آزادی زندانیان در این ایام، گویی شبیه معجزه‌ای است که با دست‌های مهربان کرامت اهل بیت(ع) امکان‌پذیر می‌شود. در هر نگاه، در هر کلمه، در هر دعای دل‌نشینی که برای رهایی آنان خوانده می‌شود، شعله‌ای از امید و محبت می‌سوزد. این دهه، فرصتی است برای یادآوری این که هیچ قلبی در بند نیست، مگر آن‌که خود بخواهد.

زندانیان در این دهه، تنها از قید جسم آزاد نمی‌شوند، بلکه از غم‌ها، از ترس‌ها و از ناامیدی‌ها نیز رها می‌شوند. به یاد داریم که آزادی حقیقی از درون می‌آید و در این روزها، روحیه رهایی‌بخش اهل بیت(ع) در جان‌ها می‌دمد و به هر کسی که در بند است، یادآوری می‌کند که همیشه امید به آزادی وجود دارد.

خانواده‌ی تبریزی مقیم تهران در دهه کرامت به مناسبت سالگرد درگذشت پدر و مادر عزیزشان، قلب‌های خود را با محبت و انسان دوستی گشودند ودر اقدامی خداپسندانه، مبلغ یک میلیارد و پانصد میلیون ریال را به ستاد دیه استان اهدا کردند. 

این اقدام نیکوکارانه نه تنها یاد و خاطره‌ی والدین بزرگوارشان را گرامی داشت، بلکه دست یاری به سوی کسانی دراز کرد که در اوج سختی‌ها و شرایط نامساعد مالی، از آزادی و آزادی بخشی محروم هستند. این هدیه، به زندانیان غیرعمدی که به دلیل ناتوانی مالی در پشت میله‌های زندان گرفتارند، فرصتی دوباره برای آزادی و زندگی می‌بخشد.

آخر فروردین ماه نیز بانوی جوان تبریزی، در یک روز خاص و به یاد ماندنی، تصمیمی عظیم و دل‌نشین گرفت که نشان از روح بلند و انسان دوستش داشت. در حالی که همگان در جستجوی بهترین هدیه برای خود هستند، او در یک اقدام بی‌نظیر، هدیه تولد خود را به آزادی کسانی هدیه داد که در بند هستند.

وقتی با او هم صحبت شده و دلیل این اقدام خود در این روز خاص را می‌پرسم، می‌گوید: به نظر من بهترین هدیه زندگی هر فردی، بخشیدن آزادی به کسانی است که در تنگنای زندگی دست و پنجه نرم می‌کنند.

او که نمی‌خواهد نامش فاش شود،می‌افزاید: شاید با این کار من، دل‌های برخی به وجد آید  من هر سال می‌توانم کادو بگیرم ولی برگشتن یک فرد حتی یک ثانیه زودتر به آغوش خانواده با هیچ چیز قابل مقایسه نیست.

قلب‌های کوچک، کارهای بزرگ/ دانش‌آموزان تبریزی دو زندانی را آزاد کردند

همین دو ماه پیش نزدیک عید در حرکتی سرشار از انسان دوستی و مهر، دانش‌آموزان مهربان و آگاه تبریز، با جمع‌آوری کمک‌های مالی، توانستند لبخند را به لب‌های دو زندانی جرائم غیرعمد و خانواده‌های چشم‌انتظارشان بازگردانند. آنها در روزهای نزدیک به بهار با دستان کوچک اما پر محبت خود سوی امیدی به زندگی‌ها دادند تا هیچ کودکی در انتظار پدر و مادر خود کنج خانه‌ها کمین نکند.

این اقدام زیبای آن‌ها نشان داد که سن و سال، مانعی برای وسعت دل آنها نیست. کودکان نوپای دیروز، قهرمانان امروز شدند و با همدلی، آینده‌ای روشن‌ را برای دو انسان خلق کردند.

وقتی در جشن گلریزان حضور داشتم کودکان قد و نیم قد با دستان کوچک معجزه‌ای بزرگ آفریدند، کودکانی که با هزار فکر عیدی‌های خود را جمع کرده بودند اما اینبار قلک خود را شکسته و دل‌هایشان را با کودکان چشم انتظار یکی کردند.

جمع آوری ۳۰ میلیارد تومان در این جشن حکایتی از مهربانی دارد، جشنی که فاصله‌ها رنگ باخته بود؛ کودکی با عیدی‌اش و خیّری با ثروتش، هر دو در یک صف ایستاده بودند تا زندگی و امید را هدیه کنند.

زیارت در همین نزدیکی‌ها هم قبول می‌شود

با خانواده‌ای که هزینه سفر به مکه را به آزادی زندانیان جرائم غیر عمد اختصاص دادند حرف می‌زنم، می‌گوید: گاه بزرگترین زیارت‌ها نه در سرزمین‌های دور بلکه در بغل گوشمان است که از آن غافل شده‌ایم.

آنها می‌افزایند: قسمت نشد به این زیارت برویم تصمیم گرفتیم به جای آن گره گشای مشکلات یک زندگی باشیم.

با مادری که به دلیل صدور چک بی محل در بازار در بند زندان گرفتار شده بود و حال با کمک خیرین خوشنام پر پرواز گرفته حرف می‌زنم، او با خوشحالی وصف نشدنی می‌گوید: اگر کمک مردم نبود من به این زودی آزاد نمی‌شدم، خدارو شکر می‌کنم که عروسی پسرم نزدیکه و من هم پیششون خواهم بود.

او می‌افزاید: زندگی در آن مکان‌ها حتی یک لحظه هم قابل تحمل نیست به خصوص برای مادری که چند فرزند دارد و دلش هر ثانیه برای آنها پر می‌کشد، اما اشتباه از خودم بود که دیگر تجربه‌ شد. 

گاهی فقط یک «بخشیدن» کافی‌ است تا زنجیرها باز شوند، تا نوری از میان میله‌های سرد عبور کند و قلبی پس از سال‌ها در آغوش خانه بتپد.

و اما دهه کرامت فرصتی هست تا در سایه مهر اهل‌بیت (ع)، درهای زندان نه فقط با حکم قاضی، بلکه با دل‌های بیدار و دست‌های گره‌گشای مردم باز شود. همچون خیرینی که شاید هیچ‌گاه زندانی را از نزدیک ندیده‌اند، اما ایمان دارند که حتی یک زندگی نجات‌یافته، یعنی جهانی روشن‌تر.

انتهای پیام