برو برگرد در اردوگاه باطل قرار دارد. دفتر اجتماعی سیاسی حوزه وظیفه دارد که تربیت و فهم سیاسی در درون حوزه‌های علمیه شکل بگیرد، رواج یابد و عمیق شود.

رضازاده تأکید کرد: روحانیت اگر در ساحت فهم سیاسی کوتاهی کند، توانایی امامت جامعه را از دست خواهد داد زیرا حوزه علمیه صرفاً یک مرکز آموزشی مانند این آموزشگاه زبان یا آن آموزشگاه رایانه نیست، حوزه علمیه همچنین مسجد یا هیئت نیست که آدم‌های خوب و با اخلاق را تربیت کند، بلکه مرکز پرورش امامان جامعه است و این سخن که «العلماء ورثة الانبیاء» رسالت بزرگی است که حوزویان بر عهده دارند.

وی بیان کرد: مشکلات از جایی آغاز می‌شود که این نگاه راهبردی به حوزه که محل تربیت امامان جامعه است، عوض شود، حوزه آموزش می‌دهد و اخلاق و تربیت را می‌آموزد اما اینها مقدمه است تا افراد برای امامت جامعه ورزیدگی پیدا کنند. اگر حوزه علمیه در این هدف ناکام باشد و امام و راهبر جامعه تولید نکند تا در کنش‌گری سیاسی و اجتماعی نقش بیافریند، جریان‌های رقیب جای خالی حوزه‌ها را پُر خواهند کرد یعنی امام می‌سازند و به جامعه معرفی و راهبری می‌کنند.

رضازاده با بیان اینکه در برهه‌هایی از تاریخ کشور این نیروسازی و پُر کردن خلأ امام جامعه از سوی جبهه باطل اتفاق افتاد، گفت: باید شب و روز سجده شکر به جای بیاوریم که انقلاب اسلامی این رویه باطل را به مسیر حق تغییر داد و این انقلاب باعث شد تا مسیر غلط چند ساله اصلاح شود و فرایندی که می‌رفت تا اسلام دچار اندراس شود و دیگر نتواند قد علم کند، متوقف شد. 

این مدرس حوزه علمیه تأکید کرد: فضای قبل از انقلاب اسلامی گویاست و اینها را باید یادآوری و تواصی به حق و تواصی به صبر کنیم و این با هم سخن گفتن و رد و بدل کردن حرف‌ها خیلی مهم است؛ امروز روحانیت باید دل قرص و محکم داشته باشد و در برابر «وَزُلْزِلُوا زِلْزَالًا شَدِیدًا» (احزاب/۱۱) تکان نخورد زیرا حلقه بلا تنگ می‌شود تا جایی که به تعبیر قرآن کریم، انبیای الهی به آسمان نگاه می‌کردند و ندای «مَتَیٰ نَصْرُ اللَّهِ» سر می‌دادند. باید مؤمن به تعبیر امیرالمؤمنین(ع)، «کَالجَبَلِ الرّاسِخِ لاتُحَرِّکُهُ العَواصِفُ» یعنی همچون کوهی استوار باشد که بادهای تند او را تکان نمی‌دهند.

رضازاده با اشاره به اینکه قبل از انقلاب اسلامی دین در معرض زوال بود، توضیح داد: جولان جریان‌های فکری باطل نظیر مارکسیسم در این دوران قابل مشاهده است و دورنمایی جز زوال شریعت نداشت لذا اینکه امام خمینی(ره) در سال ۴۲ فریاد می‌زدند «علمای اسلام به داد اسلام برسید» یک شعار هیجانی نبود بلکه اصل مطلب بود. امام رضا(ع) بر طبق سند معتبر در حدیثی با این مضمون فرمودند که اگر دیدید به مرزهای اسلامی حمله‌ور شده‌اند دفاع کنید حتی اگر ذیل دولت باطل هم باشد، زیرا اگر اسلام مندرس شود ذکر و نام پیامبر(ص) مندرس خواهد شد.

وی با بیان اینکه اگر روحانیت فضا را پر نکند جریان‌های رقیب جایگزین خواهد شد، افزود: جریان رقیب اگر جای ما را بگیرد، حوزه منزوی خواهد شد و حوزه اگر حضور قوی در عرصه اجتماعی و سیاسی پیدا نکند رو به انزوا خواهد رفت و این‌گونه، هویت سیاسی و اجتماعی طلبه آسیب خواهد دید، طلبه در حوزه احساس مفید بودن و تأثیرگذاری نخواهد داشت و نمی‌تواند ادامه دهد که اینها نیاز به آسیب‌شناسی دقیق دارد.

مدیر دفتر امور اجتماعی و سیاسی حوزه‌های علمیه کشور با تأکید بر اینکه انتخابات مسئله بسیار مهمی است، بیان کرد: مهم‌تر از انتخابات اثر اجتماعی و سیاسی این رویداد مهم در حوزه‌های علمیه است، انتخابات یک مانور است برای آنکه نیروهایمان را بیابیم، سازماندهی کنیم، خلاقیت و ابتکارات اساتید و طلاب را به‌کار بیندازیم، برای کار جمعی و تشکیلاتی، به خط زدن و ایجاد تحول تبلیغ کنیم و توانمندی ارتباط با قشر خاکستری را در جریان این اتفاق، تمرین کنیم.  

رضازاده با تأکید بر اینکه انتخابات بستری برای بازگرداندن ورق ناامیدی است، توضیح داد: می‌توان امید را در فضای عمومی جامعه دمید به شرط آنکه خودمان ناامید نباشیم و بلکه توانمند شویم؛ در ستاد حوزه‌های علمیه طرح‌های خوبی در این راستا آماده شده است که به این استان نیز ارائه می‌شود.

وی با تأکید بر اینکه رویکرد کلی در انتخابات باید به سمت فعالیت‌هایی پیش برود که از مخاطبان سنتی یک گام فراتر برویم و قشر خاکستری را نیز پوشش دهیم، گفت: طرح‌ها و برنامه‌هایی باید دیده شود که قشر خاکستری جامعه را هم ببیند و جا دارد طلاب و اساتید هم به‌صورت مباشری وارد تعامل شوند و هم با سرحلقه‌ها ارتباط گرفته شود تا پیام حوزه را به مخاطبان خودشان منتقل کنند؛ در این راستا انجام کارهای گروهی و اندیشه‌ورزی و ایده‌پردازی برای ارائه و عملیاتی ساختن طرح‌ها بسیار موضوعیت دارد.

رضازاده مناسبت‌های ملی و مذهبی را فرصت خوب انتقال حرف انقلاب و دفاع از مبانی و به‌ویژه تبیین برای حضور حداکثری در انتخابات برشمرد و افزود: اعیاد رجبیه و شعبانیه در پیش است و جا دارد از ظرفیت مواکب با همکاری مجموعه‌های دولتی و مردمی و خیران استفاده شود و جشن‌های خیابانی راه‌اندازی شود. یعنی به جای برپایی برنامه‌ها در مساجد از فضای شهرها و روستاها برای برگزاری برنامه‌های این مناسبت‌ها استفاده شود و طلاب با قشر عام مردم و اقشار گوناگون از کودک و نوجوان و... مواجهه داشته و برنامه‌های خود را اجرا کنند. 

وی با اشاره به مبحث رأی اولی‌ها، تصریح کرد: خوب است که به‌ویژه حوزه علمیه خواهران اجرای طرح «جشن تکلیف سیاسی» در حوزه‌های علمیه و با همکاری آموزش‌وپرورش را برنامه‌ریزی کنند و دختران و پسران رأی اولی در نشست‌های تبیینی شرکت داده شوند. اگر این موضوع برای نوجوانان و جوانان به خوبی تبیین شود و به فهم سیاسی برسند، هم شاهد مشارکت آنان و هم ترغیب دوستان و خانواده‌های آنها برای مشارکت در انتخابات خواهیم بود. 

رضازاده در پایان با تأکید بر اینکه دستاوردها باید به مردم گفته شود، گفت: می‌توان با یک برنامه‌ریزی خوب، اقشار خاکستری جامعه را در بین آحاد مردم در مشاغل و اصناف گوناگون به نفع دین و ارزش‌های اسلامی و انقلابی فعال کرد تا آنان مبلغ دین برای جامعه مخاطب خود باشند و ما نیازمند این میان‌برها و فضاسازی‌ها هستیم.

انتهای پیام