سیدمرتضی سیدجعفری، مدیر گروه پژوهشی سنجش، پردازش و کنترل جهاد دانشگاهی واحد علم و صنعت در گفت وگو با ایسنا، با اشاره به دستاوردهای این مجموعه در حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر، اظهار کرد: در یک سال اخیر، موفق به طراحی و تولید اینورترهای مورد نیاز نیروگاه‌های خورشیدی در توان‌های مختلف شده‌ایم. این اقدام، گامی در جهت کمک به رفع معضل ناترازی برق کشور است؛ معضلی که از سطح وزارتخانه تا شرکت‌های تخصصی، عزم جدی برای حل آن وجود دارد.

قلب تپنده نیروگاه خورشیدی؛ اینورترهای ساخت داخل

وی با بیان اینکه نیروگاه‌های خورشیدی از سه مؤلفه اصلی شامل پنل‌های خورشیدی، اینورتر و ترانسفورماتور قدرت تشکیل شده‌اند، گفت: پنل‌ها وظیفه تبدیل نور خورشید به ولتاژ DC را دارند؛ اینورترها برق DC را به برق AC قابل تزریق به شبکه تبدیل می‌کنند و ترانسفورماتورها نیز ولتاژ را برای اتصال به شبکه برق، تنظیم و متناسب‌سازی می‌نمایند.

این مقام مسئول افزود: ما موفق به ساخت اینورتر به عنوان مهم‌ترین بخش نیروگاه خورشیدی شده‌ایم. با پشتوانه بیش از ۳۰ سال تجربه در حوزه طراحی و تولید انواع اینورتر، از UPSها گرفته تا درایوها و سیستم رانش قطارهای مترو، اکنون به مرحله تولید انبوه اینورترهای خورشیدی رسیده‌ایم.

آماده همکاری با صنعت در قالب فروش محصول یا اجرای کامل پروژه

وی ادامه داد: تمامی تست‌های فنی روی محصولات ما انجام شده و آمادگی داریم این تجهیزات را به پیمانکاران، صنایع بزرگ و شهرک‌های صنعتی عرضه کنیم. ما هم در قالب فروش قطعات و هم به‌صورت پیمانکار EPC (از طراحی تا اجرای کامل پروژه) می‌توانیم همکاری کنیم.

سیدجعفری خاطرنشان کرد: ما با تکیه بر محصولات داخلی، توانایی احداث نیروگاه خورشیدی به‌صورت کامل را داریم. در نمایشگاه اخیر نیز با همین رویکرد شرکت کرده‌ایم و آخرین محصولات خود را عرضه کرده‌ایم.

ظرفیت تولید از کیلووات تا مگاوات؛ بدون محدودیت در توان

وی در ادامه اظهار داشت: در حال حاضر محدودیتی از نظر توان تولید وجود ندارد. ما قابلیت ساخت اینورتر از توان‌های کیلوواتی تا مگاواتی را داریم. توسعه ظرفیت تولید بسته به ابعاد پروژه‌هاست. اگر صنعت به‌صورت گسترده‌تری وارد شود و سفارش هزار تا سه هزار دستگاه مطرح شود، زیرساخت‌های لازم را برای توسعه تولید با همکاری شرکت‌های دانش‌بنیان فراهم خواهیم کرد.

جهاد دانشگاهی آماده تشکیل کنسرسیوم با بخش خصوصی

این مقام پژوهشی تصریح کرد: در صورت نیاز، امکان ظرفیت‌سازی موقت یا دائم را داریم. اگر ذی‌نفعان بخواهند در پروژه‌های خود شرکت‌هایی را درگیر کنند، جهاد دانشگاهی می‌تواند به‌صورت کنسرسیوم وارد شود؛ به‌گونه‌ای که بخش دانشی و توسعه فنی پروژه با ما و سرمایه‌گذاری و توسعه مقیاس (Scale-up) با بخش خصوصی باشد.

وی افزود: در حال حاضر در مرحله پژوهش و تولید نمونه اولیه هستیم و چند نمونه نیروگاه نیز با همکاری دانشگاه راه‌اندازی شده‌اند. در صورتی که شرکت‌های متقاضی برای تجاری‌سازی وارد عمل شوند، آمادگی کامل برای ورود به این مرحله را داریم.

انرژی‌های تجدیدپذیر؛ راهکار پایدار برای تأمین برق کشور

سیدجعفری با اشاره به اهمیت توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در کشور گفت: قطعاً نگاه صحیح به تأمین انرژی، بهره‌گیری از منابع تجدیدپذیر است. در حال حاضر، مصرف برق کشور در تابستان گذشته به حدود ۷۰ تا ۸۰ هزار مگاوات در پیک روزانه رسیده بود، در حالی که ظرفیت نیروگاه‌های خورشیدی، بادی و سایر منابع تجدیدپذیر هنوز بسیار پایین‌تر از نیاز کشور است.

اهداف توسعه ظرفیت نیروگاه‌های تجدیدپذیر در کشور

سید مرتضی سیدجعفری با اشاره به اهداف توسعه ظرفیت تولید انرژی‌های تجدیدپذیر در کشور، بیان کرد: در حال حاضر، ظرفیت نیروگاه‌های خورشیدی کشور به حدود ۲ مگاوات رسیده است. این میزان نزدیک به دو درصد از برنامه‌های توسعه کشور را شامل می‌شود. برنامه‌ریزی‌ها به گونه‌ای است که تا افق ۱۴۵، ظرفیت تولید انرژی تجدیدپذیر کشور به ۳۰ هزار مگاوات افزایش یابد، که در نهایت، حدود ۳۰ درصد از نیاز انرژی کشور از این طریق تأمین خواهد شد.

ذخیره‌سازی انرژی؛ لازمه تکمیل ظرفیت تولید خورشیدی

وی در ادامه با اشاره به اهمیت سیستم‌های ذخیره‌سازی انرژی برای تکمیل ظرفیت تولید برق خورشیدی گفت: اگرچه توسعه نیروگاه‌های خورشیدی می‌تواند مشکل ناترازی در روزهای آفتابی را حل کند، اما در شب و غروب که مصرف انرژی افزایش می‌یابد، همچنان با چالش‌هایی مواجه خواهیم بود. بنابراین، باید از هم‌اکنون به فکر تولید سیستم‌های ذخیره‌ساز انرژی باشیم.

سیدجعفری تاکید کرد: این ذخیره‌سازها می‌توانند شامل باتری‌ها، سیستم‌های هیدروژنی یا سدهای مخزنی باشند که انرژی تولیدی در روز را ذخیره کرده و در شب یا غروب به شبکه برق تزریق کنند. در حال حاضر، در جهاد دانشگاهی روی این موضوع تحقیق و پژوهش‌های لازم انجام می‌شود و امیدواریم از سال آینده بتوانیم نمونه‌های عملی این سیستم‌ها را تولید و به صنایع تحویل دهیم.

زمان‌بندی توسعه سیستم‌های ذخیره‌سازی انرژی

وی در پاسخ به این سوال که چه زمانی این فناوری آماده بهره‌برداری خواهد بود، اظهار کرد: پیش‌بینی می‌شود که سیستم‌های ذخیره‌سازی انرژی در کنار نیروگاه‌های خورشیدی تا سال آینده آماده نمونه‌سازی و استفاده در پروژه‌های آزمایشی شوند. اما در حال حاضر، نیاز فوری به این سیستم‌ها در کشور وجود ندارد؛ چرا که بسیاری از صنایع کشور تنها با یک شیفت کاری به تولید می‌پردازند. بنابراین، مشکل ناترازی انرژی بیشتر در زمان‌هایی بروز می‌کند که مصرف برق به‌طور ناگهانی افزایش یابد.

ضرورت سرمایه‌گذاری در ذخیره‌سازی انرژی

سیدجعفری با اشاره به نیاز به سرمایه‌گذاری در زمینه ذخیره‌سازی انرژی خاطرنشان کرد: برای توسعه سیستم‌های ذخیره‌سازی انرژی، نیازمند حمایت‌های دولتی و سرمایه‌گذاری‌های کلان هستیم. به‌ویژه در صورتی که بخواهیم این سیستم‌ها را برای ذخیره‌سازی انرژی در زمان‌هایی که شبکه سراسری در کمباری قرار دارد، توسعه دهیم. این موضوع نیاز به تدوین آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های خاص دارد تا بخش خصوصی بتواند در این حوزه وارد شود.

استفاده از انرژی در زمان‌های کم‌باری و پیک مصرف

وی در ادامه توضیح داد: یکی از ایده‌ها این است که از شبکه سراسری برق در زمان‌های کمباری انرژی ذخیره کرده و سپس در زمان‌های پیک مصرف، این انرژی ذخیره شده را به شبکه تزریق کنیم. این طرح می‌تواند به‌ویژه در زمان‌هایی که مصرف برق در کشور بالا می‌رود، کمک‌کننده باشد. در این حالت، حتی نیازی به پنل‌های خورشیدی جدید نخواهد بود.

تجربه‌های جهانی در استفاده از ذخیره‌سازی انرژی

سیدجعفری در پایان با اشاره به تجارب جهانی در استفاده از سیستم‌های ذخیره‌سازی انرژی بیان کرد: این سیستم‌ها در کشورهای پیشرفته مانند چین، اروپا و برخی کشورهای خلیج فارس در حال استفاده است. به‌ویژه در این کشورها که صنایع آن‌ها شبانه‌روزی و با چند شیفت کاری فعال هستند، ذخیره‌سازی انرژی در ساعات غیرپیک اهمیت ویژه‌ای دارد. در ایران نیز با توجه به نیاز به تولید برق در ساعات غیرپیک، استفاده از سیستم‌های ذخیره‌سازی انرژی می‌تواند راه‌حلی مؤثر برای تأمین انرژی پایدار در طول شبانه‌روز باشد.

انتهای پیام