علیرضا مختاری در گفتوگو با ایسنا، اظهار کرد: در عرصه ورزش، قهرمانان و مربیهای بسیاری حضور دارند که میتوانیم با استفاده از این پتانسیلها، افتخارات بیشتری را کسب کنیم. وجود محدودیت مالی و حضور مدیران بدون سابقهای در ورزش، باعث شده است که ما به سمت کمتر دیده شدن حرکت کنیم.
وی ادامه داد: قبل از اعزام به پارا المپیک پاریس در جلسهای صحبت کردم که یکی از چالشهای ما بحث حمایت مالی از جامعه ورزش است. مالیات میتواند علاوه بر کمک کردن به شخص اسپانسر، از جامعه ورزش نیز حمایت کند. اگر ما فقط مالیات را در نظر بگیریم، متوجه میشویم که چقدر در کشور شرکت صنعتی، تولیدی و خدماتی وجود دارد.
این قهرمان پارا المپیک دو ومیدانی با تاکید بر اینکه ورزشکاران باید حامی داشته باشند تا بتوانند در کنار مربی خود رشد کنند، افزود: با دو مدال المپیک، ترم آخر مقطع دکترای مدیریت ورزشی لیسانس تربیت بدنی و ارشد مدیریت راهبردی ورزشی، کاندیدای هیئت دوومیدانی استان اصفهان شدم، اما به دلیل نداشتن سابقه مدیریتی رد صلاحیت شدم. سوال من اینجاست که چرا اصحاب ورزش نباید در بدنه ورزش باشند؟
وی تصریح کرد: ما بالاترین مدال رنک پارا المپیک را کسب میکنیم، اما هیچ نگاه حمایتی در استان اصفهان برای ورزش معلولان وجود ندارد. علی نادری یکی از جانبازان جنگ است که در سال ۲۰۰۴ آتن مدال طلا کسب کرد و دیگر هیچ اسمی از آن به میان نیامد. هنگامی که پس از ۱۶سال بالاترین رنک مدال پارا المپیک را کسب کردم، سه سال بعد به من پاداش دادند.
مختاری اضافه کرد: همیشه در بازیهای پارا آسیایی اینچئون، جاکارتا اندونزی و هانگژو همیشه ۲۰درصد مدالها برای کاروان ایران بوده است، اما در حال حاضر ۲۰درصد مدال پارا المپیک پاریس با سه نقره و دو برنز به اصفهان تعلق دارد.
وی با اشاره به اینکه در استانهای دیگر هیچ ورزشکاری بدون شغل نیست، یادآور شد: آنها از هر نظر حمایت میشوند. ما برای ادامه قهرمانی به تامین بیمه و مسکن نیاز داریم.
این عضو تیم ملی پارا دو ومیدانی بیان کرد: در سال ۱۳۷۲ وارد ورزش والیبال نشسته شدم. در آن سال ۸۰ درصد بازیکنان جانباز بودند و فقط ۲۰ درصد معلول بودیم. پس از کسب مدال طلا علی نادری، من و هادی نوری از تاثیرگذارترین ورزشکاران بودیم که انگیزه و علاقهمندان افراد به رشتههای دوومیدانی و تیر و کمان بیشتر شد.
مختاری افزود: والیبال نشسته اصفهان حرف اول را در ورزش میزند و در این چندسال اخیر رشد بسیار خوبی داشته است که هنوز میتوان برای این نوع رشدها امید داشت.
وی خاطرنشان کرد: ورزشکاری که از ایران در سطح ملی اعزام میشود، مانند جامعه علمی و نخبهای است که برای بالا بردن پرچم ایران زحمت میکشند. همه باید دیدهشوند و این دیده شدن به مدیریت و حمایت مالی بستگی دارد. مدال نقره پارا المپیک توکیو خود را به کشاورزان اصفهان اهدا کردم. همه ما در این شهر زندگی میکنیم و باید از داشتههای شهر خود حمایت کنیم.
این ورزشکار با اشاره به اینکه همیشه در هر زمان و مکان پرچم زایندهرود را همراه خود دارم، یادآور شد: هرکدام از افراد تاثیرگذار استان اصفهان میتوانند برای احیای زایندهرود تلاش و حمایت کنند. زایندهرود باید برای همه دغدغه بسیار مهمی باشد، چرا که فقط برای اصفهان نیست، بلکه کشور را در برمیگیرد.
انتهای پیام
نظرات