به گزارش ایسنا، فعالیت‌های ورزشی در دوران کودکی و نوجوانی نه‌تنها باعث افزایش سلامت جسمانی و پیشگیری از بیماری‌ها می‌شود، بلکه بر رشد ذهنی، اعتمادبه‌نفس و تعاملات اجتماعی دانش‌آموزان نیز تأثیر مثبت دارد. ورزش همچنین نقش مهمی در ایجاد سبک زندگی سالم در بزرگسالی ایفا می‌کند. بااین‌حال، در مناطق کم‌برخوردار، بسیاری از کودکان به دلیل نبود امکانات مناسب و سایر موانع، فرصت بهره‌مندی از مزایای ورزش را از دست می‌دهند. این موضوع می‌تواند تأثیرات منفی بلندمدتی بر سلامت و کیفیت زندگی آن‌ها داشته باشد.

علاوه بر این، مدارس به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین محیط‌های آموزشی و پرورشی، نقش مهمی در ترویج ورزش میان دانش‌آموزان دارند. اما کمبود امکانات، محدودیت‌های اقتصادی و کمبود نیروی متخصص در این حوزه، چالش‌های متعددی را برای توسعه ورزش دانش‌آموزی به وجود آورده است. شناسایی این موانع و یافتن راهکارهای مؤثر برای رفع آن‌ها، می‌تواند به افزایش فعالیت بدنی کودکان و نوجوانان کمک کند و درنهایت موجب بهبود سلامت عمومی جامعه شود.

در این زمینه، احمد محمودی، استادیار گروه مدیریت ورزشی دانشگاه تهران و همکارانش  با هدف بررسی وضعیت ورزش در مدارس مناطق کم‌برخوردار، پژوهشی را در استان خراسان جنوبی انجام داده‌اند. در این مطالعه، تلاش شده است تا موانع و عوامل تأثیرگذار بر توسعه ورزش در مدارس مورد بررسی قرار گیرند و راهکارهایی برای بهبود شرایط ارائه شود.

این پژوهش از روش تحقیق کیفی بهره برده و با مصاحبه‌های دقیق و تجزیه‌وتحلیل اطلاعات به دست آمده، به بررسی چالش‌ها و فرصت‌های توسعه ورزش در مدارس پرداخته است. محققان با مدیران مدارس و معلمان تربیت‌بدنی مصاحبه کرده‌اند تا دیدگاه‌های مختلف را در این زمینه بررسی کنند. این روش به آن‌ها امکان داده است تا عوامل مختلف فرهنگی، اقتصادی، زیرساختی و آموزشی تأثیرگذار بر وضعیت ورزش در مدارس را شناسایی نمایند.

نتایج این پژوهش نشان می‌دهند که کمبود امکانات ورزشی، از جمله سالن‌های ورزشی مناسب، زمین‌های بازی استاندارد و تجهیزات ورزشی، از مهم‌ترین موانع در توسعه ورزش مدارس مناطق کم‌برخوردار هستند. همچنین، محدودیت‌های اقتصادی و عدم توانایی برخی خانواده‌ها در تأمین هزینه‌های ورزشی، موجب کاهش مشارکت دانش‌آموزان در فعالیت‌های بدنی شده است.

علاوه بر مشکلات زیرساختی و اقتصادی، سطح آگاهی پایین مدیران و معلمان درباره اهمیت ورزش نیز چالشی جدی محسوب می‌شود. بسیاری از مدارس به دلیل نبود برنامه‌های آموزشی مناسب و عدم توجه کافی به تربیت‌بدنی، فرصت‌های لازم را برای دانش‌آموزان در این زمینه فراهم نمی‌کنند. همچنین، نبود مربیان مجرب و برنامه‌های ورزشی جذاب باعث شده است که بسیاری از دانش‌آموزان انگیزه‌ای برای شرکت در فعالیت‌های ورزشی نداشته باشند.

این پژوهش که نتایج آن را فصلنامه «پژوهش های فیزیولوژی و مدیریت در ورزش» وابسته به جهاد دانشگاهی منتشر نموده است، نشان می‌دهد که برای توسعه ورزش در مدارس مناطق کم‌برخوردار، نیاز به یک برنامه جامع وجود دارد. بهبود زیرساخت‌های ورزشی، تأمین تجهیزات موردنیاز، آموزش معلمان و مدیران درباره اهمیت فعالیت بدنی، اجرای برنامه‌های فوق‌برنامه جذاب و حمایت مالی از دانش‌آموزان مستعد، ازجمله راهکارهای پیشنهادی برای رفع موانع موجود هستند. همچنین، لازم است که سیاست‌گذاران و مسئولان آموزشی، ورزش را به‌عنوان یک اولویت در برنامه‌ریزی‌های مدارس در نظر بگیرند.

بر اساس یافته‌های این پژوهش، ارتقای سطح ورزش مدارس می‌تواند تأثیرات مثبتی بر سلامت جسمی و روانی دانش‌آموزان داشته باشد. فعالیت بدنی منظم نه‌تنها باعث کاهش بیماری‌های مرتبط با کم‌تحرکی می‌شود، بلکه می‌تواند به بهبود تمرکز، افزایش تعاملات اجتماعی و رشد شخصیتی دانش‌آموزان نیز کمک کند. در نتیجه، سرمایه‌گذاری در این حوزه، یک اقدام ضروری برای ارتقای کیفیت آموزش و پرورش در مناطق کم‌برخوردار خواهد بود.

انتهای پیام