حامد روشن‌چشم، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل سیاسی در گفت‌وگو با ایسنا به تعریف مفهوم وفاق ملی پرداخت و اظهار کرد: اکنون معنای وفاق ملی دارای یک مختصات سیاسی است و ضرورت دارد این دیدگاه از بستر قدرت و سیاست به سمت نگاه به جامعه و تامین منافع آن حرکت کند، پایه‌های وفاق ملی اجتماعی به عنوان مناسبات دولتی شکل گرفته اما این وفاق در درون اجتماع و بین مردم رقم نخورده و زمانی وفاق اجتماعی شکل می‌گیرد که نیازهای جامعه رفع شود.
وی تصریح کرد: در تاریخ ایران شاهد جنبش‌هایی هستیم که جامعه را به سوی همگرایی هدایت می‌کند، مانند جنبش تنباکو، ملی شدن صنعت نفت همچنین انقلاب اسلامی نمایانگر وفاق ملی مردمی است. اختلاف در دیدگاه و تنوع فکری در جامعه تهدید نیست بلکه یک ظرفیت است، در واقع کثرت‌گرایی یا پلورالیسم نشان دهنده یک جامعه پویا، محرک و پایدار است.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه تفاوت دیدگاه موجب تفاوت در رویه‌ها و در نهایت انتخاب بهترین روش می‌شود، افزود: نباید مفهوم وفاق را با کاهش کثرت‌گرایی یکی دانست چنان که در نظر گرفتن چنین معنایی باعث ضربه زدن، رکود، خاموشی و غیرفعال شدن جامعه می‌شود؛ بنابراین میزان رقابت، تفاوت دیدگاه و حق انتخاب باعث حرکت یک جامعه خواهد شد همچنین با برقراری یک ظرفیت انتقادی بهترین روش‌ها نیز انتخاب خواهد شد.
روشن چشم عنوان کرد: تفاوتی میان ایجاد اختلاف با کثرت‌گرایی وجود دارد، اختلافات موجود نباید بستری برای حذف یکدیگر تلقی شود بلکه تعدد افکار و روش‌ها باید برای دستیابی به هدف مطلوب استفاده شوند، باید اختلافاتی که هدفشان از بین بردن سیستم است، شناسایی شود؛ بنابراین بین اختلاف افکنی و ساختارشکنی با نگاه متکثر برای ایجاد فضای انتقادی، رشد و توسعه تفاوت بسیاری وجود دارد.
این کارشناس مسائل سیاسی یکی از مهم‌ترین ظرفیت‌ها را برای ایجاد وفاق در جامعه، توجه به خواسته‌های جامعه معرفی کرد و گفت: باید رویکرد توجه به خواسته‌های جامعه در دستور کار سیاست‌گذاری‌های عمومی قرار گیرد، این نوع رویکرد به بدنه اجتماعی جامعه استحکام می‌بخشد؛ به همین جهت مهم‌ترین بستر و نقطه عطف وفاق و تضمین کننده آن در جامعه وجود دارد.
انتهای پیام
نظرات