به گزارش ایسنا، گاردین در سرمقاله خود با انتقاد از سخنان «دی جی ونس»، معاون «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا در نشست امنیتی مونیخ و حملات او به اتحادیه اروپا نوشته است: در سال ۲۰۰۷، ولادیمیر پوتین در کنفرانس امنیتی مونیخ دیپلمات‌های غربی را با حمله غیرقابل پیش‌بینی به نظم بین‌المللی پس از سال ۱۹۸۹ متحیر کرد. او گفت که آمریکا به طرز فجیعی دنیایی تک قطبی ساخته است که «در آن یک ارباب، یک حاکم وجود دارد». 

نزدیک به دو دهه بعد، حالا با سخنرانی نگران‌کننده معاون رئیس‌جمهور آمریکا مواجهیم. انتظار می‌رفت ونس در سخنانش در کنفرانس مونیخ بر اوکراین تمرکز کند آن هم پس از یک هفته که دونالد ترامپ به طور یکجانبه آماده مذاکره برای توافق آتش بس است. در عوض، او از این تریبون به عنوان منبری برای سرزنش متحدان اروپایی واشنگتن در مورد موضوعاتی مانند چندفرهنگی، مهاجرت و مقررات رسانه‌های اجتماعی استفاده کرد. به طور غیرقابل دفاعی، دولت ترامپ اکنون به طور فعال احزاب راست افراطی مانند آلترناتیوی برای آلمان را تشویق می‌کند.

یک ماه پس از آغاز به کار ترامپ، ونس و دیگر مقامات ارشد مانند «ایلان ماسک» پر از غرور ایدئولوژیک و خودباوری هستند. اما استفاده معاون رئیس‌جمهور از لفاظی‌های جنگ فرهنگی به سبک «ماگا» (هواداران ترامپ) برای حمله به دولت‌های اروپایی چیزی بیش از توهین بود و
به شیوه‌ای بسیار شوم، ایده «غرب» را که دارای ارزش‌های بنیادی مشترک است نیز از بین برد. 

در دوران پس از جنگ سرد، اتحاد فراآتلانتیک بر اساس تعهد مشترک به هنجارهای بین‌المللی که این کاخ سفید با تحقیر تمسخر آمیز آن را بیان می‌کند، پایه‌گذاری شد. 

رویکرد معاملاتی بیرحمانه ترامپ با بدبینی هابزی آمیخته شده است - شاهد عزم او برای سوء استفاده از آسیب پذیری اوکراین برای تصاحب ۵۰ درصد مواد معدنی کمیاب آن با شرایط مطلوب هستیم. 

«توماس هابز» آغازگر استدلال و عقلانیت در فلسفه سیاسی بود و هر چند بر لزوم وجود پادشاه (یا سلطان) تأکید می‌کرد، موهبت الهی را دلیل این امر نمی‌دانست و با هر نوع استدلال خارج از عقلانیت (مبتنی بر ماوراء طبیعت یا عقاید دینی) مخالف بود.

اروپا باید به سرعت یاد بگیرد که خود را با ایالات متحده انزواطلبی که آن را یک دشمن ایدئولوژیک و رقیب اقتصادی می‌بیند، سازگار کند. 

درگیری‌ها و مبادلات چالش برانگیز اجتناب ناپذیر هستند. انتقاد ونس از «سانسور دیجیتال» در اروپا مقدمه‌ای برای تلاش‌های آینده برای کنار گذاشتن مقررات شرکت‌های فناوری آمریکا از طریق قانون خدمات دیجیتال اتحادیه اروپا است. در مورد امنیت و دفاع، اقدامات اقلیمی و شرایط تجارت فراآتلانتیک، کشورهای اروپایی باید اتحادی را پیدا کنند تا در برابر تاکتیک‌های قلدری «اول آمریکا» بایستند و شروع به پی‌ریزی پایه‌هایی برای استقلال استراتژیک و اقتصادی بیشتر کنند. 

نشست بحران امروز (دوشنبه) درباره اوکراین در پاریس که در کوتاه مدت توسط امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه درخواست شد، گامی در جهت درست است. در میان ترس موجه از جدایی نئوامپریالیستی، اطمینان از اینکه اروپا، همراه با خود اوکراین، نقش کاملی در هر گونه مذاکرات آتی با پوتین ایفا می‌کنند، ضروری است – به ویژه با توجه به اینکه انتظار ظاهری ایالات متحده برای نظارت بر نتیجه وجود دارد. 

اروپا به کندی متوجه پیامدهای دنیای تازه رقابتی و چندقطبی شد که در آن پیوندهای فراآتلانتیک دیگر به همان شکل پیوند نمی‌خورد. واقعیت جدید با بلوف ترامپی، غوغا و حاشیه‌گرایی مشخص خواهد شد. پس از سفر ونس به مونیخ، رهبران به سختی می‌توانند بگویند به آنها هشدار داده نشده است. اکنون وظیفه، یافتن راه‌هایی برای محافظت از مدل اروپایی در برابر یک دولت شوم در آمریکاست که دوست دارد شاهد شکست اروپا باشد.

انتهای پیام