به گزارش ایسنا و به نقل از «ساینس»، «بیل آکمن» (Bill Ackman) مدیر یک صندوق پوشش ریسک است که تخمین زده می‌شود ارزشی معادل ۴ میلیارد دلار داشته باشد. این میلیاردر آمریکایی پیش از این به دنبال برکنار کردن رییس مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) بود و اکنون می‌گوید که در حال راه‌اندازی تحقیقات گسترده در مورد سرقت علمی «سالی کورنبلوث» (Sally Kornbluth) رییس ام آی تی و تمام اعضای علمی و اعضای هیئت‌مدیره این دانشگاه است. کورنبلوث؛ استاد سابق دانشگاه دوک بود، یک سال پیش رییس ام آی تی شده و آکمن از هفته‌ها قبل خواستار اخراج یا استعفای او است.

در روزهای اخیر پایگاه خبری آمریکایی «بیزینس اینسایدر» (Business Insider) افشا کرد که «نری آکسمن» (Neri Oxman) هنرمند و معمار آمریکایی اسرائیلی و همسر بیل آکمن که دکترای خود را در محاسبات طراحی از ام آی تی گرفته است، در رساله دکتری خود مرتکب سرقت علمی شده است. در مقالات منتشرشده بیزینس اینسایدر در چهارم و پنجم ژانویه (۱۴ و ۱۵ دی‌ماه)، عنوان شده که رساله دکترای آکسمن در سال ۲۰۱۰ و سایر نوشته‌های دانشگاهی او شامل چندین سطر است که به طور قابل توجهی از منابع دانشگاهی دیگر و یا ویکی‌پدیا بدون ارجاع مناسب برداشته شده‌اند.

افشاگری بیزینس اینسایدر باعث شد که آکمن روز جمعه در شبکه اجتماعی «ایکس» (توییتر سابق) اعلام کند که می‌خواهد تحقیقاتی را در مورد سرقت علمی رییس دانشگاه ام آی تی و تمام اعضای علمی و اعضای هیئت‌مدیره این دانشگاه شروع کند.

طرح این موضوع پس از آن انجام شد که آکمن در هفته‌های گذشته حرکتی را در رسانه‌های اجتماعی رهبری کرده بود که به کناره‌گیری «کلودین گی» (Claudine Gay) رییس دانشگاه هارواد در هفته گذشته، کمک کرده بود. آکمن تا حدی از رییس دانشگاه هاروارد به دلیل سرقت علمی انتقاد کرده بود و پس از استعفای او شکایت کرد که او به دلیل مسائل جدی سرقت علمی نباید اجازه داشته باشد که در دانشگاه هاروارد بماند.

آکمن ششم ژانویه (شنبه ۱۶ دی‌ماه) در پستی در ایکس نوشت: «آیا ما نباید در هاروارد نیز به درستی علمی و یکپارچگی علمی بپردازیم؟ ییل، پرینستون، استنفورد، پن، دارتموث چطور؟ شما نکته را متوجه شدید».

برخی تهدید آکمن را بخشی از «اسحه‌سازی» فزاینده از موضوع سرقت علمی نامیده‌اند به این معنی که موضوع سرقت علمی در حال تبدیل شدن به اسلحه است. بر همین اساس «ساینس اینسایدر» به بررسی و توضیح این دعوای غیرمعمول دانشگاهی و امکان‌سنجی و ارزش بررسی سرقت علم هزاران فرد دانشگاهی پرداخته است.

*این اتفاق‌ها چرا رخ می‌دهند؟

این موضوع با یک جلسه استماع کنگره در پنجم دسامبر ۲۰۲۳ در مورد یهودی‌ستیزی آغاز شد که در آن «گی» (Gay)، «کورنبلوث» (Kornbluth) و «الیزابت مگیل» (Elizabeth Magill)؛ رییس وقت دانشگاه پنسیلوانیا در مورد این‌که آیا دانشجویانی را که در دانشگاه‌هایشان خواستار نسل‌کشی علیه یهودیان هستند، تنبیه خواهند کرد یا خیر؛ پاسخ قانونی دادند. به دنبال این موضوع موج خشمی از سراسر طیف سیاسی مقابل که آکمن نیز جزو آن بود شروع شد و ظرف چند ساعت خواستار استعفای آن‌ها شدند. «مگیل»؛ رییس دانشگاه پنسیلوانیا چهار روز بعد از آن استعفا داد. «گی» نیز که اولین سیاه پوستی بود که ریاست دانشگاه هاروارد را بر عهده گرفته بود، به نظر می‌رسید آماده مقاومت در برابر واکنش متقابل است؛ اما دوم ژانویه پس از اینکه «واشنگتن فری بیکن» و سایر رسانه‌ها موارد متعددی از سرقت علمی در رساله او در سال ۱۹۹۷ و انتشارات دانشگاهی او نشان دادند، استعفا داد. بلافاصله پس از استعفای گی؛ به نظر می‌رسید که آکمن تصمیم خود را به حذف کورنبلوث معطوف کرده است و در ایکس نوشت :«تو هم سالی؟»

بیل آکمن کیست و چه ارتباطی با علم دارد؟

آکمن سال‌هاست که وارد بحث‌های سیاسی مشابهی شده است. توییت‌های فراوانی منتشر می‌کند و اخیراً به طرح‌های تنوع، برابری و شمول در دانشگاه‌ها حمله کرده است. آکمن ۵۶ ساله است از هاروارد و مدرسه بازرگانی آن فارغ‌التحصیل شده است و  از همان زمان به عنوان مدیر صندوق پوشش ریسک Pershing Square Capital Management که او در سال ۲۰۲۴ تاسیس کرده، ثروت زیادی به دست آورده است. او همچنین موسس بنیاد «پرشینگ اسکوئر» (Pershing Square) است که می‌گوید ۶۰۰ میلیون دلار در گرنت‌ها و سرمایه‌گذاری‌های اجتماعی برای حمایت از اهدافی از جمله پروژه‌های بهداشت جهانی، سازمان‌های غیرانتفاعی مانند «والدین برنامه‌ریزی شده» (سازمانی که مراقبت های بهداشت باروری و جنسی و آموزش جنسی را در آمریکا و در سطح جهان ارائه می دهد)، مراکز بزرگ پزشکی دانشگاهی و حمایت از دانشمندان جوان در مورضوع سرطان در منطقه نیویورک هزینه کرده است.

سال گذشته آکمن اعلام کرد که بنیاد او و یک شریک ناشناس، ۲۵ میلیون دلار در مدت ۵ سال برای کمک به یک زیست شناس مولکولی با نام «دیوید ساباتینی»  (David Sabatini) برای راه‌اندازی مجدد یک آزمایشگاه اهدا می‌کند. ساباتینی توسط موسسه پزشکی «هوارد هیوز» (Howard Hughes) اخراج شده بود. تحقیقاتی توسط بازرسان خارجی انجام شد و مشخص شد که او مرتکب آزار و اذیت جنسی و سوءرفتار شده است. پس از این تحقیقات او مجبور به ترک موسسه تحقیقات زیست پزشکی «وایتهد» (Whitehead) شد. ساباتینی زمانی که ام آی تی فهمید او سیاست روابط جنسی را نقض کرده، از سمت خود در  نیز ام آی تی استعفا داد.

آکمن در سال ۲۰۱۹ با آکسمن، معمار و طراح که در آن زمان در دانشگاه ام آی تی بود، ازدواج کرد. طولی نکشید که آکسمن ام آی تی را ترک کرد و یک شرکت طراحی هم نام خود را تأسیس کرد. پس از اینکه پایگاه خبری بیزینس اینسایدر اولین مقاله خود را منتشر کرد و گزارش داد که آکسمن در رساله خود در چهار مورد بدون استفاده از علامت نقل قول، عبارات دیگر دانشگاهیان را حذف کرده است. پس از آن آکسمن عذرخواهی کرد. او در ایکس نوشت «من این را در گیومه قرار ندادم و این اقدام رویکرد مناسبی برای اعتبار بخشیدن به کار است.» «من از این اشتباهات متاسفم و عذرخواهی می‌کنم».

دومین مقاله بیزینس اینسایدر که در پنجم ژانویه (جمعه ۱۵ دی ماه) منتشر شد، بخش‌هایی از پایان‌نامه و سایر کارهای آکادمیک او را مستند کرد که به نظر می‌رسد بدون ذکر منبع از ویکی‌پدیا برداشته است. همچنین ادعا کرد که او تصویری را بدون ذکر منبعی استفاده کرده است. آکسمن در این مورد اظهار نظری نکرده است.

*آیا می توان کل استادان یک دانشگاه را برای سرقت علمی بررسی کرد؟

کارشناسان سرقت علمی و انتشاراتی که با ساینس‌اینسایدر صحبت کرده‌اند، می‌گویند که شناسایی صدها هزار مقاله پژوهشی و سایر نوشته‌های نزدیک به هزار و ۱۰۰ استاد دانشگاه ام آی تی ، جمع آوری متن کامل (در بعضی موارد پرداخت هزینه برای آن‌ها) و بررسی اسناد از طریق ابزار بررسی سرقت علمی، یک کار عظیم اما امکان‌پذیر است. برای این جستجو ممکن است از ابزار «آی‌تنتیکیت» (iThenticate) استفاده شود که بسیاری از مجلات از آن استفاده می‌کنند و این ابزار می‌تواند حجم زیادی را مدیریت کند. ابزار «آی‌تنتیکیت»، نسخه انتشاراتی ابزار محبوب «ترن‌ایت‌این» (TurnItIn) است که برخی از معلمان برای بررسی نوشته‌های دانش‌آموزان به آن تکیه می‌کنند و بر اساس سطح نگرانی، امتیاز کلی را برای هر سند تعیین می‌کنند.

سپس آن، نمرات باید توسط افراد بررسی شود. «دبورا وبر-وولف» (Debora Weber-Wulff) دانشمند کامپیوتر در HTW برلین که نرم‌افزار شناسایی سرقت علمی را برای بیش ازدهه‌ها آزمایش کرده و متوجه شده است که آن‌ها نقص‌هایی دارند، می‌گوید: شما باید تک تک مواردی را که این ابزار گزارش می‌کند، بررسی کنید تا ببینید آیا آن موضوع می‌تواند سرقت علمی محسوب شود یا خیر.

بررسی‌های انسانی این پیشنهاد آکمن، بسیار وقت‌گیر خواهد بود. «آدام دی» (Adam Day)، مدیر عامل شرکت «کلیر اسکایز» (Clear Skies) که در مورد مقالات تحقیقاتی آنالیز ارائه می‌دهد، می‌گوید: «هر بررسی دستی، بسته به پیچیدگی که دارد، ممکن است چندین دقیقه تا احتمالاً چندین ساعت طول بکشد. بنابراین قطعاً یک چالش لجستیکی وجود خواهد داشت» (آکمن در ایکس نوشت که او به دنبال مشاوره و پیشنهاد کمک برای نحوه انجام کاوشگر خود است که انتظار دارد از هوش مصنوعی برای آن استفاده کند).

«نیکلاس استنک» (Nicholas Steneck)، کارشناس درستی و یکپارچگی تحقیق و استاد بازنشسته تاریخ علم در دانشگاه میشیگان، خاطرنشان می کند: علاوه بر این، چنین بررسی مستلزم تعیین یک تعریف مشخص برای سرقت علمی است. استنک با اشاره به نظرات متفاوت در مورد سرقت‌های علمی توسط «گی» و «آکسمن» می‌گوید: «همچنین باید تعریف کرد که برخی از ادعاهای «کپی کردن» واقعاً چقدر مهم هستند. برای مثال در علوم، انتظار می‌رود که بخش‌های روش در مقالات، تکرار عمدی متن از مقالات پژوهشگران پیشین باشد».

*انجام چنین بررسی در سطح دانشگاه منجر به پیدا شدن چه چیزی می‌شود؟

همه کارشناسانی که با ساینس‌اینسایدر صحبت کردند، موافق بودند که این جستجو احتمالاً به برخی از مقالات حاوی سرقت علمی واقعی می‌رسد. «وبر-وولف» بخشی از گروه کاراگاهان داوطلب است که پس از آن‌که وزیر دفاع کشور آلمان در سال ۲۰۱۱ شغل خود را به خاطر سرقت علمی از دست داد، شروع به آنالیز رساله‌های دانشگاهی در آلمان برای سرقت علمی کردند، می‌گوید که او از بررسی پیشنهادی آکمن استقبال می‌کند. او فکر می‌کند که این کار مشکلات را آشکار می‌سازد و می‌گوید: «خوشحالم که صحبت‌ها در مورد این موضوع در آمریکا آغاز شده است».

اما برخی دیگر تردید دارند که این جستجو ارزش زیادی پیدا کند. «دی» که بررسی‌های سوءرفتار پژوهشی را برای موسسه‌های مختلف انجام داده است، پیش‌بینی می‌کند که دانشگاه‌های سطح بالا مانند هاروارد و ام آی تی «نسبتاً پاک باشند» و «تیم واینز» (Tim Vines)، مدیرعامل شرکت «دیتاسیر» (DataSeer) که ابزارهایی را برای اشتراک‌گذاری داده‌ها توسعه می‌دهد، حدس می‌زند که این جستجو ممکن است «چند صد مقاله مشکوک که توجه جدی‌تری را می‌طلبد» پیدا کند و این پروژه‌ «ممکن است حتی با بودجه نامحدود، ۶ ماه طول بکشد».

*آیا رئیس ام آی تی شغل خود را حفظ خواهد کرد؟

به هر حال در حال حاضر به نظر محتمل است. برخلاف «گی» و «مگیل»؛ «کورنبلوث» در جلسته استماع کنگره اظهار نظر نکرد که فراخوان‌های شفاهی در مورد نسل‌کشی در دانشگاه باید به اقدامات فیزیکی واقعی تبدیل شود تا آزار و اذیت تلقی شود. اعضای هیئت‌علمی و جامعه ام آی تی تا حد زیادی به دفاع از او پرداخته‌اند و هیئت امنای دانشگاه از او حمایت کرده‌  است. در سوم ژانویه کورنبلوث نامه‌ای سرگشاده به جامعه ام آی تی منتشر کرد که هیچ نشانه‌ای از تصمیم او برای رفتن به این زودی‌ها نداشت. این موضوع گام‌هایی را که او برای رسیدگی به درگیری‌ها و تنش‌های دانشگاه پیرامون جنگ اسرائیل و حماس انجام می‌داد از جمله راه‌اندازی کمیته‌ای برای آزادی آکادمیک و آزادی بیان  دانشگاه نشان می‌دهد.

اما آکمن پیگیر است و جیب‌های بزرگی دارد. او ماه گذشته گفت که اخیراً یک اهداکننده حمایت مالی به ام آی تی شده است و «کمک‌های مالی قابل توجه و اضافی» به دانشگاه را در نظر داشته است. در همین حال، اتحادیه فارغ التحصیلان یهودی ام آی تی هفته گذشته کمپینی را برای فشار بر ام آی تی راه‌اندازی کردند و گفتند که مدیریت این دانشگاه در رسیدگی به یهودی‌ستیزی و نفرت در دانشگاه، شکست خورده است. تاکنون، ۵۱ فارغ‌التحصیل یهودی متعهد شده‌اند تا زمانی که راضی شوند که دانشگاه به اندازه کافی پاسخگو بوده است، سالیانه فقط یک دلار به ام آی تی اهدا کنند. آن‌ها نوشته‌اند: «ما نمی‌توانیم به حمایت مالی از ام آی تی ادامه دهیم، در حالی که مدیریت ام آی تی عمداً و دانسته سیاست‌هایی را دنبال می‌کند که محیطی سمی برای جامعه یهودی ایجاد می‌کند».

انتهای پیام